Tadeusz Rumanstorfer: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”)
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 11: Linia 11:
|dhc_year=1989
|dhc_year=1989
|dhc_reason=za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem
|dhc_reason=za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH,
|name=Tadeusz Rumanstorfer
|name=Tadeusz Rumanstorfer
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=11483
|image_size=11483
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Dr inż. '''Tadeusz Rumanstorfer''' (1901–1989)
Dr inż. '''Tadeusz Rumanstorfer''' (1901–1989)


Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Dyscyplina/specjalności: bezpieczeństwo pracy w górnictwie


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 9 maja 1901 r. we Lwowie, zmarł w 1989 r. w Katowicach.
Urodził się 9 maja 1901 roku we Lwowie. Zmarł w 1989 roku w Katowicach.


W 1920 r. podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 r. Od 1929 r. pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 r.) jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 r. dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–48 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.
W 1920 roku podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 roku.


W latach 1948–55 był prezesem WUG w Katowicach. W latach 1948–69 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–71 był zastępcą naczelnego dyrektora GIG, następnie przeszedł na emeryturę.
Jako emeryt doktoryzował się w 1978 roku na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.  


W latach 1957–68 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach. Jako emeryt doktoryzował się w 1978 r. na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
Od 1929 roku pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 roku), jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 roku dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–1948 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.


W 1989 r. został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.
W latach 1948–1955 był prezesem Wyższego Urzędu Górniczego (WUG) w Katowicach. W latach 1948–1969 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–1971 był zastępcą naczelnego dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa (GIG), następnie przeszedł na emeryturę.


Źródło:
W latach 1957–1968 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach.  
* Przegląd Górniczy 1990 nr 11–12. s. 43


W 1989 roku został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.
==Źródła do biogramu==
====Książki====
* Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. K. Norwicz. Kraków 1990, s. 74
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157
====Artykuły====
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1989, 1 maja, s. 5
* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. ''Przegląd Górniczy'' 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43
* Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. ''Górnictwo : kwartalnik'' [wyd. AGH] 1990, R. 14, z. 3, s. 191-201, [foto]
*[[Media:Tablice - Czlonkowie Honorowi SW AGH. Zasluzeni dla AGH. Biuletyn AGH nr 78-79.pdf|Sieński H.: Członkowie Honorowi Stowarzyszenia Wychowanków AGH. Zasłużeni dla Akademii Górniczo-Hutniczej : tablice - pamięć wiecznie żywa - cz 14. ''Biuletyn AGH'' 2014, nr 78-79, s. 34-35]]
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18
====Inne====
* Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH


{{DEFAULTSORT:Rumanstorfer, Tadeusz }}
{{DEFAULTSORT:Rumanstorfer, Tadeusz }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Wersja z 11:34, 2 gru 2020

Tadeusz Rumanstorfer
Tadeusz Rumanstorfer.jpg
Nazwisko Rumanstorfer
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 9 maja 1901
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 1989
Miejsce śmierci Katowice
Dyscyplina/specjalności bezpieczeństwo pracy w górnictwie


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1989
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem

Dr inż. Tadeusz Rumanstorfer (1901–1989)

Dyscyplina/specjalności: bezpieczeństwo pracy w górnictwie

Nota biograficzna

Urodził się 9 maja 1901 roku we Lwowie. Zmarł w 1989 roku w Katowicach.

W 1920 roku podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 roku.

Jako emeryt doktoryzował się w 1978 roku na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.

Od 1929 roku pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 roku), jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 roku dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–1948 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.

W latach 1948–1955 był prezesem Wyższego Urzędu Górniczego (WUG) w Katowicach. W latach 1948–1969 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–1971 był zastępcą naczelnego dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa (GIG), następnie przeszedł na emeryturę.

W latach 1957–1968 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach.

W 1989 roku został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.

Źródła do biogramu

Książki

  • Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. K. Norwicz. Kraków 1990, s. 74
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157

Artykuły

Inne

  • Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Tadeusz_Rumanstorfer&oldid=57801”