Wiesław Stanisław Ptak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”)
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Linia 56: Linia 56:
Prof. dr hab. '''Wiesław Stanisław Ptak''' (1941–2004)
Prof. dr hab. '''Wiesław Stanisław Ptak''' (1941–2004)


Specjalność: spektroskopia wibracyjna
Dyscyplina/specjalności: spektroskopia wibracyjna
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 16 września 1941 roku w podkrakowskich Bieńczycach (obecnie dzielnica Krakowa), zmarł 11 kwietnia 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu w Raciborowicach pod Krakowem.
Urodził się 16 września 1941 roku w podkrakowskich Bieńczycach (obecnie dzielnica Krakowa), zmarł 11 kwietnia 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu w Raciborowicach pod Krakowem.

Wersja z 21:24, 25 cze 2016

Wiesław Stanisław Ptak
Wieslaw Ptak.jpg
Nazwisko Ptak
Imię / imiona Wiesław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 16 września 1941
Miejsce urodzenia Bieńczyce
Data śmierci 11 kwietnia 2004
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności spektroskopia wibracyjna
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (1993–1996)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19811985
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19911993
DziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19931996


Prof. dr hab. Wiesław Stanisław Ptak (1941–2004)

Dyscyplina/specjalności: spektroskopia wibracyjna

Nota biograficzna

Urodził się 16 września 1941 roku w podkrakowskich Bieńczycach (obecnie dzielnica Krakowa), zmarł 11 kwietnia 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu w Raciborowicach pod Krakowem.

Ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1963 rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Krzemianów na Wydziale Ceramicznym AGH. W 1968 roku uzyskał stopień doktora chemii, a w 1980 roku stopień doktora habilitowanego.

W 1972 roku odbył półroczny staż naukowy w Uniwersytecie w Liege.

W 1991 nadano mu tytuł profesora nauk chemicznych. W latach 1981–85 oraz 1991–93 pełnił funkcję prodziekana d/s dydaktycznych, następnie w latach 1993–96 był dziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. W latach 1993–2004 był kierownikiem Katedry Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej (od 2002 roku Katedra Materiałów Ogniotrwałych i Procesów Wyskotemperaturowych). Od roku 1996 zajmował stanowisko profesora zwyczajnego.

Głównymi zainteresowaniami badawczymi profesora były: teoria wiązania chemicznego i oddziaływań międzyatomowych, podstawy teoretyczne metod chemicznej krystalizacji z fazy gazowej.

Jest autorem lub współautorem ponad 100 publikacji i kilku patentów. Wyniki tych badań prezentował wielokrotnie na konferencjach międzynarodowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Międzynarodowego Towarzystwa Teoretycznej Fizyki Chemicznej (ISTCP).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN

Bibliografia

  • Kto jest kim w ceramice. s. 122–123, portr.
  • [Nekrologi]. Dziennik Polski 2004 nr 89 (15 IV 2004). s. 19