Teodor Józef Blachut (Błachut)

Teodor Józef Blachut (Błachut)
Nazwisko	Blachut (pol. Błachut)
Imię / imiona	Teodor Józef
Tytuły / stanowiska	Dr inż.
Tytuły honorowe AGH	Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia	10 lutego 1915
Miejsce urodzenia	Częstochowa
Data śmierci	17 czerwca 2004
Miejsce śmierci	Kanada ; ;
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1974
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie fotogrametrii

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Dr inż. Teodor Józef Blachut (Błachut) (1915–2004)

Nota biograficzna

Urodził się 10 lutego 1915 roku w Częstochowie. Zmarł 17 czerwca 2004 w Kanadzie.

W 1938 roku ukończył studia na Politechnice Lwowskiej.

W czasie II wojny światowej walczył jako ochotnik w szeregach Polskich Sił Zbrojnych we Francji. Karierę naukową rozpoczął w Politechnice Zuryskiej, gdzie był zatrudniony jako asystent i pracownik naukowy, następnie zaś w Zakładach Wilda w Szwajcarii.

W 1951 roku na zaproszenie rządu kanadyjskiego zorganizował i przez 28 lat kierował Sekcją Badań Fotogrametrycznych w National Research Council w Ottawie.

Wybitny uczony, obywatel Kanady polskiego pochodzenia. Członek Kanadyjskiej Akademii Nauk (Royal Society of Canada), członek zagraniczny PAN, członek korespondent SIT Geodetów Polskich NOT. W 1960 roku otrzymał Medal Honorowy Uniwersytetu Technicznego w Mediolanie. Od 1970 roku członek Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Kanadzie. Przewodniczący Komitetu Pomiarów Wielkoskalowych i Miejskich Panamerykańskiego Instytutu Geografii i Historii. Założyciel i kilkuletni prezes „Polskiego Instytutu — Kaszuby” w Kanadzie.

W 1966 roku wspólnie z małżonką ustanowił „Fundusz nagród i stypendiów Fanni i Teodora Blachutów” dla młodych pracowników nauki w Polsce działających w zakresie fotogrametrii i teledetekcji. Fundusz jest zlokalizowany w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. O nagrody i stypendia mogą się ubiegać kandydaci z wszystkich ośrodków naukowych i zawodowych działających na terenie Polski.

Autor ponad 130 publikacji naukowych, w tym książkowych, unikalnych podręczników uniwersyteckich używanych w wielu uczelniach świata.

W 1974 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa AGH za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie fotogrametrii.

Źródła do biogramu

Książki

Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 7, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 2004, nr 145 (23 VI 2004), s. 18 [nekr.]
Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH