Wiesław Długosz: Różnice pomiędzy wersjami

Wiesław Długosz
Nazwisko	Długosz
Imię / imiona	Wiesław
Tytuły / stanowiska	Doc. dr inż.
Data urodzenia	27 czerwca 1927
Miejsce urodzenia	Czeladź
Data śmierci	1 listopada 1986
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	przeróbka surowców mineralnych
Pełnione funkcje	Prorektor AGH (1978-1981)
Wydział	Wydział Górniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wersja z 14:53, 18 sty 2018

Doc. dr inż. Wiesław Długosz (1927–1986)

Dyscyplina/specjalności: przeróbka surowców mineralnych

Nota biograficzna

Urodził się 27 czerwca 1927 roku w Czeladzi, zmarł 1 listopada 1986 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1956 roku uzyskał stopień naukowy doktora i został zatrudniony w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin na Wydziale Górniczym AGH. Kolejno pełnił funkcje: kierownika Pracowni Metod Izotopowych i Technologii Flotacji, kierownika Zakładu Fizykochemicznych Metod Wzbogacania. Wicedyrektor ds. naukowo-badawczych Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych (1982–1985).

Był pełnomocnikiem Ministerstwa Przemysłu Chemicznego do spraw przeróbki w czasie rozruchu Zakładu Przeróbki Siarki w Machowie k/Tarnobrzega. Współpracował z Instytutem Szkła i Ceramiki w Warszawie.

Szczególny zakres jego działalności to zagadnienia dotyczące technologii wzbogacania i uszlachetniania surowców mineralnych oraz teorii i technologii flotacji.

Autor około 60 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, około 40 opracowań dla przemysłu i kilku patentów. Był promotorem 3 prac doktorskich i 40 prac magisterskich i recenzentem prac magisterskich, doktorskich, referatów naukowych oraz innych prac naukowo-badawczych.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Przemysłu Chemicznego, liczne nagrody Rektora AGH.

Źródła do biogramu

Książki

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 68

Artykuły

Ociepa Z.: Wspomnienia : docent Wiesław Długosz 1927-1986. IM Inżynieria Mineralna 2003, nr 1, s. 50-51, [foto]

@@ Linia 13: / Linia 13: @@
 |awards=Złoty Krzyż Zasługi , Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
 |name=Wiesław Długosz
-|honorific-suffix=
-|native_name=
-|native_name_lang=
 |image_size=24969
-|alt=
-|caption=
-|resting_place=
-|resting_place_coordinates=
-|other_names=
-|residence=
-|citizenship=
-|nationality=
-|workplaces=
-|alma_mater=
-|thesis_title=
-|thesis_url=
-|thesis_year=
-|doctoral_advisor=
-|academic_advisors=
-|doctoral_students=
-|notable_students=
-|known_for=
-|varia=
-|author_abbrev_bot=
-|author_abbrev_zoo=
-|influences=
-|influenced=
-|signature=
-|signature_alt=
-|website=
-|footnotes=
-|spouse=
-|children=
 }}
 {{Funkcja
@@ Linia 63: / Linia 31: @@
 Urodził się 27 czerwca 1927 roku w Czeladzi, zmarł 1 listopada 1986 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
-W 1952 roku ukończył studia na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1956 roku uzyskał stopień naukowy doktora i został zatrudniony w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH. Kolejno pełnił funkcje: kierownika Pracowni Metod Izotopowych i Technologii Flotacji, kierownika Zakładu Fizykochemicznych Metod Wzbogacania. Wicedyrektor ds. naukowo-badawczych Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych  (1982–1985).
+W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1956 roku uzyskał stopień naukowy doktora i został zatrudniony w Katedrze Przeróbki Mechanicznej Kopalin na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH. Kolejno pełnił funkcje: kierownika Pracowni Metod Izotopowych i Technologii Flotacji, kierownika Zakładu Fizykochemicznych Metod Wzbogacania. Wicedyrektor ds. naukowo-badawczych Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych  (1982–1985).
 Był pełnomocnikiem Ministerstwa Przemysłu Chemicznego do spraw przeróbki w czasie rozruchu Zakładu Przeróbki Siarki w Machowie k/Tarnobrzega. Współpracował z Instytutem Szkła i Ceramiki w Warszawie.