Tadeusz Mikoś: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 21: Linia 21:
Organizował i kierował studenckimi obozami naukowymi i zajęciami terenowymi odbywającymi się w kopalniach. Był organizatorem konferencji na temat zabezpieczania i rewitalizacji podziemnych obiektów zabytkowych.
Organizował i kierował studenckimi obozami naukowymi i zajęciami terenowymi odbywającymi się w kopalniach. Był organizatorem konferencji na temat zabezpieczania i rewitalizacji podziemnych obiektów zabytkowych.


Brał udział w w licznych wyjazdach zagranicznych i konferencjach, wyprawach naukowych, penetrujących zabytkowe podziemia Europy, Afryki i Ameryki Południowej oraz konferencjach naukowych.
Brał udział w licznych wyjazdach zagranicznych i konferencjach, wyprawach naukowych penetrujących zabytkowe podziemia Europy, Afryki i Ameryki Południowej oraz konferencjach naukowych.


W 1972 roku na podstawie trzytomowej pracy "Dynamometria elastooptyczna w mechanice górotworu. Cz. 1, Stan i rozwój dynamometrii obudów i doświadczalnej analizy naprężeń", tom ten napisanej wspólnie z Franciszkiem Skudrzykiem i Andrzejem Zorychtą, Cz. 2, "Badania modelowe metodą warstwy aktywnej optycznie elastooptycznych dynamometrów kopalnianych", Cz. 3, "Elastooptyczny dynamometr do pomiaru nośności obudów kotwiowych" uzyskał doktorat.  
W 1972 roku na podstawie trzytomowej pracy "Dynamometria elastooptyczna w mechanice górotworu". Cz. 1, Stan i rozwój dynamometrii obudów i doświadczalnej analizy naprężeń, tom ten napisanej wspólnie z Franciszkiem Skudrzykiem i Andrzejem Zorychtą; Cz. 2, Badania modelowe metodą warstwy aktywnej optycznie elastooptycznych dynamometrów kopalnianych; Cz. 3, Elastooptyczny dynamometr do pomiaru nośności obudów kotwiowych, uzyskał doktorat.  


W 2006 roku na podstawie pracy „Metodyka kompleksowej rewitalizacji, adaptacji i rewaloryzacji zabytkowych obiektów podziemnych z wykorzystaniem technik górniczych” uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 2006 roku na podstawie pracy „Metodyka kompleksowej rewitalizacji, adaptacji i rewaloryzacji zabytkowych obiektów podziemnych z wykorzystaniem technik górniczych” uzyskał stopień doktora habilitowanego.
Linia 33: Linia 33:
Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa w zakresie geomechaniki, stateczności wyrobisk podziemnych i obudowy górniczej. Współpracował ze Stowarzyszeniem Podziemne Trasy Historyczne Polski, Polskim Towarzystwem Ochrony Zabytków Podziemnych "HADES-Polska" oraz Główną Komisją Muzealnictwa i Tradycji Górniczych SITG.
Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa w zakresie geomechaniki, stateczności wyrobisk podziemnych i obudowy górniczej. Współpracował ze Stowarzyszeniem Podziemne Trasy Historyczne Polski, Polskim Towarzystwem Ochrony Zabytków Podziemnych "HADES-Polska" oraz Główną Komisją Muzealnictwa i Tradycji Górniczych SITG.


W 2004 roku wizytował chilijski Uniwersytet w La Serena  
W 2004 roku wizytował chilijski Uniwersytet w La Serena.
 
W 2009 kierował grupą prowadzącą badania dotyczące oceny stanu technicznego i metod konserwacji krzyża posadowionego na Giewoncie.


W 2015 roku przeszedł na emeryturę.
W 2015 roku przeszedł na emeryturę.
W 2009 kierował grupą prowadzącą badania dotyczące oceny stanu technicznego i metod konserwacji krzyża posadowionego na Giewoncie.


Członek Polskiego Towarzystwa Ochrony Zabytków Podziemnych "Hades-Polska", pełni tam funkcję skarbnika.  
Członek Polskiego Towarzystwa Ochrony Zabytków Podziemnych "Hades-Polska", pełni tam funkcję skarbnika.  

Wersja z 12:56, 13 cze 2021

Tadeusz Mikoś
Tadeusz MIKOŚ.jpg
Nazwisko Mikoś
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 1944


Dyscyplina/specjalności geomechanika, rewitalizacja zabytkowych kopalń, historia górnictwa, ochrona zabytków
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Dr hab. inż., prof. AGH Tadeusz Mikoś (1944-)

Dyscyplina/specjalności:geomechanika, rewitalizacja zabytkowych kopalń, historia górnictwa, ochrona zabytków

Nota biograficzna

W 1961 roku rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AGH, które ukończył, jako magister inżynier w 1967 roku.

W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Mechaniki Górniczej Wydziału Górniczego AGH.

W latach 1967-1973 był opiekunem studenckiego Koła Naukowego "Górotwór" i opiekunem praktyk studenckich w Kłodawie, Zawoi, Jarmucie oraz górniczych praktyk wymiennych w Bułgarii i Czechosłowacji. W tym też okresie pełnił funkcję opiekuna specjalności, lat, grup i domów studenckich oraz uczestniczył w wyjazdowych akcjach informacyjnych o Wydziale Górniczym. Organizował i kierował studenckimi obozami naukowymi i zajęciami terenowymi odbywającymi się w kopalniach. Był organizatorem konferencji na temat zabezpieczania i rewitalizacji podziemnych obiektów zabytkowych.

Brał udział w licznych wyjazdach zagranicznych i konferencjach, wyprawach naukowych penetrujących zabytkowe podziemia Europy, Afryki i Ameryki Południowej oraz konferencjach naukowych.

W 1972 roku na podstawie trzytomowej pracy "Dynamometria elastooptyczna w mechanice górotworu". Cz. 1, Stan i rozwój dynamometrii obudów i doświadczalnej analizy naprężeń, tom ten napisanej wspólnie z Franciszkiem Skudrzykiem i Andrzejem Zorychtą; Cz. 2, Badania modelowe metodą warstwy aktywnej optycznie elastooptycznych dynamometrów kopalnianych; Cz. 3, Elastooptyczny dynamometr do pomiaru nośności obudów kotwiowych, uzyskał doktorat.

W 2006 roku na podstawie pracy „Metodyka kompleksowej rewitalizacji, adaptacji i rewaloryzacji zabytkowych obiektów podziemnych z wykorzystaniem technik górniczych” uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Promotor ponad 40 prac magisterskich.

Autor i współautor ponad 150 prac naukowych publikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych oraz ponad 10 książek. Brał udział w realizacji ponad 150 ekspertyz i prac o charakterze naukowo-badawczym, patentów i grantów.

Rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa w zakresie geomechaniki, stateczności wyrobisk podziemnych i obudowy górniczej. Współpracował ze Stowarzyszeniem Podziemne Trasy Historyczne Polski, Polskim Towarzystwem Ochrony Zabytków Podziemnych "HADES-Polska" oraz Główną Komisją Muzealnictwa i Tradycji Górniczych SITG.

W 2004 roku wizytował chilijski Uniwersytet w La Serena.

W 2009 kierował grupą prowadzącą badania dotyczące oceny stanu technicznego i metod konserwacji krzyża posadowionego na Giewoncie.

W 2015 roku przeszedł na emeryturę.

Członek Polskiego Towarzystwa Ochrony Zabytków Podziemnych "Hades-Polska", pełni tam funkcję skarbnika.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrna Odznaka za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Dyrektor Górniczy III stopnia, Nagrody Rektora AGH. tytuł "Zasłużony dla Miasta i Gminy Złoty Stok".

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/mikos-tadeusz-01646

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 143
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 239
  • Mikoś T., Tajduś A., Szumiński A.: Fascynujący świat zabytków podziemnych i naziemnych : górnicy na ratunek najcenniejszych podziemi i miast : 80 lat badań i doświadczeń w zbiorach archiwalnych 100-letniej Katedry Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2019, s. 37-45, [foto]


stan na dzień 4.02.2020