Tadeusz Karol Czechowicz
| Tadeusz Karol Czechowicz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Czechowicz | ||||||||
| Imię / imiona | Tadeusz Karol | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 12 października 1898 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Tarnobrzeg | ||||||||
| Data śmierci | 25 kwietnia 1960 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | ekonomika i organizacja górnictwa | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–1958) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw. dr inż. Tadeusz Karol Czechowicz (1898–1960)
Dyscyplina/specjalności: ekonomika i organizacja górnictwa
Nota biograficzna
Urodził się 12 października 1898 roku w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.
W 1924 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AG. Już w czasie studiów pracował jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II AG.
Później pracował w przemyśle węglowym. Pełnił funkcję zastępcy sztygara, a później sztygara w kopalni ,,Błogosławieństwo Boże" w Nowej Wsi. W latach 1925-1930 pracował jako referendarz w Okręgowym Urzędzie Górniczym w Chorzowie. Był również zastępcą kierownika zakładu, a później dyrektorem kopalni ,,Karol" w Orzegowie, dyrektorem kopalni ,,Wanda" w Nowej Wsi oraz dyrektorem kopalni ,,Paweł" w Chebziu. Po wojnie pracował jako inspektor w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego.
Pracę w AG rozpoczął w 1946 roku. Początkowo był asystentem wolontariuszem, a od 1947 roku starszym asystentem w Zakładzie Górnictwa III na Wydziale Górniczym AG. W 1950 roku został mianowany adiunktem, a w 1954 roku zastępcą profesora i kierownikiem Zakładu Organizacji i Planowania w Górnictwie na Wydziale Górniczym. W 1955 roku obronił pracę doktorską. W 1956 roku otrzymał nominację na docenta, a w 1958 roku na profesora nadzwyczajnego. Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–1958).
Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa.
Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczynił się do wdrożenia w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.
Członek Sekcji Tąpań Głównego Instytutu Górnictwa, członek Komitetu Naukowego Pionu Energo-Mechanicznego Głównego Instytutu Górnictwa, członek Związku Urzędników Państwowych, członek Związku Urzędników Pracujących w Przedsiębiorstwach Prywatnych, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, członek zarządu krakowskiego oddziału Towarzystwa Naukowej Organizacji i Kierownictwa, członek aktywista Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH, członek Komitetu Współpracy Naukowców z Robotnikami, Członek Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, członek Naczelnej Organizacji Technicznej.
Źródła do biogramu
Książki
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 30
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 44–45
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 59
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 620-621 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 47-49, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
Artykuły
- "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 391
- Śp. dr inż. Tadeusz Czechowicz, Profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Rudy Żelaza 1960, nr 6/7, s. 1