Władysław Jan Kołek

Władysław Jan Kołek
Nazwisko	Kołek
Imię / imiona	Władysław Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia	23 maja 1914
Miejsce urodzenia	Słotwina
Data śmierci	26 stycznia 1992
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	elektrotechnika, maszyny elektryczne
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH (1958–1962), (1966–1969)
Wydział	Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Państwowa Nagroda Naukowa
Funkcje Gdzie od do Dziekan Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej 1958 1962 Dziekan Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej 1966 1969

Prof. zw. dr inż. Władysław Jan Kołek (1914–1992)

Specjalność: elektrotechnika, maszyny elektryczne

Nota biograficzna

Urodził się 23 maja 1914 r. w Słotwinie (powiat Brzesko, woj. małopolskie). Zmarł 26 stycznia 1992 r. w Krakowie, pochowany na cmentarzu parafialnym w Kosocicach (ob. dzielnica Krakowa). Studia ukończył w Politechnice Lwowskiej w 1937 roku. ; dr — Politechnika Wrocławska (1946), prof. nadzw. (1948), prof. zw. - AGH (1964).

Pracował w Politechnice Lwowskiej, Wrocławskiej i Śląskiej. Kierownik Katedry Maszyn Elektrycznych Politechniki Śląskiej w latach 1947–1955, prodziekan Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej (1948-1952).

Z AGH związany od 1946 roku, początkowo jako profesor kontraktowy (1946–55), następnie etatowy (1955). Współtwórca Wydziału Elektromechanicznego AGH. Od 1953 roku pełnił funkcję kierownika Katedry i Zakładu Maszyn Elektrycznych na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa. Dziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej w latach 1958–1962 oraz 1966–1969, dyrektor Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych w latach 1969–1979. Od 1984 roku był emerytowanym profesorem AGH. W latach 1980-1986 wykładał na Uniwersytecie w Konstantynie w Algierii. Po powrocie z Algierii udzielał się jeszcze zawodowo, prowadząc zajęcia w roku akademickim 1987/1988.

Autor kilku książek i skryptów, kilkunastu prac z zakresu maszyn elektrycznych, współautor kilku patentów. Promotor 26 rozpraw doktorskich. Wraz ze swoim zespołem i najbliższym współpracownikiem prof. Arkadiuszem Puchałą stworzył tzw. „Krakowska Szkołę Maszyn Elektrycznych”.

Członek SEP (Stowarzyszenia Elektryków Polskich), NOT, PAN — przewodniczący Komisji Elektrotechniki i Automatyki Oddziału Kraków, członek-założyciel PTE-TiS i przewodniczący Oddziału Kraków.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL, Państwowa Nagroda Naukowa III stopnia, Medal Górnictwa w 1000-lecie PP, Indywidualna Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego II stopnia, Zasłużony Nauczyciel PRL, Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”, Odznaka „Za zasługi dla województwa krakowskiego”.

Źródło

• Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993. S. 309
• Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1482. Seria Elektrotechnika 1992 t.11 z. 2. s. 235–236
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 160
• SME 2006 : XLII International Symposium on Electrical Machines : Cracow, Poland, July 3–6, 2006 : conference proceedings. Kraków 2006. S. 23–26
• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 19. Warszawa 2008. S. 65–67