Zbigniew Jan Jura: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1930
| birth_date = 1930
| birth_place =  
| birth_place = Kraków
| death_date = 1988
| death_date = 1988
| death_place =  
| death_place = Kraków
| resting_place =  
| resting_place =  
| resting_place_coordinates =  
| resting_place_coordinates =  
Linia 60: Linia 60:
Był członkiem Zespołu Naukowego AGH ds. zabezpieczenia pod względem górniczym zabytkowych obiektów w Polsce, członkiem sekcji Aerologii Górniczej PAN.
Był członkiem Zespołu Naukowego AGH ds. zabezpieczenia pod względem górniczym zabytkowych obiektów w Polsce, członkiem sekcji Aerologii Górniczej PAN.


Źródło:
== Źródło ==
* Górnictwo 1988 z. 3. s. 197–199
* Górnictwo 1988 z. 3. s. 197–199



Wersja z 23:56, 19 lip 2014

Zbigniew Jan Jura
Zbigniew Jura.jpg
Nazwisko Jura
Imię / imiona Zbigniew
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 1930
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 1988
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności aerologia górnicza
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, nagrody resortowe.

Dr inż. Zbigniew Jan Jura (1930–1988)

Specjalność: aerologia górnicza

Urodził się i zmarł w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH. Już podczas studiów pracował na stanowisku asystenta w Katedrze Aerologii i Hydromechaniki Górniczej.

Pracował także w Żupie Solnej w Wieliczce, Kopalni Rud Żelaznych k. Częstochowy, Kopalni Węgla Kamiennego k. Rybnika. Jednocześnie pracował naukowo; pracę doktorską obronił w 1963 r.

Na stanowisku adiunkta w Zakładzie Aerologii Gorniczej Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy pracował do końca życia. Był autorem 40 prac naukowych i publikacji ogłoszonych w kraju i za granicą, współautorem ok. 100 ekspertyz dla przemysłu.

Był członkiem Zespołu Naukowego AGH ds. zabezpieczenia pod względem górniczym zabytkowych obiektów w Polsce, członkiem sekcji Aerologii Górniczej PAN.

Źródło

  • Górnictwo 1988 z. 3. s. 197–199