Tadeusz Rumanstorfer: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”)
Linia 64: Linia 64:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Przegląd Górniczy 1990 nr 11–12. s. 43
* Przegląd Górniczy 1990 nr 11–12. s. 43
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18





Wersja z 09:47, 26 kwi 2016

Tadeusz Rumanstorfer
Tadeusz Rumanstorfer.jpg
Nazwisko Rumanstorfer
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 9 maja 1901
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 1989
Miejsce śmierci Katowice
Dyscyplina/specjalności bezpieczeństwo pracy w górnictwie


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1989
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem

Dr inż. Tadeusz Rumanstorfer (1901–1989)

Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie

Nota biograficzna

Urodził się 9 maja 1901 r. we Lwowie, zmarł w 1989 r. w Katowicach.

W 1920 r. podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 r. Od 1929 r. pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 r.) jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 r. dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–48 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.

W latach 1948–55 był prezesem WUG w Katowicach. W latach 1948–69 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–71 był zastępcą naczelnego dyrektora GIG, następnie przeszedł na emeryturę.

W latach 1957–68 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach. Jako emeryt doktoryzował się w 1978 r. na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.

W 1989 r. został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.

Bibliografia

  • Przegląd Górniczy 1990 nr 11–12. s. 43
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18