Wacław Bolesław Cybulski

Z Historia AGH
Wacław Bolesław Cybulski
Waclaw Cybulski.jpg
Nazwisko Cybulski
Imię / imiona Wacław Bolesław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 6 października 1901
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 31 marca 1973
Miejsce śmierci Mikołów
Dyscyplina/specjalności bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Medal X-lecia Polski Ludowej, Śląski Krzyż Powstańczy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagroda państwowa II stopnia

Prof. zw. dr hab. inż. Wacław Bolesław Cybulski (1901–1973)

Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie

Życiorys

Urodził się 6 października 1901 w Warszawie. Zmarł 31 marca 1973 w Mikołowie.

Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W r. 1925 uzyskał dyplom inżyniera chemika i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W l. 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.

Od r. 1931 wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na Akademii Górniczej. W r. 1938 na AGH uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj i powrócił do niego w r. 1946. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara. W 1948 r. powrócił na AG, gdzie ponownie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w r. 1952. W r. 1954 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 profesorem zwyczajnym.

Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk

Nagrody i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługii, Order Sztandaru Pracy I i II klasy, Medal X-lecia Polski Ludowej, Śląski Krzyż Powstańczy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagroda państwowa II stopnia, zespołowe nagrody państwowe, tytuł „Zasłużonego Górnika PRL”, Złota Odznaka Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji

Bibliografia

  • Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 38–41, portr.
  • BIP 1994 nr 5. s. 11
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. s. 296–298
  • Słownik polskich pionierów techniki. s. 44