Zbigniew Górny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 64: Linia 64:
Członek licznych stowarzyszeń i organizacji naukowych.  
Członek licznych stowarzyszeń i organizacji naukowych.  


Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1993), AGH (2002).
Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1993), Akademii Górniczo-Hutniczej (2002).


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Linia 71: Linia 71:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
==== Książki ====
==== Książki ====
* Kto jest kim w Polsce. [Zespół red. Beata Cynkier]. Warszawa  2001, s. 264
* Kto jest kim w Polsce. Ed. 4. Red. zesp. B. Cynkier et al]. Warszawa  2001, s. 264
* Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. [Red. zesp. Lidia Becela]. Warszawa 1984, s. 253
* Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. [Red. zesp. Lidia Becela]. Warszawa 1984, s. 253
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. [Red. zesp. Lidia Becela]. Warszawa 1989, s. 349
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. [Red. zesp. Lidia Becela]. Warszawa 1989, s. 349

Wersja z 14:29, 30 gru 2016

Zbigniew Górny
Zbigniew Gorny.jpg
Nazwisko Górny
Imię / imiona Zbigniew
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 15 listopada 1927
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 27 marca 2014
Dyscyplina/specjalności odlewnictwo, metaloznawstwo metali nieżelaznych
Wydział Wydział Odlewnictwa
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2002
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za znaczący wkład w rozwój naukowo-techniczny odlewnictwa polskiego i jego międzynarodową promocję oraz za istotny wkład w rozwój kadr naukowych dla specjalności odlewnictwo
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN

Prof. dr hab. inż. Zbigniew Górny (1927–2014)

Dyscyplina/specjalności: odlewnictwo, metaloznawstwo metali nieżelaznych

Nota biograficzna

Urodził się 15 listopada 1927 w Krakowie. Zmarł 27 marca 2014 roku.

Ukończył Wydział Komunikacji (Sekcja Lotnicza) Wydziałów Politechnicznych AGH w Krakowie. Absolwent AGH (1950), asystent na Wydziale Komunikacji i innych Wydziałach AG/AGH w latach 1947–1951, dr nauk technicznych (1963), dr hab. Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1967), prof. nadzw. (1973), prof. zw. (1983).

W Instytucie Odlewnictwa w Krakowie podjął pracę 2 stycznia 1950 roku, zajmując stanowisko dyrektora Instytutu w latach 1975-1996, po przejściu na emeryturę Doradca Dyrektora ds. Naukowych. Równolegle prowadził zajęcia dydaktyczne jako wykładowca w Politechnice Krakowskiej (z Hydro- i Aeromechaniki 1953-1958). Profesor w Politechnice Poznańskiej (1982-1992) oraz Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu (1992-1997) i Politechnice Opolskiej (1992-2000) oraz wykładał gościnnie w AGH, Wyższej Szkole Inżynierskiej w Krakowie, w Politechnice Wrocławskiej.

Autor ponad 58 monografii, książek i skryptów, ok. 75 publikacji naukowych, ponad 500 publikacji technicznych i popularyzatorskich oraz ponad 250 niepublikowanych projektów, ekspertyz, opracowań analitycznych i prognostycznych. Współautor 26 patentów. Był redaktorem naczelnym kwartalnika naukowego „Prace Instytutu Odlewnictwa” (1975-1996) oraz popularnego czasopisma technicznego „Doświadczony Mistrz” (1982-1992).

Specjalizował się w zakresie odlewnictwa i metaloznawstwa metali nieżelaznych, specjalnych metod odlewania, aparatury kontrolnej dla materiałów formierskich, kompozytów metalowych oraz symulacji krzepnięcia i krystalizacji z weryfikacją badawczą. Zorganizował i prowadził szkolenie dla szeregu krajów pozaeuropejskich w ramach UNIDO (Wiedeń).

Członek licznych stowarzyszeń i organizacji naukowych.

Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1993), Akademii Górniczo-Hutniczej (2002).

Odznaczenia i nagrody

[Krzyż Kawalerski OOP], [Krzyż Oficerski OOP], [Krzyż Komandorski OOP], [Złoty Krzyż Zasługi], [Medal KEN], Nagroda im. J. Buzka, wielokrotnie nominowany przez American Biographical Institute na człowieka roku oraz do Amerykańskiego Medalu Honorowego, Medal SVUM (Państwowego Badawczego Zakładu Materiałów) w Pradze, szereg złotych odznak honorowych (zakładowych, komunalnych, stowarzyszeniowych) i wiele nagród za osiągnięcia w zakresie nauki i postępu technicznego

Bibliografia

Książki

  • Kto jest kim w Polsce. Ed. 4. Red. zesp. B. Cynkier et al]. Warszawa 2001, s. 264
  • Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. [Red. zesp. Lidia Becela]. Warszawa 1984, s. 253
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. [Red. zesp. Lidia Becela]. Warszawa 1989, s. 349
  • Profesor Zbigniew Górny Doktor Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. [Kraków ca 2002, 60 s.], [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 27.03.2002]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1: A–G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 504

Artykuły

  • Laudacja osiągnięć Pana prof. zw. dr hab. inż. Zbigniewa Górnego. Biuletyn AGH 2002, nr 104/105, s. 23–24
  • Uroczystość wręczenia godności doktora honoris causa AGH Profesorowi Zbigniewowi Górnemu : 5 czerwca 2002 r. Biuletyn AGH 2002, nr 104/105, s. 28, [foto]

Inne

  • Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowi Zbigniewowi Górnemu, [1 k.]
  • Zbigniew Górny... [online] [przeglądany 18.11.2016]. Dostępny w: nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,264918,Zbigniew-G%C3%B3rny-nekrolog.html