Tadeusz Piotr Laskowski: Różnice pomiędzy wersjami

Tadeusz Piotr Laskowski
Nazwisko	Laskowski
Imię / imiona	Tadeusz
Tytuły / stanowiska	Prof. dr
Data urodzenia	18 października 1901
Miejsce urodzenia	Rudniki
Data śmierci	20 sierpnia 1989
Miejsce śmierci	Katowice
Dyscyplina/specjalności	górnictwo ; ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi i wiele innych

Wersja z 17:11, 26 sty 2015

Prof. dr Tadeusz Piotr Laskowski (1901–1989)

Specjalność: górnictwo

Życiorys

Urodził się 18 października 1901 roku w Rudnikach, powiat Śniatyn, województwo stanisławowskie. Zmarł 20 sierpnia 1989 roku w Katowicach. Ukończył studia na Wydziale Górniczym AG (1930), doktorat z nauk technicznych uzyskał w 1948 r., tytuł profesora nadzwyczajnego w 1954 r., profesora zwyczajnego w 1960 r.

Asystent Wydziału Górniczego przy Katedrze Mineralogii i Petrografii w latach 1930–1934, w latach 1934–1939 pracownik Rybnickiego Gwarectwa Węglowego, w latach 1939–1940 więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych, po wojnie organizator i dyrektor Instytutu Naukowo-Badawczego Przemysłu Węglowego (1945–1948), dyrektor naczelny Głównego Instytutu Paliw Naturalnych w Katowicach (1948–50). Pracownik naukowo-dydaktyczny Politechniki Śląskiej w Gliwicach (m.in. rektor w latach 1959–1965), w 1972 r. przeszedł na emeryturę.

Członek Komitetu Górnictwa PAN, jego wiceprezes w latach 1970–78; członek rad naukowych wielu instytutów naukowo-badawczych; autor ponad 60 publikacji naukowych.

Źródło:

Kto jest kim w Polsce 1984: informator biograficzny. s. 515
IM Inżynieria Mineralna 2003 nr 2. s. 41–43, portr.

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 Urodził się 18 października 1901 roku w Rudnikach, powiat Śniatyn, województwo stanisławowskie. Zmarł 20 sierpnia 1989 roku w Katowicach. Ukończył studia na Wydziale Górniczym AG (1930), doktorat z nauk technicznych uzyskał w 1948 r., tytuł profesora nadzwyczajnego w 1954 r., profesora zwyczajnego w 1960 r.
-Asystent AG w latach 1930–34, w latach 1934–39 pracownik Rybnickiego Gwarectwa Węglowego; w latach 1939–40 więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych; po wojnie organizator i dyrektor Instytutu Naukowo-Badawczego Przemysłu Węglowego (1945–48), dyrektor naczelny Głównego Instytutu Paliw Naturalnych w Katowicach (1948–50). Pracownik naukowo-dydaktyczny Politechniki Śląskiej w Gliwicach (m.in. rektor w latach 1959–65), w 1972 r. przeszedł na emeryturę.
+Asystent Wydziału Górniczego przy Katedrze Mineralogii i Petrografii w latach 1930–1934, w latach 1934–1939 pracownik Rybnickiego Gwarectwa Węglowego, w latach 1939–1940 więzień hitlerowskich obozów koncentracyjnych, po wojnie organizator i dyrektor Instytutu Naukowo-Badawczego Przemysłu Węglowego (1945–1948), dyrektor naczelny Głównego Instytutu Paliw Naturalnych w Katowicach (1948–50). Pracownik naukowo-dydaktyczny Politechniki Śląskiej w Gliwicach (m.in. rektor w latach 1959–1965), w 1972 r. przeszedł na emeryturę.
 Członek Komitetu Górnictwa PAN, jego wiceprezes w latach 1970–78; członek rad naukowych wielu instytutów naukowo-badawczych; autor ponad 60 publikacji naukowych.