Tomisław Marian Morawski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 79: Linia 79:
{{DEFAULTSORT:Morawski, Tomisław Marian}}
{{DEFAULTSORT:Morawski, Tomisław Marian}}
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Uczeni]]

Wersja z 11:38, 3 paź 2014

Tomisław Marian Morawski
Tomislaw Morawski.jpg
Nazwisko Morawski
Imię / imiona Tomisław Marian
Tytuły / stanowiska Inż.
Data urodzenia 31 lipca 1881
Miejsce urodzenia Rudniczysko
Data śmierci 17 marca 1946
Miejsce śmierci Tuluza
Dyscyplina/specjalności górnictwo


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1937
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego

Inż. Tomisław Marian Morawski (1881–1946)

Specjalność: górnictwo

Życiorys

Urodził się 31 lipca 1881 r. w Rudniczysku (powiat Kępno). Zmarł w Tuluzie 17 marca 1946 r.

W latach 1900–1904 studiował w Akademii Górniczej we Freibergu uzyskując dyplom inżyniera górniczego i mierniczego. Podczas studiów odbywał praktyki w kopalniach saskich, następnie pracował jako sztygar w kopalni węgla kamiennego w Westfalii oraz Zeissholz.

W latach 1912–1919 był dyrektorem kopalni węgla brunatnego w Węglińcu. W 1919 r. przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie, gdzie był kierownikiem Wydziału Spraw Śląskich, później dyrektorem Głównej Dyrekcji Państwowych Zakładów Górniczych i Hutniczych.

W latach 1922–1924 był wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, następnie generalnym dyrektorem Spółki Akcyjnej „Lignoza” w Katowicach (1924–1931). Pełnił ponadto funkcje: wiceprezesa Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego, wiceprezesa Komitetu Wykonawczego Polskiej Konwencji Węglowej, był członkiem zarządu Izby Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, prezesem rad nadzorczych i technicznych spółek węglowych. W latach 1931-1939 pełnił funkcję dyrektora generalnego Rybnickiego Gwarectwa Węglowego.

W 1937 r. otrzymał tytuł doktora nauk technicznych honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie za za wybitne zasługi dla polskiego przemysłu górniczego.

We wrześniu 1939 roku wyjechał do Francji, gdzie zamieszkał w Tuluzie i pracował w tamtejszym Czerwonym Krzyżu.

Opracował, wraz z prezesem Wyższego Urzędu Górniczego Zygmuntem Malawskim, "Niemiecko-polski popularny słownik górniczy".

Bibliografia

Książki

  • Polski Słownik Biograficzny. T. 21/4 z. 91. Molicki Antoni - Morsztyn Władysław. Wrocław [etc.] Zakł. Narod. im. Ossolińskich. Wydaw. PAN 1976 s. 752

Artykuły

  • Nadanie doktoratów honorowych przez Wydział Górniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przegląd Górniczo-Hutniczy, 1938 t. 30 nr 1 s. 1-10, fot.