Tomisław Marian Morawski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 66: | Linia 66: | ||
Opracował, wraz z prezesem Wyższego Urzędu Górniczego Zygmuntem Malawskim, "Niemiecko-polski popularny słownik górniczy". | Opracował, wraz z prezesem Wyższego Urzędu Górniczego Zygmuntem Malawskim, "Niemiecko-polski popularny słownik górniczy". | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
==== Książki ==== | |||
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [2], [foto] | |||
* Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4, z. 91 : Molicki Antoni - Morsztyn Władysław. Wrocław [etc.] 1976, s. 752 | |||
==== | ==== Artykuły ==== | ||
* Nadanie doktoratów honorowych przez Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przegląd Górniczo-Hutniczy 1938, T. 30, nr 1 s. 1-10, [foto] | |||
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18 | |||
Wersja z 13:07, 28 cze 2016
| Tomisław Marian Morawski | |
|---|---|
| Nazwisko | Morawski |
| Imię / imiona | Tomisław Marian |
| Tytuły / stanowiska | Inż. |
| Data urodzenia | 31 lipca 1881 |
| Miejsce urodzenia | Rudniczysko |
| Data śmierci | 17 marca 1946 |
| Miejsce śmierci | Tuluza |
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1937 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego |
Inż. Tomisław Marian Morawski (1881–1946)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo
Nota biograficzna
Urodził się 31 lipca 1881 r. w Rudniczysku (powiat Kępno). Zmarł w Tuluzie 17 marca 1946 r.
W latach 1900–1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu uzyskując dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas studiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.
W latach 1912–1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 r. przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.
W latach 1922–1924 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, następnie generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej „Lignoza” w Katowicach (1924–1931). Pełnił ponadto funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych. W latach 1931-1939 pełnił funkcję dyrektora generalnego Rybnickiego Gwarectwa Węglowego.
W 1937 r. otrzymał tytuł doktora nauk technicznych honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie za za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego.
We wrześniu 1939 roku wyjechał do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.
Opracował, wraz z prezesem Wyższego Urzędu Górniczego Zygmuntem Malawskim, "Niemiecko-polski popularny słownik górniczy".
Bibliografia
Książki
- 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [2], [foto]
- Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4, z. 91 : Molicki Antoni - Morsztyn Władysław. Wrocław [etc.] 1976, s. 752
Artykuły
- Nadanie doktoratów honorowych przez Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przegląd Górniczo-Hutniczy 1938, T. 30, nr 1 s. 1-10, [foto]
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18