Wiktor Kulczycki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 61: Linia 61:
W latach 1948-1949 w Akademii Górniczej prowadził wykłady z eksploatacji złóż ropy i gazu. A w AGH w latach 1952 - 1968 z mechaniki płynów w złożach ropy naftowej i gazy ziemnego.
W latach 1948-1949 w Akademii Górniczej prowadził wykłady z eksploatacji złóż ropy i gazu. A w AGH w latach 1952 - 1968 z mechaniki płynów w złożach ropy naftowej i gazy ziemnego.
W 1961 r. uzyskał tytuł dr. nauk technicznych w AGH na podstawie pracy " Obliczanie gazodynamiczne dla projektowania i rozwiercania pól gazowych na przykładzie pola Swarzów".  
W 1961 r. uzyskał tytuł dr. nauk technicznych w AGH na podstawie pracy " Obliczanie gazodynamiczne dla projektowania i rozwiercania pól gazowych na przykładzie pola Swarzów".  
Na emeryturę przeszedł w 1962 r.
Na emeryturę przeszedł w 1962 r.



Wersja z 13:58, 27 sty 2015

Wiktor Kulczycki
Wiktor Kulczycki.jpg
Nazwisko Kulczycki
Imię / imiona Wiktor
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 21 marca 1896
Miejsce urodzenia Korczyna
Data śmierci 14 stycznia 1973
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności eksploatacja złóż ropy i gazu, naftowa inżynieria złożowa
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy


Odznaczenia i nagrody Order Virtuti Militari, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi

Dr inż. Wiktor Kulczycki (1896–1973)

Specjalność: eksploatacja złóż ropy i gazu, naftowa inżynieria złożowa

Życiorys

Urodził się 21 marca 1896 r. w Korczynie w pow. krośnieńskim. Zmarł 14 stycznia 1973 r. w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W roku 1919 wstąpił na Politechnikę Lwowską, gdzie uzyskał dyplom inżyniera mechanika w roku 1924. Po ukończeniu studiów podjął pracę w firmie „Małopolska” w Bitkowie.

Po wojnie pełnił funkcję dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Naftowego w Krakowie, a później dyrektora technicznego Centralnego Zarządu Przemysłu Naftowego w Krakowie. W 1951 roku podjął pracę w Biurze Projektów, a w 1957 roku przeszedł do Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych w Krakowie. Łączył pracę zawodową z naukowo-dydaktyczną

W latach 1948-1949 w Akademii Górniczej prowadził wykłady z eksploatacji złóż ropy i gazu. A w AGH w latach 1952 - 1968 z mechaniki płynów w złożach ropy naftowej i gazy ziemnego. W 1961 r. uzyskał tytuł dr. nauk technicznych w AGH na podstawie pracy " Obliczanie gazodynamiczne dla projektowania i rozwiercania pól gazowych na przykładzie pola Swarzów". Na emeryturę przeszedł w 1962 r.

Autor licznych rozpraw teoretycznych i publikacji książkowych.

Członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Przemysłu Naftowego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego.

Odznaczenia i nagrody

Order Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Krzyż Orląt Lwowskich, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka Honorowa NOT.


Źródło:

  • Wiek Nafty 1994 nr 2. s. 23–24
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Warszawa 1997. S. 50–51