Teodor Józef Blachut (Błachut)

Z Historia AGH
Teodor Józef Blachut (Błachut)
Teodor Blachut-Blachut.jpg
Nazwisko Blachut (pol. Błachut)
Imię / imiona Teodor Józef
Tytuły / stanowiska dr inż.
Data urodzenia 10 lutego 1915
Miejsce urodzenia Częstochowa
Data śmierci 17 czerwca 2004
Miejsce śmierci Kanada



Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1974
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie fotogrametrii

Teodor Józef Blachut (Błachut) (1915–2004)

Życiorys

Urodził się 10 lutego 1915 roku w Częstochowie. Zmarł 17 czerwca 2004 w Kanadzie.

W 1938 roku ukończył studia na Politechnice Lwowskiej.

W czasie II wojny światowej walczył jako ochotnik w szeregach Polskich Sił Zbrojnych we Francji. Karierę naukową rozpoczął w Politechnice Zuryskiej, gdzie był zatrudniony jako asystent i pracownik naukowy, następnie zaś w Zakładach Wilda w Szwajcarii.

W 1951 roku na zaproszenie rządu kanadyjskiego zorganizował i przez 28 lat kierował Sekcją Badań Fotogrametrycznych w National Research Council w Ottawie.

Wybitny uczony, obywatel Kanady polskiego pochodzenia. Członek Kanadyjskiej Akademii Nauk (Royal Society of Canada), członek zagraniczny PAN, członek korespondent SIT Geodetów Polskich NOT. W 1960 roku otrzymał Medal Honorowy Uniwersytetu Technicznego w Mediolanie. Od 1970 r. członek Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Kanadzie. Przewodniczący Komitetu Pomiarów Wielkoskalowych i Miejskich Panamerykańskiego Instytutu Geografii i Historii. Założyciel i kilkuletni prezes „Polskiego Instytutu — Kaszuby” w Kanadzie.

Wspólnie z małżonką ustanowił w 1966 roku „Fundusz nagród i stypendiów Fanni i Teodora Blachutów” dla młodych pracowników nauki w Polsce, działających w zakresie fotogrametrii i teledetekcji. Fundusz jest zlokalizowany w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. O nagrody i stypendia mogą się ubiegać kandydaci z wszystkich ośrodków naukowych i zawodowych działających na terenie Polski.

Autor ponad 130 publikacji naukowych, w tym książkowych, unikalnych podręczników uniwersyteckich używanych w wielu uczelniach świata.

W 1974 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa AGH za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie fotogrametrii.

Bibliografia

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
  • Księga tytułów i stopni naukowych uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951–2001. Kraków 2001. S. 7, portr.
  • Dziennik Polski 2004 nr 145 (23 VI 2004). s. 18 [nekrolog]