Wiesław Stanisław Ptak: Różnice pomiędzy wersjami

Wiesław Stanisław Ptak
Nazwisko	Ptak
Imię / imiona	Wiesław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	16 września 1941
Miejsce urodzenia	Bieńczyce (obecnie dzielnica Krakowa)
Data śmierci	11 kwietnia 2004
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	spektroskopia wibracyjna
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1993–1996)
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi

Wersja z 08:58, 18 wrz 2014

Prof. dr hab. Wiesław Stanisław Ptak (1941–2004)

Specjalność: spektroskopia wibracyjna

Życiorys

Urodził się 16 września 1941 roku w podkrakowskich Bieńczycach, zmarł 11 kwietnia 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu w Raciborowicach pod Krakowem.

Ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1963 rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Krzemianów na Wydziale Ceramicznym AGH. W 1968 roku uzyskał stopień doktora chemii, a w 1980 roku stopień doktora habilitowanego.

W 1972 roku odbył półroczny staż naukowy w Uniwersytecie w Liege. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w roku 1980.

W 1991 nadano mu tytuł profesora nauk chemicznych. W latach 1981–85 oraz 1991–93 pełnił funkcję prodziekana d/s dydaktycznych, następnie w latach 1993–96 był dziekanem Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. W latach 1993–2004 był kierownikiem Katedry Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej (od 2002 roku Katedra Materiałów Ogniotrwałych i Procesów Wyskotemperaturowych). Od roku 1996 zajmował stanowisko profesora zwyczajnego.

Głównymi zainteresowaniami badawczymi profesora były: teoria wiązania chemicznego i oddziaływań międzyatomowych, podstawy teoretyczne metod chemicznej krystalizacji z fazy gazowej.

Jest autorem lub współautorem ponad 100 publikacji i kilku patentów. Wyniki tych badań prezentował wielokrotnie na konferencjach międzynarodowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Międzynarodowego Towarzystwa Teoretycznej Fizyki Chemicznej (ISTCP).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Źródło:

Kto jest kim w ceramice. s. 122–123
[Nekrologi]. Dziennik Polski 2004 nr 89 (15 IV 2004). s. 19

@@ Linia 58: / Linia 58: @@
 W 1972 roku odbył półroczny staż naukowy w Uniwersytecie w Liege. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w roku 1980.
-W 1991 nadano mu tytuł profesora nauk chemicznych. W latach 1981–85 oraz 1991–93 pełnił funkcję prodziekana d/s dydaktycznych, następnie w latach 1993–96 był dziekanem Wydziału. W latach 1993–2004 był kierownikiem Katedry Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej (od 2002 roku Katedra Materiałów Ogniotrwałych i Procesów Wyskotemperaturowych). Od roku 1996 zajmował stanowisko profesora zwyczajnego.
+W 1991 nadano mu tytuł profesora nauk chemicznych. W latach 1981–85 oraz 1991–93 pełnił funkcję prodziekana d/s dydaktycznych, następnie w latach 1993–96 był dziekanem [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]]. W latach 1993–2004 był kierownikiem Katedry Ceramiki Ogniotrwałej, Szlachetnej i Technicznej (od 2002 roku Katedra Materiałów Ogniotrwałych i Procesów Wyskotemperaturowych). Od roku 1996 zajmował stanowisko profesora zwyczajnego.
 Głównymi zainteresowaniami badawczymi profesora były: teoria wiązania chemicznego i oddziaływań międzyatomowych, podstawy teoretyczne metod chemicznej krystalizacji z fazy gazowej.