Wiesław Długosz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Wiesław Długosz
| name = Wiesław Długosz
| image = dlugosz.jpg
| image = Wieslaw_Dlugosz.jpg
| family-name = Długosz
| family-name = Długosz
| given-name = Wiesław
| given-name = Wiesław
Linia 9: Linia 9:
| native_name =  
| native_name =  
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = dlugosz.jpg
| image = Wieslaw_Dlugosz.jpg
| image_size = 24969
| image_size = 24969
| alt =  
| alt =  

Wersja z 16:52, 20 sty 2014

Wiesław Długosz
Wieslaw Dlugosz.jpg
Nazwisko Długosz
Imię / imiona Wiesław
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 1927
Data śmierci 1986
Dyscyplina/specjalności przeróbka surowców mineralnych
Pełnione funkcje Wicedyrektor ds. naukowo-badawczych Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych w latach 1982–1985



Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi 1974, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 1979, nagrody Ministrwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Przemysłu Chemicznego, liczne nagrody Rektora AGH.

Doc. dr inż. Wiesław Długosz (1927–1986)

Specjalność: przeróbka surowców mineralnych

Urodził się 27 czerwca 1927 roku w Czeladzi, zmarł 1 listopada 1986 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH. W 1956 uzyskał stopień naukowy doktora i został zatrudniony w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin AGH. Kolejno pełnił funkcje: kierownika Pracowni metod izotopowych i technologii flotacji, kierownika Zakładu fizykochemicznych metod wzbogacania.

Był pełnomocnikiem Ministerstwa Przemysłu Chemicznego do spraw przeróbki w czasie rozruchu Zakładu Przeróbki Siarki w Machowie k/Tarnobrzega. Współpracował z Instytutem Szkła i Ceramiki w Warszawie.

Szczególny zakres jego działalności to zagadnienia dotyczące technologii wzbogacania i uszlachetniania surowców mineralnych oraz teorii i technologii flotacji.

Autor około 60 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, około 40 opracowań dla przemysłu i kilku patentów. Był promotorem 3 prac doktorskich i 40 prac magisterskich i recenzentem prac magisterskich, doktorskich, referatów naukowych oraz innych prac naukowo-badawczych.

Źródło:

  • Inżynieria Mineralna 2003 nr 1. s. 50–51, portr.
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo Hutniczej. Gliwice cop.2004. S. 68