Władysław Piasecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 52: Linia 52:




Urodził 17 grudnia 1901 roku we Lwowie, zmarł 23 kwietnia 1978 roku w Krakowie.
Urodził 17 grudnia 1901 roku we Lwowie, zmarł 23 kwietnia 1978 roku w Krakowie, pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie.


Był najdłużej „panującym” dyrektorem (1949–1972). Zapisał się w pamięci starszej generacji uczonych Akademii oraz pracowników biblioteki i w środowisku bibliotekarskim. Niezaprzeczalny jest jego ogromny wkład w pracy w wychowanie wielu pokoleń bibliotekarzy, walkę o prestiż tego zawodu, jego miejsce w społeczeństwie i nauce, uznanie bibliotekarstwa za naukę i dyscyplinę uniwersytecką. Był „twórcą i realizatorem idei umocnienia Akademii jako szkoły wyższej i ośrodka naukowego, oddziaływujacego na szersze kręgi czytelników”.
Pracę jako bibliotekarz oraz bibliograf rozpoczął w 1926 roku w Biblotece Fundacji Wiktora Baworowskiego we Lwowie, następnie w latach 1927-1928 jako stypendysta Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. 1 kwietnia 1945 roku rozpoczął pracę w Bibliotece Jagiellońskiej, rok później objął kierownictwo Biblioteki Studium Spółdzielczego UJ. W 1949 roku został powołany na stanowisko kierownika Biblioteki Głównej AGH, a od 1954 roku jako jej dyrektor. Był najdłużej „panującym” dyrektorem (1949–1972). Zapisał się w pamięci starszej generacji uczonych Akademii oraz pracowników biblioteki i w środowisku bibliotekarskim. Niezaprzeczalny jest jego ogromny wkład w pracy w wychowanie wielu pokoleń bibliotekarzy, walkę o prestiż tego zawodu, jego miejsce w społeczeństwie i nauce, uznanie bibliotekarstwa za naukę i dyscyplinę uniwersytecką. Był „twórcą i realizatorem idei umocnienia Akademii jako szkoły wyższej i ośrodka naukowego, oddziaływujacego na szersze kręgi czytelników”.


Jego starania razem z Prof. A. Bolewskim, uwieńczone zostały sukcesem wybudowania gmachu BG” w sercu Akademii”.
Jego starania razem z Prof. A. Bolewskim, uwieńczone zostały sukcesem wybudowania gmachu BG” w sercu Akademii”.

Wersja z 10:33, 23 mar 2016

Władysław Piasecki
Wladyslaw Piasecki.jpg
Nazwisko Piasecki
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Mgr
Data urodzenia 17 grudnia 1901
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 23 kwietnia 1978
Miejsce śmierci Kraków
Pełnione funkcje Dyrektor Biblioteki Głównej AGH (1949–1972)
Wydział Biblioteka Główna


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
KierownikBiblioteka Główna19491954
DyrektorBiblioteka Główna19541972

Mgr Władysław Piasecki (1901–1978)


Nota biograficzna

Urodził 17 grudnia 1901 roku we Lwowie, zmarł 23 kwietnia 1978 roku w Krakowie, pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie.

Pracę jako bibliotekarz oraz bibliograf rozpoczął w 1926 roku w Biblotece Fundacji Wiktora Baworowskiego we Lwowie, następnie w latach 1927-1928 jako stypendysta Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. 1 kwietnia 1945 roku rozpoczął pracę w Bibliotece Jagiellońskiej, rok później objął kierownictwo Biblioteki Studium Spółdzielczego UJ. W 1949 roku został powołany na stanowisko kierownika Biblioteki Głównej AGH, a od 1954 roku jako jej dyrektor. Był najdłużej „panującym” dyrektorem (1949–1972). Zapisał się w pamięci starszej generacji uczonych Akademii oraz pracowników biblioteki i w środowisku bibliotekarskim. Niezaprzeczalny jest jego ogromny wkład w pracy w wychowanie wielu pokoleń bibliotekarzy, walkę o prestiż tego zawodu, jego miejsce w społeczeństwie i nauce, uznanie bibliotekarstwa za naukę i dyscyplinę uniwersytecką. Był „twórcą i realizatorem idei umocnienia Akademii jako szkoły wyższej i ośrodka naukowego, oddziaływujacego na szersze kręgi czytelników”.

Jego starania razem z Prof. A. Bolewskim, uwieńczone zostały sukcesem wybudowania gmachu BG” w sercu Akademii”.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP

Bibliografia

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników : gazeta pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej 1994 nr 6–7. s. 12–13
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 23. s. 23–24
  • Bibliotekarze w dziewięćdziesięcioleciu Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2009. S. 46–47