Tadeusz Ważewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1896
| birth_date = 1896–1972
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1972
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski i Komandorski OOP, Nagroda Naukowa II stopnia.
| awards = Krzyż Kawalerski i Komandorski OOP, Nagroda Naukowa II stopnia.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr hab. '''Tadeusz Ważewski''' (1896-1972)
Prof. zw. dr hab. '''Tadeusz Ważewski''' (1896–1972)


Specjalność: teoria równań różniczkowych
Specjalność: teoria równań różniczkowych


Urodził się 24 września 1896 r. w Wygnance k. Czortkowa (dawne województwo tarnopolskie), zmarł 5 września 1972 r. w miejscowości Zaryte. Studia matematyczne w UJ. Po ukończeniu studiów wiele prac poświęcił topologii i teorii mnogości. W l. 1920-1922 odbył studia uzupełniajace na Sorbonie, gdzie w 1924 r. uzyskał doktorat. W 1927 r. habilitował się na UJ, w 1933 r. otrzymał nominację na prof. nadzw. W 1939 r. wywieziony wraz z grupą profesorów krakowskich do obozu w Oranienburgu. W 1945 r. został mianowany prof. zw. UJ, w 1949 r. objął kierownictwo Działu Równań Rózniczkowych w Państw. Inst. Matematycznym, równocześnie kierując Katedrą Analizy Matematycznej na UJ.  
Urodził się 24 września 1896 r. w Wygnance k. Czortkowa (dawne województwo tarnopolskie), zmarł 5 września 1972 r. w miejscowości Zaryte. Studia matematyczne w UJ. Po ukończeniu studiów wiele prac poświęcił topologii i teorii mnogości. W latach 1920–1922 odbył studia uzupełniajace na Sorbonie, gdzie w 1924 r. uzyskał doktorat. W 1927 r. habilitował się na UJ, w 1933 r. otrzymał nominację na prof. nadzw. W 1939 r. wywieziony wraz z grupą profesorów krakowskich do obozu w Oranienburgu. W 1945 r. został mianowany prof. zw. UJ, w 1949 r. objął kierownictwo Działu Równań Rózniczkowych w Państw. Inst. Matematycznym, równocześnie kierując Katedrą Analizy Matematycznej na UJ.


W AG w l. 1924-27 asystent Katedry Matematyki.
W AG w latach 1924–27 asystent Katedry Matematyki.


Autor ponad 100 prac, w których obok równań różniczkowych zajmował się również abstrakcyjnym ujęciem metody kolejnych przybliżeń. Członek korespondent PAU i PAN, a w 1957 r. czł. rzeczywisty PAN, prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Doktor honoris causa UJ.
Autor ponad 100 prac, w których obok równań różniczkowych zajmował się również abstrakcyjnym ujęciem metody kolejnych przybliżeń. Członek korespondent PAU i PAN, a w 1957 r. czł. rzeczywisty PAN, prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Doktor honoris causa UJ.


Źródło:
Źródło:
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. S.430-434
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. S. 430–434
* Nauka Polska 1961 nr 3 (35). s. 79-81
* Nauka Polska 1961 nr 3 (35). s. 79–81
* Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 254-255, portr.
* Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 254–255, portr.




{{DEFAULTSORT:Ważewski, Tadeusz }}
{{DEFAULTSORT:Ważewski, Tadeusz }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:20, 16 gru 2013

Tadeusz Ważewski
Nazwisko Ważewski
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia 1896–1972


Dyscyplina/specjalności teoria równań różniczkowych



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski i Komandorski OOP, Nagroda Naukowa II stopnia.

Prof. zw. dr hab. Tadeusz Ważewski (1896–1972)

Specjalność: teoria równań różniczkowych

Urodził się 24 września 1896 r. w Wygnance k. Czortkowa (dawne województwo tarnopolskie), zmarł 5 września 1972 r. w miejscowości Zaryte. Studia matematyczne w UJ. Po ukończeniu studiów wiele prac poświęcił topologii i teorii mnogości. W latach 1920–1922 odbył studia uzupełniajace na Sorbonie, gdzie w 1924 r. uzyskał doktorat. W 1927 r. habilitował się na UJ, w 1933 r. otrzymał nominację na prof. nadzw. W 1939 r. wywieziony wraz z grupą profesorów krakowskich do obozu w Oranienburgu. W 1945 r. został mianowany prof. zw. UJ, w 1949 r. objął kierownictwo Działu Równań Rózniczkowych w Państw. Inst. Matematycznym, równocześnie kierując Katedrą Analizy Matematycznej na UJ.

W AG w latach 1924–27 asystent Katedry Matematyki.

Autor ponad 100 prac, w których obok równań różniczkowych zajmował się również abstrakcyjnym ujęciem metody kolejnych przybliżeń. Członek korespondent PAU i PAN, a w 1957 r. czł. rzeczywisty PAN, prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Doktor honoris causa UJ.

Źródło:

  • Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. S. 430–434
  • Nauka Polska 1961 nr 3 (35). s. 79–81
  • Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 254–255, portr.