Władysław Rubczyński-Prawdzic: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 17: Linia 17:
|image_size=
|image_size=
|alt=
|alt=
|image=
|caption=
|caption=
|resting_place=
|resting_place=
Linia 53: Linia 52:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 26 kwietnia 1884 r. w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 r. w Krakowie.  
Urodził się 26 kwietnia 1884 roku w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 roku w Krakowie.  


Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską.
Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską.


Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 r., zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na [[Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji]] Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 r. Katedry Budowy Samochodów i Ciągników). Związany również z Wydziałem Maszyn Górniczych i Hutniczych.
Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 roku, zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na [[Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji]] Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 roku Katedry Budowy Samochodów i Ciągników). Związany również z Wydziałem Maszyn Górniczych i Hutniczych.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Oficerski OOP]], [[Krzyż Walecznych]], [[Medal 10-lecia PRL]], Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich
[[Krzyż Oficerski OOP]], [[Krzyż Walecznych]], [[Medal 10-lecia PRL]], Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich


Linia 66: Linia 64:
====Książki====
====Książki====
* Czy wiesz kto to jest? : uzupełnienia i sprostowania. Pod red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 262
* Czy wiesz kto to jest? : uzupełnienia i sprostowania. Pod red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 262
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. nacz. T. Skrzyński. Warszawa 1995, s. 126-127
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. T. Skrzyński. Warszawa 1995, s. 126-127
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 304
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 304


{{DEFAULTSORT:Rubczyński-Prawdzic, Władysław }}
{{DEFAULTSORT:Rubczyński-Prawdzic, Władysław }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 15:56, 22 cze 2016

Władysław Rubczyński-Prawdzic
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Rubczyński-Prawdzic
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 26 kwietnia 1884
Miejsce urodzenia Radziechów
Data śmierci 5 czerwca 1962
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności pojazdy mechaniczne
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych Wydziału Komunikacji AG
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal 10-lecia PRL

Prof. zw. inż. Władysław Rubczyński-Prawdzic (1884–1962)

Specjalność: pojazdy mechaniczne

Nota biograficzna

Urodził się 26 kwietnia 1884 roku w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 roku w Krakowie.

Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską.

Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 roku, zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 roku Katedry Budowy Samochodów i Ciągników). Związany również z Wydziałem Maszyn Górniczych i Hutniczych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal 10-lecia PRL, Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich

Bibliografia

Książki

  • Czy wiesz kto to jest? : uzupełnienia i sprostowania. Pod red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 262
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. T. Skrzyński. Warszawa 1995, s. 126-127
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 304