Władysław Longa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 16 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
|image=Władysław Longa.jpg
|image=Władysław Longa.jpg
|birth_date=13 marca 1931
|fields=inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo, termodynamika
|fields=inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo, termodynamika
|function=Dziekan Wydziału Odlewnictwa (1968/69, 1972–1974, 1978–1981, Prorektor AGH (1969–1972)
|function=Dziekan Wydziału Odlewnictwa (1968/69, 1972–1974, 1978–1981, Prorektor AGH (1969–1972)
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|name=Władysław Longa
|name=Władysław Longa
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Odlewnictwa
|Jednostka=Wydział Odlewnictwa
|Rok_od=1968
|Rok_od=1968
|Rok_do=1969
|Rok_do=1969
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Odlewnictwa
|Jednostka=Wydział Odlewnictwa
|Rok_od=1972
|Rok_od=1972
|Rok_do=1974
|Rok_do=1974
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Odlewnictwa
|Jednostka=Wydział Odlewnictwa
|Rok_od=1978
|Rok_od=1978
|Rok_do=1981
|Rok_do=1981
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor
|Stanowisko=Prorektor
|Jednostka=AGH
|Jednostka=AGH
Linia 33: Linia 30:
|Rok_do=1972
|Rok_do=1972
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Władysław Longa''' ( )
Prof. zw. dr hab. inż. '''Władysław Longa''' (1931-)
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo, termodynamika
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo, termodynamika


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 13 marca 1931 roku.


W 1950 roku  rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczo-Hutniczej, następnie w 1952 przeniósł się na nowo powstały w 1951 roku Wydział Odlewnictwa. W 1954 roku ukończył studia pierwszego stopnia (inżynierskie), a w roku 1956 studia drugiego stopnia (magisterskie). W latach 1952-2002 nieprzerwanie był pracownikiem naukowo-dydaktycznym  [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]]. Pracował w następujących jednostkach: w latach 1952-1959 - Katedra Odlewnictwa, w latach 1959-1966 - Katedra Metalurgii i Odlewnictwa Staliwa, następnie w latach 1966-1969 był kierownikiem Zakładu Technologii Formy w Katedra Technologii Formy, w okresie 1969-1992 kierownik Zakładu Termodynamiki Procesów Odlewniczych, wchodzącego w skład wydziałowego Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa, od 1992 roku do przejścia na emeryturę w 2002 roku był kierownikiem Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych, utworzonej po rozwiązaniu wydziałowego Instytutu.
W 1950 roku  rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczo-Hutniczej, następnie w 1952 przeniósł się na nowo powstały w 1951 roku Wydział Odlewnictwa. W 1954 roku ukończył studia pierwszego stopnia (inżynierskie), a w roku 1956 studia drugiego stopnia (magisterskie).
 
 
W 1962 roku uzyskał stopień doktora, w 1965 roku stopień doktora habilitowanego .......
Kolejno, po ukończeniu w 1956 roku studiów magisterskich uzyskał następujące stopnie i tytuły naukowe: doktor (1962), doktor habilitowany (1965), docent (1966), profesor nadzwyczajny (1972), profesor zwyczajny (1979).
 
 
W czasie pracy w AGH pełnił trzykrotnie funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa (rok 1968/69, lata 1972-1974 oraz 1978-1981) oraz funkcję prorektora Uczelni (lata 1969-1972).
 
 
W latach 1977-1991 oraz 1995-2001 pełniłem funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Wychowanków AGH, a latach 1965-1995 byłem członkiem Komitetu Hutnictwa (przemianowanego następnie na Komitet Metalurgii) PAN, pełniąc funkcję sekretarza oraz przewodniczącego sekcji Teorii Procesów Odlewniczych.


W latach 1952-2002 nieprzerwanie był pracownikiem naukowo-dydaktycznym  [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]]. Pracował w następujących jednostkach: w latach 1952-1959 - Katedra Odlewnictwa, w latach 1959-1966 - Katedra Metalurgii i Odlewnictwa Staliwa, następnie w latach 1966-1969 był kierownikiem Zakładu Technologii Formy w Katedra Technologii Formy, w okresie 1969-1992 kierownik Zakładu Termodynamiki Procesów Odlewniczych, wchodzącego w skład wydziałowego Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa, od 1992 roku do przejścia na emeryturę w 2002 roku był kierownikiem Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych, utworzonej po rozwiązaniu wydziałowego Instytutu.


Autor ponad licznych artykułów w wydawnictwach naukowych oraz naukowo-technicznych polskich i zagranicznych z zakresu obliczania nadlewów, obliczania procesów krzepnięcia odlewów w formach piaskowych i metalowych, teoretycznych podstaw analizy różniczkowej krzywych stygnięcia odlewów oraz podstaw modelowania funkcji źródła ciepła przemian fazowych, teorii ciepnej żeliwiaków koksowych. Autor książek — monografii z zakresu stygnięcia, krzepnięcia i zasilania odlewów. Promotor prac doktorskich.
W 1962 roku na Wydziale Odlewnictwa na podstawie pracy „Teoria obliczania wielkości nadlewów dla odlewów krzepnących w formach piaskowych” uzyskał stopień doktora, a w 1965 roku, również na Wydziale Odlewnictwa, obronił pracę habilitacyjną „Teoria obliczania procesu krzepnięcia w formach piaskowych odlewów o kształcie złożonym”. W 1966 roku został docentem, w 1972 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1979 roku profesorem zwyczajnym.


W roku 2002 obchodził jubileusz 50-lecia pracy w AGH, 40-lecie doktoratu, 30-lecie uzyskania tytułu profesora i 10-lecie zorganizowania Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych.
Trzykrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa, w roku akademickim 1968/69, następnie w lata 1972-1974 oraz 1978-1981. W latach 1969-1972 pełnił funkcję prorektora AGH.


Autor ponad 200 artykułów w wydawnictwach naukowych oraz naukowo-technicznych polskich i zagranicznych z zakresu obliczania nadlewów, obliczania procesów krzepnięcia odlewów w formach piaskowych i metalowych, teoretycznych podstaw analizy różniczkowej krzywych stygnięcia odlewów oraz podstaw modelowania funkcji źródła ciepła przemian fazowych, teorii cieplnej żeliwiaków koksowych.


Przewodniczący Stowarzyszenia Wychowanków AGH (1977–1991, 1995–2001), członek Komitetu Hutnictwa (przemianowanego następnie na Komitet Metalurgii) PAN — pełnił funkcję sekretarza oraz przewodoniczącego sekcji Teorii Procesów Odlewniczych.
Autor książek — monografii z zakresu stygnięcia, krzepnięcia i zasilania odlewów.  
/////////////////////////////////


Promotor prac 9 doktorskich.


W latach 1977–1991 oraz 1995–2001 przewodniczący Stowarzyszenia Wychowanków AGH. W latach 1965-1995 był członkiem Komitetu Hutnictwa (przemianowanego następnie na Komitet Metalurgii) PAN — pełnił funkcję sekretarza oraz przewodniczącego sekcji Teorii Procesów Odlewniczych.


Kolejno, po ukończeniu w roku 1956 studiów magisterskich, uzyskiwałem następujące stopnie i tytuły naukowe:
Na emeryturze od 31 grudnia 2001 roku.
w roku 1962 stopień doktora nauk technicznych,
w roku 1965 stopień doktora habilitowanego nauk technicznych,
w roku 1966 tytuł docenta,
w roku 1972 tytuł (i stanowisko) profesora nadzwyczajnego,
oraz w roku 1979 tytuł i stanowisko profesora zwyczajnego.
 
 
 
Moje zainteresowania wymianą ciepła związane są z osobą prof. dr. inż. Mikołaja Czyżewskiego, który zaangażował mnie do Katedry Odlewnictwa w charakterze młodszego asystenta (1952 r.), a który miał opinię wybitnego specjalisty z zakresu koksownictwa oraz teorii cieplnej procesu żeliwiakowego. O Profesorze Czyżewskim opowiadano, że permanentnie rozmyślał o teorii żeliwiakowej wyprowadzając wzory nawet na pudełkach po papierosach (a palił bardzo dużo). Stąd też moja pierwsza praca dyplomowa, na stopień inżyniera, miała tytuł: „Bilans materiałowy i cieplny procesu duplex: żeliwiak - konwertor Tropenasa” (1954 r.). Promotorem pracy był prof. F. Olszak, recenzentem prof. R. Andrzejewski, a komisji egzaminacyjnej przewodniczył dziekan prof. M. Czyżewski. Do moich obowiązków w Katedrze należała opieka nad zbiorem bibliotecznym Katedry, a w szczególności jego uzupełnianie nowymi pozycjami, w tym bardzo licznymi w języku rosyjskim. Ponieważ książki rosyjskie były bardzo tanie, więc i moja prywatna biblioteka zaczęła się powiększać.
 
W roku 1954, pod wpływem prac A. I. Wiejnika, przeczytanych w Żurnalu Tiechniczeskoj Fizyki, zainteresowałem się matematycznym opisem procesu krzepnięcia odlewów. Zainteresowanie to stało się moją pasją, gdy w roku 1954, kolega z Katedry mgr inż. Cz. Jakimyszyn, podarował mi książkę A. I. Wiejnika „Tiepłowyje osnowy tieorii litja” (Maszgiz, Moskwa 1953 r.), zakupioną w księgarni nad morzem (książkę tę mam do dzisiaj). Studiując to dzieło nauczyłem się podstaw teorii wymiany ciepła, teorii podobieństwa i modelowania, dowiedziałem się o złożoności ogólnego matematycznego opisu procesu stygnięcia i krzepnięcia metalu w formach odlewniczych oraz o kryteriach jego uproszczenia, a także poznałem uproszczone analityczne rozwiązania odnoszące się do form piaskowych, form metalowych, wlewnic oraz odlewów wykonywanych z tworzyw sztucznych. Ten mój kierunek bardzo życzliwie zaakceptowany został przez prof. G. Kniaginina, któremu formalnie podlegałem jako kierownikowi Zakładu Odlewnictwa Staliwa. Moja praca magisterska, wykonana pod kierunkiem prof. G. Kniaginina w roku 1956 miała tytuł: „Kierowanie krzepnięciem odlewów w formach piaskowych”.
 
W roku 1962 obroniłem na Wydziale Odlewnictwa pracę doktorską pt.: „Teoria obliczania wielkości nadlewów dla odlewów krzepnących w formach piaskowych”, a następnie w roku 1965, również na Wydziale Odlewnictwa, obroniłem pracę habilitacyjną pt.: „Teoria obliczania procesu krzepnięcia w formach piaskowych odlewów o kształcie złożonym”.
 
W latach 1959-2001 opublikowałem ponad 200 artykułów w wydawnictwach naukowych oraz naukowo-technicznych, z czego blisko połowa w ostatnich 20 latach, co było wynikiem nacisku przez różne gremia na publikowanie, w tym również w czasopismach zagranicznych. Oceniam pozytywnie ten doping, albowiem wyznaję wielokrotnie sprawdzoną zasadę, że w czasie pisania prac rodzą się nowe pomysły i zarodki przyszłych prac. W 90% prac byłem jedynym autorem, co wynikało z faktu realizacji po roku 1965 głównie prac teoretycznych. Wydałem również 4 książki - monografie z zakresu teorii stygnięcia, krzepnięcia i zasilania odlewów. Byłem promotorem 9. przewodów doktorskich, zakończonych uzyskaniem stopnia doktora nauk technicznych; stopnie doktora nauk technicznych otrzymały następujące osoby: W. Przybytniowski, W. Kapturkiewicz, A. Gradowski, G. Friebe, Nguyen-ngoc Thu, W. Szczepański, W. Krajewski, R. Skoczylas, H. Tabiś.
 
W pracach swoich często używałem słowa teoria lub jego pochodnych, w sensie opisu procesów z zastosowaniem nauk podstawowych, a przede wszystkim fizyki i matematyki, opisu prowadzącego do konkretnych rozwiązań, analitycznych lub numerycznych, przydatnych dla praktyki. Kolejność postępowania była następująca: sformułowanie problemu, opis fizyczny, uproszczenie modelu fizycznego, model matematyczny, rozwiązanie i jego analiza z wykorzystaniem kryteriów podobieństwa. Z uzyskanych rozwiązań wynikały nowe, głębsze informacje o procesie. Jako zasadę stosowałem przekształcenie równań do postaci bezwymiarowej, co dodatkowo wzbogacało wiedzę o procesie.
 
W latach 50. i 60. należałem do nielicznej grupy teoretyków w odlewnictwie. Panowało wówczas powszechne przekonanie, zapewne wówczas słuszne, lecz nie dla mnie, że doświadczenie przemysłowe w dziedzinie odlewnictwa jest najważniejsze, zarówno w badaniach jak i w dydaktyce. Zresztą moje prace z tamtych lat w zakresie zasilania odlewów staliwnych miały rozbudowaną część doświadczalną, realizowaną w warunkach przemysłowych. Dzisiaj można powiedzieć, że teoria w odlewnictwie jest zawodem, albowiem znacznie wzrosła głębia i siła metod teoretycznych. Podobnie zawodem jest obsługa wielu skomplikowanych urządzeń, w nowoczesnych laboratoriach odlewniczych.
 
Prace, które zrealizowałem, dotyczyły następujących problemów odlewnictwa: obliczanie nadlewów, obliczanie procesu krzepnięcia odlewów w formach piaskowych i metalowych, teoretycznych podstaw analizy różniczkowej krzywych stygnięcia odlewów oraz podstaw modelowania funkcji źródła ciepła przemian fazowych, teorii cieplnej żeliwiaków koksowych.
Seminarium z okazji jubileuszu prof. Władysława Longi n.t. modelowania przepływu ciepła i masy
==== Odznaczenia i nagrody ====
 


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 95: Linia 61:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Informator nauki polskiej 2000. T. 4a : Ludzie nauki A–O. s. 509
 
* Kronika 60-lecia Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1945-2005. Oprac. K. Matl. Kraków 2005, s. 40 - 187
* Kronika 60-lecia Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1945-2005. Oprac. K. Matl. Kraków 2005, s. 40 - 187
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Kraków 2011, s. 15, 36, 44
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Kraków 2011, s. 15, 36, 44
* Pollesch K. K.: Ludzie AGH '99. Kraków 1999, s.78, [foto]
==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
* Dańko R., Górny M..: Wydział Odlewnictwa AGH. ''Vivat Akademia'' 2018 nr 19 grudzień, s. 14-20, [foto]
 
* Dańko R., Górny M..: Wydział Odlewnictwa AGH. ''Vivat Akademia : AGH'' 2018 nr 19 grudzień, s. 14-20, [foto]
* Longa W.: Mój pięćdziesięcioletni związek z AGH oraz z teorią cieplną odlewnictwa - Eheu, fugaces labbuntur anni. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 112. s. 24-25
* Longa W.: Mój pięćdziesięcioletni związek z AGH oraz z teorią cieplną odlewnictwa - Eheu, fugaces labbuntur anni. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 112. s. 24-25
* Suchy T.: Jubileusz 50-lecia pracy w AGH Profesora Władysława Longi. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 112. s. 23, [foto]
* Suchy T.: Jubileusz 50-lecia pracy w AGH Profesora Władysława Longi. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 112. s. 23, [foto]




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 19.06.2017</span>'''''  
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 15.01.2019</span>'''''  




{{DEFAULTSORT:Longa, Władysław }}
{{DEFAULTSORT:Longa, Władysław }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 09:04, 5 lut 2019

Władysław Longa
Władysław Longa.jpg
Nazwisko Longa
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 13 marca 1931


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo, termodynamika
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Odlewnictwa (1968/69, 1972–1974, 1978–1981, Prorektor AGH (1969–1972)
Wydział Wydział Odlewnictwa



FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Odlewnictwa19681969
ProrektorAGH19691972
DziekanWydział Odlewnictwa19721974
DziekanWydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa19781981

Prof. zw. dr hab. inż. Władysław Longa (1931-)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, odlewnictwo, termodynamika

Nota biograficzna

Urodził się 13 marca 1931 roku.

W 1950 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczo-Hutniczej, następnie w 1952 przeniósł się na nowo powstały w 1951 roku Wydział Odlewnictwa. W 1954 roku ukończył studia pierwszego stopnia (inżynierskie), a w roku 1956 studia drugiego stopnia (magisterskie).

W latach 1952-2002 nieprzerwanie był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Odlewnictwa. Pracował w następujących jednostkach: w latach 1952-1959 - Katedra Odlewnictwa, w latach 1959-1966 - Katedra Metalurgii i Odlewnictwa Staliwa, następnie w latach 1966-1969 był kierownikiem Zakładu Technologii Formy w Katedra Technologii Formy, w okresie 1969-1992 kierownik Zakładu Termodynamiki Procesów Odlewniczych, wchodzącego w skład wydziałowego Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa, od 1992 roku do przejścia na emeryturę w 2002 roku był kierownikiem Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych, utworzonej po rozwiązaniu wydziałowego Instytutu.

W 1962 roku na Wydziale Odlewnictwa na podstawie pracy „Teoria obliczania wielkości nadlewów dla odlewów krzepnących w formach piaskowych” uzyskał stopień doktora, a w 1965 roku, również na Wydziale Odlewnictwa, obronił pracę habilitacyjną „Teoria obliczania procesu krzepnięcia w formach piaskowych odlewów o kształcie złożonym”. W 1966 roku został docentem, w 1972 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1979 roku profesorem zwyczajnym.

Trzykrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa, w roku akademickim 1968/69, następnie w lata 1972-1974 oraz 1978-1981. W latach 1969-1972 pełnił funkcję prorektora AGH.

Autor ponad 200 artykułów w wydawnictwach naukowych oraz naukowo-technicznych polskich i zagranicznych z zakresu obliczania nadlewów, obliczania procesów krzepnięcia odlewów w formach piaskowych i metalowych, teoretycznych podstaw analizy różniczkowej krzywych stygnięcia odlewów oraz podstaw modelowania funkcji źródła ciepła przemian fazowych, teorii cieplnej żeliwiaków koksowych.

Autor książek — monografii z zakresu stygnięcia, krzepnięcia i zasilania odlewów.

Promotor prac 9 doktorskich.

W latach 1977–1991 oraz 1995–2001 przewodniczący Stowarzyszenia Wychowanków AGH. W latach 1965-1995 był członkiem Komitetu Hutnictwa (przemianowanego następnie na Komitet Metalurgii) PAN — pełnił funkcję sekretarza oraz przewodniczącego sekcji Teorii Procesów Odlewniczych.

Na emeryturze od 31 grudnia 2001 roku.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/longa-wladyslaw-03125

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika 60-lecia Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1945-2005. Oprac. K. Matl. Kraków 2005, s. 40 - 187
  • Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Kraków 2011, s. 15, 36, 44
  • Pollesch K. K.: Ludzie AGH '99. Kraków 1999, s.78, [foto]

Artykuły

  • Dańko R., Górny M..: Wydział Odlewnictwa AGH. Vivat Akademia : AGH 2018 nr 19 grudzień, s. 14-20, [foto]
  • Longa W.: Mój pięćdziesięcioletni związek z AGH oraz z teorią cieplną odlewnictwa - Eheu, fugaces labbuntur anni. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 112. s. 24-25
  • Suchy T.: Jubileusz 50-lecia pracy w AGH Profesora Władysława Longi. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 112. s. 23, [foto]


stan na dzień 15.01.2019