Tadeusz Malkiewicz
| Tadeusz Malkiewicz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Malkiewicz | ||||||||
| Imię / imiona | Tadeusz | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1904 | ||||||||
| Data śmierci | 1981 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | fizykochemia metali, analiza techniczna metali, pirometalurgia, struktura stali, stopy żelaza
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP, nagrody resortowe. | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr inż. Tadeusz Malkiewicz (1904–1981)
Specjalność: fizykochemia metali, analiza techniczna metali, pirometalurgia, struktura stali, stopy żelaza
Urodził się w Krakowie, zmarł tamże. Studia hutnicze w Akademii Górniczej (1922–27), studia uzupełniające w Politechnice w Charlottenburgu (1928–29). Docent metalografii AGH (1954).
W AGH początkowo asystent w Katedrze Metalurgii, wykładowca, docent, profesor i kierownik (1966–69) Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej, prof. nadzw. (1957), opiekun Katedry Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza (1963–66), prof. zw. (1965), kierownik Zakładu Metalografii i Obróbki Termicznej Instytutu Metalurgii (1969–75). Wykłady z obróbki cieplnej i metaloznawstwa stali specjalnych.
Pracownik Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach, kopalń „Pokój” i ”Baildon”, przewodniczący Komisji Głównej Hutnictwa (1965–72). Był członkiem Verein Deutscher Eisenhuttenleute w Dusseldorfie (1929), Iron and Steel Institute i Societe Francaise de Metallurgie w Paryżu, czł. hon. Metals Society w Londynie, prezes PT Metaloznawczego.
Autor ok. 70 prac. Specjalizował się w fizykochemii metali, analizie technicznej metali, strukturze stali, pirometalurgii. Wyniki jego prac z zakresu analizy fazowej i obróbki cieplnej stali cytowane były przez najwybitniejszych metaloznawcow i metalurgów, m.in. w monografii „The Structure of Alloys of Iron” (1966), w wydawnictwach American Society of Metals i w ”Metallurgical Reviews”. Współzałożył Stow. Hutników Polskich (1931), wprowadził do polskiego metaloznawstwa konwencjonalną i skanningową mikroskopię elektronową oraz mikroanalizę rentgenowską i jonową.
Członek koresp. PAN oraz polskich i zagranicznych stowarzyszeń naukowych. Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978).
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 202–205
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 39–41