Zbigniew Osiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox dhc
| name = Zbigniew Osiński
| name = Zbigniew Osiński
| image = osinski.jpg
| image = osinski.jpg
Linia 5: Linia 5:
| given-name = Zbigniew
| given-name = Zbigniew
| additional-name =  
| additional-name =  
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż.
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż.
| honorific-suffix =  
| honorific-suffix =  
| native_name =  
| native_name =  
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1926–
| birth_date = 1926
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date = 2001
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards =  
| awards = Krzyż Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 45: Linia 45:
| spouse =  
| spouse =  
| children =  
| children =  
| dhc_year = 1996
| dhc_reason = za wybitne osiągnięcia w dziedzinie mechaniki, zwłaszcza za stworzenie szkoły drgań i teorii konstrukcji, wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodej kadry oraz w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Osiński''' (1926–)
Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Osiński''' (1926-2001)


Specjalność: mechanika
Specjalność: mechanika


Urodził się w Kutnie. Studia ukończył na Politechnice Łódzkiej (1949), tutaj pracował również jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Doktorat obronił na Politechnice Warszawskiej
Urodził się w Kutnie 1 stycznia 1926 roku. Zmarł 12 czerwca 2001r. Studia ukończył na Politechnice Łódzkiej (1949), tutaj pracował również jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Doktorat obronił w 1959 r. na Wydziale Komunikacji Politechniki Warszawskiej. Habilitował się w 1962 r., profesorem nadzwyczajnym został w 1969 r., tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1976 r. W l. 1949-61 pracował w Lotniczych Warsztatach Doświadczalnych w Łodzi, w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Warszawa-Okęcie, w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN. W 1969 r. został dyrektorem Instytutu Konstrukcji Maszyn na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej, w l. 1969-71 był prodziekanem tego Wydziału.


Specjalista z zakresu nieliniowych drgań mechanicznych oraz zastosowania tej teorii w dynamice maszyn, tłumieniu drgań mechanicznych, teorii projektowania maszyn z uwzględnieniem wspomagania komputerowego.
Specjalista z zakresu nieliniowych drgań mechanicznych oraz zastosowania tej teorii w dynamice maszyn, tłumieniu drgań mechanicznych, teorii projektowania maszyn z uwzględnieniem wspomagania komputerowego.


Autor 175 publikacji w tym 39 skryptów i podręczników. Jego szkoła rozsławiła polską mechanikę na arenie światowej.
Autor 175 publikacji w tym 39 skryptów i podręczników. Jego szkoła rozsławiła polską mechanikę na arenie światowej.


Tytuł Doktora honoris causa AGH w 1996 r. otrzymał z inicjatywy Rady Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.
Członek PAN, KBN. Tytuł Doktora honoris causa AGH otrzymał z inicjatywy Rady Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. Doktor Honoris Causa Politechniki Łódzkiej 1998.


Źródło:
Źródło:
* BIP 1996 nr 25. s. 20
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996 nr 25. s. 20
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. s. 522
* Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 522
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
* Prace Instytutu Podstaw Budowy Maszyn / Politechnika Warszawska 2001 z. 21 s. 5-6




{{DEFAULTSORT:Osiński, Zbigniew }}
{{DEFAULTSORT:Osiński, Zbigniew }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Doktorzy honoris causa]]

Wersja z 13:15, 7 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. dr hab. inż. Zbigniew Osiński (1926-2001)

Specjalność: mechanika

Urodził się w Kutnie 1 stycznia 1926 roku. Zmarł 12 czerwca 2001r. Studia ukończył na Politechnice Łódzkiej (1949), tutaj pracował również jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Doktorat obronił w 1959 r. na Wydziale Komunikacji Politechniki Warszawskiej. Habilitował się w 1962 r., profesorem nadzwyczajnym został w 1969 r., tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1976 r. W l. 1949-61 pracował w Lotniczych Warsztatach Doświadczalnych w Łodzi, w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Warszawa-Okęcie, w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN. W 1969 r. został dyrektorem Instytutu Konstrukcji Maszyn na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej, w l. 1969-71 był prodziekanem tego Wydziału.

Specjalista z zakresu nieliniowych drgań mechanicznych oraz zastosowania tej teorii w dynamice maszyn, tłumieniu drgań mechanicznych, teorii projektowania maszyn z uwzględnieniem wspomagania komputerowego.

Autor 175 publikacji w tym 39 skryptów i podręczników. Jego szkoła rozsławiła polską mechanikę na arenie światowej.

Członek PAN, KBN. Tytuł Doktora honoris causa AGH otrzymał z inicjatywy Rady Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. Doktor Honoris Causa Politechniki Łódzkiej 1998.

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996 nr 25. s. 20
  • Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 522
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
  • Prace Instytutu Podstaw Budowy Maszyn / Politechnika Warszawska 2001 z. 21 s. 5-6