Władysław Longa

Władysław Longa
Nazwisko	Longa
Imię / imiona	Władysław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Dyscyplina/specjalności	inżynieria materiałowa, metalurgia; odlewnictwo, termodynamika
Funkcje Gdzie od do Dziekan Wydział Odlewnictwa 1968 1969 Prorektor AGH 1969 1972 Dziekan Wydział Odlewnictwa 1972 1974 Dziekan Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa 1978 1981

Prof. zw. dr hab. inż. Władysław Longa

Specjalność: inżynieria materiałowa, metalurgia; odlewnictwo, termodynamika

Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1954 roku ukończył studia pierwszego stopnia (inżynierskie), a w roku 1956 studia drugiego stopnia (magisterskie). Od roku 1952 do chwili obecnej pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Odlewnictwa AGH. W latach 1952–1959 zatrudniony w Katedrze Odlewnictwa, a później w Zakładzie Odlewnictwa Staliwa, od 1959–1966 w Katedrze Metalurgii i Odlewnictwa Staliwa. Od 1966–1969 pracował w Katedrze Technologii Formy jako kierownik Zakładu Technologii Formy. Od 1969 do 1992 był kierownikiem Zakładu Termodynamiki Procesów Odlewniczych, wchodzącego w skład wydziałowego Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa. Od roku 1992 do przejścia na emeryturę był kierownikiem Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych, utworzonej po rozwiaząniu wydziałowego Instytutu.

Kolejno, po ukończeniu w 1956 roku studiów magisterskich uzyskał następujące stopnie i tytuły naukowe: doktor (1962), doktor habilitowany (1965), docent (1966), profesor nadzwyczajny (1972), profesor zwyczajny (1979). W czasie pracy w AGH pełnił trzykrotnie funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa (rok 1968/69, 1972–1973, 1978–1981) oraz funkcję prorektora AGH (1969–1979).

Przewodniczący Stowarzyszenia Wychowanków AGH (1977–1991, 1995–2001), członek Komitetu Hutnictwa (przemianowanego następnie na Komitet Metalurgii) PAN — pełnił funkcję sekretarza oraz przewdoniczącego sekcji Teorii Procesów Odlewniczych.

Autor ponad licznych artykułów w wydawnictwach naukowych oraz naukowo-technicznych polskich i zagranicznych z zakresu obliczania nadlewów, obliczania procesów krzepnięcia odlewów w formach piaskowych i metalowych, teoretycznych podstaw analizy różniczkowej krzywych stygnięcia odlewów oraz podstaw modelowania funkcji źródła ciepła przemian fazowych, teorii ciepnej żeliwiaków koksowych. Autor książek — monografii z zakresu stygnięcia, krzepnięcia i zasilania odlewów. Promotor prac doktorskich.

W roku 2002 obchodził jubileusz 50-lecia pracy w AGH, 40-lecie doktoratu, 30-lecie uzyskania tytułu profesora i 10-lecie zorganizowania Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych.

Źródło:

• BIP 2002 nr 112. s. 23, 24–25, zdj.
• Informator nauki polskiej 2000. T. 4a : Ludzie nauki A–O. s. 509