Wiesław Andrzej Rakowski: Różnice pomiędzy wersjami

Wiesław Andrzej Rakowski
Nazwisko	Rakowski
Imię / imiona	Wiesław Andrzej
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	15 czerwca 1947 ;
Dyscyplina/specjalności	inżynieria mechaniczna, tribologia, inżynieria powierzchni, polimery inteligentne, biomateriały, powłoki nanokrystaliczne
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ; ;

Wersja z 21:50, 4 maj 2020

Prof. dr hab. inż. Wiesław Andrzej Rakowski (1947-)

Dyscyplina/specjalności:inżynieria mechaniczna, tribologia, inżynieria powierzchni, polimery inteligentne, biomateriały, powłoki nanokrystaliczne

Nota biograficzna

Urodził się 15 czerwca 1947 roku.

W 1971 roku ukończył Politechnikę Krakowską i w tym samym roku rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1975 roku w obronił z wyróżnieniem pracę doktorską, w której przedstawił badania nowych kompozytów z matrycami fenolowymi. Za pracę tę otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki. Po publikacjach w czasopiśmie redagowanym w w Cambridge University, w 1983 roku został zaproszony do American Society for Testing and Materials (ASTM) jako Elected Voting Member. W 1976 roku został adiunktem w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.

W 1989 roku za pracę na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia uzyskał habilitację. Publikacje wyników sprawiły, że w 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals of Friction: Macroscopic and Microscopic Processes i nawiązał współpracę z francuskimi ośrodkami naukowymi.

W latach 1991-1996 współpracował z Centre National de la Recherche Scientifique, CNRS, Lyon, Laboratoire de Tribologie et Dynamique des Systems, Ecole Centrale de Lyon oraz Ecole Nationale d’Ingenieur de Saint Etienne ENISE (visiting professor w 1995 roku).

W związku ze zmianami strukturalnymi AGH, od 1992 roku związany Wydziałem Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową. W latach 1993-2017 był kierownikiem tego Laboratorium.

Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej.

W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja.

W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 2006 roku profesorem zwyczajnym.

Był kierownikiem Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM oraz kierownikiem Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.

Poczynając od 2002 roku przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce.

Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych i chemicznych aspektów zużycia materiałów inżynierskich. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych. Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii. Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.: CNRS Saint Etienne 1994, Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008.

Autor około 180 prac, w tym około 130 publikacji, około 50 raportów i ekspertyz (9 raportów zastrzeżonych).

Wypromował 3 doktorów oraz ponad 50 magistrów i inżynierów, w tym studentów francuskich.

W 1983 roku został Członkiem - Elected Voting Member- American Society for Testing and Materials (ASTM), Commitee of Erosion and Wear. W latach późniejszych rozszerzył działalność w ASTM na Committee on Metallic and Inorganic Coatings oraz Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants.

Członek wielu stowarzyszeń zawodowych i naukowych, m.in.: Polskiej Akademii Nauk - Komitetu Nauki o Materiałach - Sekcja Inżynieria Powierzchni, The American Society for Testing and Materials (ASTM), Committee on Metallic and Inorganic Coatings, Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants, Rada Programowa Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”, Polskie Towarzystwo Tribologiczne, Editorial Board Journal of Applied Mechanics and Engineering.

W 2019 roku założył Fundację Etyka w Nauce i jest jej prezesem.

W dniu 14 grudnia 1981 roku wyraził swój sprzeciw wobec ogłoszenia stanu wojennego.

Odznaczenia i nagrody

“Medal Złoty za Wieloletnią Służbę”, dwie Nagrody Naukowe Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1976, 1985), kilkanaście Naukowych Nagród Rektora AGH, Gold Medal Cairo University (1992), Medal Zasłużony dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki 2002.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/rakowski-wieslaw-02622

Źródła do biogramu

Inne

Informacja od p. Wiesława Andrzeja Rakowskiego [18.03.2020]

stan na dzień 18.03.2020

@@ Linia 18: / Linia 18: @@
 W 1971 roku ukończył Politechnikę Krakowską i w tym samym roku rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.
-W 1975 roku obronił z wyróżnieniem pracę doktorską "Zagadnienie zastosowania tworzyw sztucznych na klocki hamulcowe pociągów przewozu dołowego" i rozpoczął pracę w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH. Za pracę doktorską otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki. W 1976 roku został adiunktem.
+W 1975 roku w obronił z wyróżnieniem pracę doktorską, w której przedstawił badania nowych kompozytów z matrycami fenolowymi. Za pracę tę otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki. Po publikacjach w czasopiśmie redagowanym w w Cambridge University, w 1983 roku został zaproszony do American Society for Testing and Materials (ASTM) jako Elected Voting Member. W 1976 roku został adiunktem w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych| Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]].
-W 1989 roku za pracę na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia uzyskał habilitację.
+W 1989 roku za pracę na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia uzyskał habilitację. Publikacje wyników sprawiły, że w 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals of Friction: Macroscopic and Microscopic Processes i nawiązał współpracę z francuskimi ośrodkami naukowymi.
-W latach 1991-1996   współpracował z  Centre National de la Recherche Scientifique, CNRS, Lyon, Laboratoire de Tribologie et Dynamique des Systems, Ecole Centrale de Lyon oraz Ecole Nationale d’Ingenieur de Saint Etienne ENISE (visiting professor w 1995 roku).
+W latach 1991-1996  współpracował z  Centre National de la Recherche Scientifique, CNRS, Lyon, Laboratoire de Tribologie et Dynamique des Systems, Ecole Centrale de Lyon oraz Ecole Nationale d’Ingenieur de Saint Etienne ENISE (visiting professor w 1995 roku).
 W związku ze zmianami strukturalnymi AGH, od 1992 roku związany [[Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki|Wydziałem Inżynierii Mechanicznej i Robotyki]].
-W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową.
+W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową. W latach 1993-2017 był kierownikiem tego Laboratorium.
-Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja.
+Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej.
+W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja.
 W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 2006 roku profesorem zwyczajnym.
-Na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki był kierownikiem Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM oraz kierownikiem Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.
+Był kierownikiem Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM oraz kierownikiem Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.
 Poczynając od 2002 roku przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce.
 Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych
-i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych.
+i chemicznych aspektów zużycia materiałów inżynierskich. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych.
 Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii. Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.:  CNRS Saint Etienne 1994,  Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008.
-W 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals
-of Friction: Macroscopic and Microscopic Processes i nawiązał współpracę z francuskimi ośrodkami naukowymi.
 Autor około 180 prac, w tym około 130 publikacji, około 50 raportów i ekspertyz (9 raportów zastrzeżonych).
@@ Linia 49: / Linia 48: @@
 W 1983 roku został Członkiem - Elected Voting Member- American Society for Testing and Materials (ASTM),  Commitee of Erosion and Wear. W latach późniejszych rozszerzył działalność w ASTM  na Committee on Metallic and Inorganic Coatings oraz  Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants.
-Członek wielu stowarzyszeń zawodowych i naukowych, m.in.: The American Society for Testing and Materials (ASTM), Committee on Metallic and Inorganic Coatings, Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants, Rada Programowa Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”, Polskie Towarzystwo Tribologiczne, Editorial Board Journal of Applied Mechanics and Engineering, Polskiej Akademii Nauk - Komitetu Nauki o Materiałach - Sekcja Inżynieria Powierzchni.
+Członek wielu stowarzyszeń zawodowych i naukowych, m.in.: Polskiej Akademii Nauk - Komitetu Nauki o Materiałach - Sekcja Inżynieria Powierzchni, The American Society for Testing and Materials (ASTM), Committee on Metallic and Inorganic Coatings, Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants, Rada Programowa Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”, Polskie Towarzystwo Tribologiczne, Editorial Board Journal of Applied Mechanics and Engineering.
 W 2019 roku założył Fundację Etyka w Nauce i jest jej prezesem.
@@ Linia 62: / Linia 61: @@
 https://bpp.agh.edu.pl/autor/rakowski-wieslaw-02622
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 68: / Linia 66: @@
 ==== Inne ====
-* Informacja od p. Wiesława Andrzeja Rakowskiego [inf. mailowa z dnia 2.03.2020]
+* Informacja od p. Wiesława Andrzeja Rakowskiego [18.03.2020]
 {{DEFAULTSORT:Rakowski, Wiesław Andrzej}}