Włodzimierz Jan Parachoniak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|fields=petrografia
|fields=petrografia
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, wiele nagród Rektora AGH, Ministra Szkolnictwa Wyzszego i Techniki oraz MEN, oraz inne odznaczenia resortowe i regionalne
|awards=Krzyż Kawalerski OOP
|name=Włodzimierz Jan Parachoniak
|name=Włodzimierz Jan Parachoniak
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 56: Linia 56:


Opublikował ponad 100 prac, był współautorem kilku podręczników i skryptów akademickich.
Opublikował ponad 100 prac, był współautorem kilku podręczników i skryptów akademickich.
== Odznaczenia i nagrody ==
Krzyż Kawalerski OOP, wiele nagród Rektora AGH, Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, MEN


Źródło:
Źródło:

Wersja z 14:47, 22 lip 2014

Włodzimierz Jan Parachoniak
Wlodzimierz Parachoniak.jpg
Nazwisko Parachoniak
Imię / imiona Włodzimierz Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia 19 października 1920
Miejsce urodzenia Lwów (obecnie Ukraina)
Data śmierci 29 stycznia 1997
Dyscyplina/specjalności petrografia
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP

Prof. zw. dr hab. Włodzimierz Jan Parachoniak (1920–1997)

Specjalność: petrografia

Życiorys

Urodził się 19 października 1997 we Lwowie. Po maturze w 1937 r. rozpoczął studia na Uniw. Jana Kazimierza we Lwowie na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczym (specjalność: geologia). W 1945 r. przyjechał do Krakowa i podjął pracę na UJ w Katedrze Geologii, początkowo jako asystent. Następnie w 1946 r. jako st. asystent rozpoczął pracę w Uniw. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Tutaj uzyskał też tytuł magistra filozofii w zakresie geologii i paleontologii.

Od lipca 1946 r. związany z AGH, gdzie podjął pracę na Wydz. Geologiczno-Mierniczym, początkowo w Katedrze Geologii Ogólnej, a od lipca 1947 r. w Katedrze Petrografii, gdzie doktoryzował się w 1950 r. W latach 1955–1962 r. równolegle z pracą w AGH pełnił funkcję Kierownika Pracowni Petrografii w Głównym Laboratorium Przemysłu Naftowego w Krakowie. W 1962 r. habilitował się, w 1963 r. został mianowany docentem. Od 1972 r. pracował na stanowisku prof. nadzw., a od 1978 r. - prof. zwyczajnego.

W latach 1949–1962 zajmował się głównie petrografią utworów piroklastycznych, w latach 1962–1970 prowadził badania nad wulkanitami permskimi z depresji północnosudeckiej, fyllitami z podłoża miocenu Przedgórza Karpat, produktami degradacji mik w skałach montmorillonitowych karbonu GZW. Kolejnym kierunkiem jego działalności były metody badań minerałów i skał w świetle przechodzącym.

Opublikował ponad 100 prac, był współautorem kilku podręczników i skryptów akademickich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, wiele nagród Rektora AGH, Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, MEN

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 42–43. s. 40–41, portr.