Zbigniew Zygmunt Obuchowicz

Zbigniew Zygmunt Obuchowicz
Nazwisko	Obuchowicz
Imię / imiona	Zbigniew Zygmunt
Tytuły / stanowiska	Doc. mgr inż.
Data urodzenia	13 września 1914
Miejsce urodzenia	Śniatyń
Data śmierci	31 grudnia 1965
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	geologia naftowa, przemysł naftowy
Wydział	Wydział Górniczy
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia

Doc. mgr inż. Zbigniew Zygmunt Obuchowicz (1914-1965)

Dyscyplina/specjalności: geologia naftowa, przemysł naftowy

Nota biograficzna

Urodził się 13 września 1914 roku w Śniatynie. Zmarł 31 grudnia 1965 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1932 roku ukończył Gimnazjum w Kołomyi i rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. W listopadzie 1937 roku, po przejęciu administracji Domu Studentów AG przez Stowarzyszenie Studentów AG, Rektor AG zatwierdził Jego wybór na stanowisko zastępcy kierownika.

W 1939 roku uzyskał absolutorium. Od 1939 roku nieprzerwalnie pracował jako geolog naftowy, przechodząc wszystkie szczeble w hierarchii zawodowej. Rozpoczął jako geolog - kartograf w firmie "Polmin" w Drohobyczu. W okresie wojny był geologiem obsługującym wiercenia poszukiwawcze w "Ukrnieftgazrozwiedka" we Lwowie, a następnie w "Karpathöl" również we Lwowie i Stryju.

W lutym 1945 roku objął stanowisko geologa w organizującym się przedsiębiorstwie Przemył Naftowy w Krośnie. Wówczas powstał Jego pierwsza praca dotycząca złoża gazowego Roztoki. W następnym roku po zorganizowaniu się Centralnego Zarządu Paliw Płynnych, a w nim Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych objął pracę geologa ruchowego w sekcji Tarnów.

W 1946 roku, już jako geolog naftowy o kilkuletnim stażu, na podstawie pracy dyplomowej "Roztoki-Sądkowa : kopalnie nafty i gazów ziemnych w Polsce" na Wydziale Górniczym AG uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera.

W 1948 roku przeszedł do pracy w Dyrekcji Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie, gdzie w został szefem Działu Geologii. Dzięki temu miał duży wpływ na kierunki prowadzenia prac poszukiwawczych w Karpatach, na Przedgórzu i w pozostałych częściach Polski.

W 1951 roku został kierownikiem organizującego się Działu Badawczego, z którego powstało Laboratorium Przemysłu Naftowego. W 1955 roku po przekształceniu tego Działu w Główne Laboratorium Przemysłu Naftowego został jego szefem.

W latach 1950-1955 dał się poznać jako geolog naftowy o nowoczesnym przygotowaniu geologicznym z nastawieniem na wprowadzenie metod geofizyki poszukiwawczej i wiertniczej oraz zdolnościami organizacyjnymi.

W latach 1952-1956 prowadził wykłady zlecone z geologii nafy na Wydziale Górniczym AGH.

W roku akademickim 1955/1956 pracował równocześnie w Instytucie Geologicznym, gdzie uzyskał tytuł naukowy docenta.

W 1957 roku został Głównym Geologiem w Przedsiębiorstwie Państwowym Poszukiwania Naftowe w Krakowie.

W 1961 roku przeszedł do pracy w Instytucie Geologicznym, gdzie rozpoczął opracowanie monograficzne rejonu Przedgórza Karpat.

Autor ponad 20 publikacji.

Tuz przed śmiercią został zaproszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych na eksperta do spraw geologii naftowej i przygotowywał się do wyjazdu do Indii.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia, Dyrektor Generalny Górnictwa III stopnia

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 113
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1938/39]. Kraków 1938, s. 117
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 93, 163 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

• Kruczek J.: Zbigniew Zygmunt Obuchowicz (1914-1965). Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1968, T. 38, z. 4, s. 619-622, [foto]

Inne

• Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 24.09. 2019]. Dostępny w: www.rakowice.eu