Władysław Rubczyński-Prawdzic: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1884 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1962 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Wersja z 16:53, 8 sty 2014
| Władysław Rubczyński-Prawdzic | |
|---|---|
| Nazwisko | Rubczyński-Prawdzic |
| Imię / imiona | Władysław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. |
| Data urodzenia | 1884 |
| Data śmierci | 1962 |
| Dyscyplina/specjalności | pojazdy mechaniczne
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami i inne. |
Prof. zw. inż. Władysław Rubczyński-Prawdzic (1884–1962)
Specjalność: pojazdy mechaniczne
Urodził się w Radziechowie, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską.
Od 1947 roku do przejścia na emeryturę w 1960 r. zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 r. Katedry Budowy Samochodów i Ciągników).
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 126–127