Witold Franciszek Marian Biernawski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Linia 61: Linia 61:
Prof. zw. dr inż. '''Witold Franciszek Marian Biernawski''' (1898–1957)
Prof. zw. dr inż. '''Witold Franciszek Marian Biernawski''' (1898–1957)


Specjalność: obróbka metali
Dyscyplina/specjalności: obróbka metali


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==

Wersja z 22:00, 25 cze 2016

Witold Franciszek Marian Biernawski
Witold Biernawski.jpg
Nazwisko Biernawski
Imię / imiona Witold Franciszek Marian
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 2 grudnia 1898
Miejsce urodzenia Sosnowice
Data śmierci 30 czerwca 1957
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności obróbka metali
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1948–1951)
Wydział Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Krzyż Oficerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji19451948
ProrektorAGH19481951


Prof. zw. dr inż. Witold Franciszek Marian Biernawski (1898–1957)

Dyscyplina/specjalności: obróbka metali

Nota biograficzna

Urodził się 2 grudnia 1898 roku w Sosnowicach (Lubelskie), zmarł 30 czerwca 1957 roku w Warszawie.

Studiował w Instytucie Politechnicznym w Niżnym Nowgorodzie (1915–17), Uniwersytecie Warszawskim (1924–29), Politechnice Warszawskiej (1929–32); dr nauk technicznych AGH (1954), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1954).

W Akademii Górniczej od 1945 roku, docent i kierownik Katedry Mechanicznej Obróbki Materiałów (1946–1957). Prorektor Akademii Górniczej (1948-1951). Prodziekan Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej (1946-1948). Uczestnik I polskiej wyprawy naukowej do Ziemi Torella na Spitsbergenie Zach. (1934) i autor dokumentalnego filmu z tej wyprawy.

Organizator resortowego Instytutu Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem w Krakowie, dyrektor tegoż instytutu (1949–57).

Badał zagadnienia oporów właściwych skrawania dla różnych materiałów obrabianych, wyjaśnił proces tworzenia się wióra podczas obróbki metali, opracował metodę mikrokinematograficznego badania procesów skrawania oraz metodę stroboskopową do pomiaru siły tłoczenia pras korbowych.

Autor ok. 50 prac głównie z zakresu obróbki materiałów.

Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, członek korespondencyjny Stowarzyszenia Mechaników Francuskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy I klasy, Krzyż Oficerski OOP

Bibliografia

Książki

  • Akademia Górnicza w Krakowie : skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1946/47 : rok dwudziesty ósmy. Kraków 1946, s. 16
  • Akademia Górnicza w Krakowie : skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1947/48 : rok dwudziesty dziewiąty. Kraków 1947, s. 9
  • Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie : rok trzydziesty : skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1948/1949. Kraków 1948, s. 9-10
  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s.  41–43
  • Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 66
  • Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków, czerwiec 2002. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 211, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 16
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A-G. Warszawa 1994, s. 142-142, [foto]

Artykuły

  • Markowski S.: Witold Biernawski. Życie Szkoły Wyższej 1957, nr 9, s. 98-99
  • Markowski S.: Witold Biernawski 1898-1957. Nauka Polska 1957, nr 3, s. 202-203