Witold Franciszek Marian Biernawski
| Witold Franciszek Marian Biernawski | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Biernawski | ||||||||||||
| Imię / imiona | Witold Franciszek Marian | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 2 grudnia 1898 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Sosnowice | ||||||||||||
| Data śmierci | 30 czerwca 1957 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Warszawa | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | obróbka metali | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prorektor w latach (1948–1951) | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Witold Franciszek Marian Biernawski (1898–1957)
Specjalność: obróbka metali
Życiorys
Urodził się 2 grudnia 1898 roku w Sosnowicach (Lubelskie), zmarł 30 czerwca 1957 roku w Warszawie. Studiował w Instytucie Politechnicznym w Niżnym Nowgorodzie (1915–17), Uniwersytecie Warszawskim (1924–29), Politechnice Warszawskiej (1929–32); dr nauk technicznych AGH (1954), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1954).
W Akademii Górniczej od 1945 roku, docent i kierownik Katedry Mechanicznej Obróbki Materiałów (1946–1957). Prorektor Akademii Górniczej (1948-1951). Prodziekan Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej (1946-1948). Uczestnik I polskiej wyprawy naukowej do Ziemi Torella na Spitsbergenie Zach. (1934) i autor dokumentalnego filmu z tej wyprawy.
Organizator resortowego Instytutu Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem w Krakowie, dyrektor tegoż instytutu (1949–57).
Badał zagadnienia oporów właściwych skrawania dla różnych materiałów obrabianych, wyjaśnił proces tworzenia się wióra podczas obróbki metali, opracował metodę mikrokinematograficznego badania procesów skrawania oraz metodę stroboskopową do pomiaru siły tłoczenia pras korbowych.
Autor ok. 50 prac głównie z zakresu obróbki materiałów.
Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, członek korespondencyjny Stowarzyszenia Mechaników Francuskich.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy I klasy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Bibliografia
- Biogramy uczonych polskich. T. 4 : Nauki techniczne. Wrocław 1988. S. 41–43
- Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A–G. Warszawa 1994. S. 142–143