Wiesław Stanisław Ptak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Wiesław Stanisław Ptak
| name = Wiesław Stanisław Ptak
| image = ptakws.jpg
| image = Wieslaw_Ptak.jpg
| family-name = Ptak
| family-name = Ptak
| given-name = Wiesław
| given-name = Wiesław
Linia 9: Linia 9:
| native_name =  
| native_name =  
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = ptakws.jpg
| image = Wieslaw_Ptak.jpg
| image_size = 12610
| image_size = 12610
| alt =  
| alt =  

Wersja z 16:52, 20 sty 2014

Wiesław Stanisław Ptak
Wieslaw Ptak.jpg
Nazwisko Ptak
Imię / imiona Wiesław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 1941
Data śmierci 2004
Dyscyplina/specjalności spektroskopia wibracyjna
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki w latach 1993–1996



Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19811985
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19911993
DziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19931996

Prof. dr hab. Wiesław Stanisław Ptak (1941–2004)

Specjalność: spektroskopia wibracyjna

Urodził się 16 września 1941 roku w podkrakowskich Bieńczycach, zmarł 11 kwietnia 2004 roku w Krakowie. Pochowany na cmentarzu w Raciborowicach pod Krakowem.

Ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1963 rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Krzemianów na Wydziale Ceramicznym AGH. W 1968 roku uzyskał stopień doktora chemii, a w 1980 roku stopień doktora habilitowanego.

W 1972 roku odbył półroczny staż naukowy w Uniwersytecie w Liege. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w roku 1980.

W 1991 nadano mu tytuł profesora nauk chemicznych. W latach 1981–85 oraz 1991–93 pełnił funkcję prodziekana d/s dydaktycznych, następnie w latach 1993–96 był dziekanem Wydziału. W latach 1993–2004 był kierownikiem Katedry Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej (od 2002 roku Katedra Materiałów Ogniotrwałych i Procesów Wyskotemperaturowych). Od roku 1996 zajmował stanowisko profesora zwyczajnego.

Głównymi zainteresowaniami badawczymi profesora były: teoria wiązania chemicznego i oddziaływań międzyatomowych, podstawy teoretyczne metod chemicznej krystalizacji z fazy gazowej.

Jest autorem lub współautorem ponad 100 publikacji i kilku patentów. Wyniki tych badań prezentował wielokrotnie na konferencjach międzynarodowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Międzynarodowego Towarzystwa Teoretycznej Fizyki Chemicznej (ISTCP).

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 122–123
  • [Nekrologi]. Dziennik Polski 2004 nr 89 (15 IV 2004). s. 19