Tadeusz Kantarek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Tadeusz
|given-name=Tadeusz
|honorific-prefix=Doc. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Doc. dr hab. inż.
|image=Tadeusz Kantarek.jpg
|birth_date=18 stycznia 1922
|birth_date=18 stycznia 1922
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
Linia 11: Linia 12:
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi
}}
}}
Doc. dr hab. inż. '''Tadeusz Kantarek''' (1922-1973)   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Doc. dr hab. inż. '''Tadeusz Kantarek''' (1922-1973)  


Dyscyplina/specjalności: budownictwo, statyka budowli, wytrzymałość materiałów, budownictwo powszechne i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych
Dyscyplina/specjalności: budownictwo, statyka budowli, wytrzymałość materiałów, budownictwo powszechne i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych
Linia 19: Linia 20:
Urodził się 18 stycznia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 kwietnia 1973 roku w Krakowie.
Urodził się 18 stycznia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 kwietnia 1973 roku w Krakowie.


Przed wojną uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. A. Witkowskiego w Krakowie. W czasie wojny złożył kolejno matury w liceach: handlowym w 1941 roku, mierniczym w 1942 roku i ogólnokształcącym w 1944 roku.
Przed wojną uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie. W czasie wojny złożył kolejno matury w liceach: handlowym w 1941 roku, mierniczym w 1942 roku i ogólnokształcącym w 1944 roku.


W 1943 roku rozpoczął studia wyższe w ramach tajnego nauczania i prace zarobkową, zostając asystentem prof. W. Goetla w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. Od 1945 roku kontynuował studia na Wydziale Inżynierskim Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej, pełniąc równocześnie funkcję asystenta w Katedrze Statyki Budowli i Wytrzymałości Materiałów. Stopień magistra inżyniera budownictwa lądowego uzyskał  13 grudnia 1947 roku.
W 1943 roku rozpoczął studia wyższe w ramach tajnego nauczania i prace zarobkową, zostając asystentem prof. W. Goetla w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. Od 1945 roku kontynuował studia na Wydziale Inżynierskim Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej, pełniąc równocześnie funkcję asystenta w Katedrze Statyki Budowli i Wytrzymałości Materiałów. W 1948 roku na Oddziale Lądowym Wydziału Inżynierii uzyskał stopień magistra inżyniera budownictwa lądowego.


Następnie dziesięć lat pracy poświęcił zdobywaniu wszechstronnej praktyki zawodowej w zakresie budownictwa powszechnego i przemysłowego, w wykonawstwie i projektowaniu.
Następnie dziesięć lat pracy poświęcił zdobywaniu wszechstronnej praktyki zawodowej w zakresie budownictwa powszechnego i przemysłowego, w wykonawstwie i projektowaniu.


W 1957 roku wrócił do systematycznej pracy naukowej w AGH w Katedrze ??? [[Wydział Geodezji Górniczej| Wydziału Geodezji Górniczej]] podejmując samodzielny kierunek badań związanych ze specyfiką uczelni, a to z budownictwem na terenach górniczych, a w szczególności z problemem oddziaływań deformującego się podłoża fundamentowego na konstrukcje budowli.  
W 1957 roku wrócił do systematycznej pracy naukowej w AGH w Katedrze i Zakładzie Budownictwa [[Wydział Geodezji Górniczej| Wydziału Geodezji Górniczej]] podejmując samodzielny kierunek badań związanych ze specyfiką uczelni, a to z budownictwem na terenach górniczych, a w szczególności z problemem oddziaływań deformującego się podłoża fundamentowego na konstrukcje budowli.  


W 1960 roku n Wydziale Geodezji Górniczej na podstawie pracy "O reakcji normalnej podłoża górniczego w zagadnieniach budownictwa" napisanej pod kierunkiem prof. Tadeusza Kochmańskiego uzyskał doktorat. w 1964 roku na Politechnice Krakowskiej na podstawie rozprawy "O reakcji stycznej podłoża górniczego" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W czerwcu 1965 roku został powołany na stanowisko docenta. W latach 1969-1971 był kierownikiem w Zakładu Profilaktyki Budowlanej Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej WGG.
W 1960 roku n Wydziale Geodezji Górniczej na podstawie pracy "O reakcji normalnej podłoża górniczego w zagadnieniach budownictwa" napisanej pod kierunkiem prof. Tadeusza Kochmańskiego uzyskał doktorat. w 1964 roku na Politechnice Krakowskiej na podstawie rozprawy "O reakcji stycznej podłoża górniczego" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W czerwcu 1965 roku został powołany na stanowisko docenta. W latach 1969-1971 był kierownikiem w Zakładu Profilaktyki Budowlanej Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej WGG.
Linia 31: Linia 32:
Autor ponad 20 publikacji. Promotor 1 pracy doktorskiej.
Autor ponad 20 publikacji. Promotor 1 pracy doktorskiej.


Świadom znaczenia i roli ścisłego związku z przemysłem, poświęcił mu wiele uwagi i czasu. W dziedzinie stosowania zabezpieczeń profilaktycznych przed szkodami górniczymi budowli projektowanych i istniejących, biorąc również udział w komisjach koordynujących eksploatację górniczą w filarach ochronnych zakładów przemysłowych i osiedli mieszkaniowych, m.in. Jagiellońskim i Kalinowym w Krakowie. Zajmował się także problemami patologii budownictwa.  
Świadom znaczenia i roli ścisłego związku z przemysłem, poświęcił mu wiele uwagi i czasu. W dziedzinie stosowania zabezpieczeń profilaktycznych przed szkodami górniczymi budowli projektowanych i istniejących, biorąc również udział w komisjach koordynujących eksploatację górniczą w filarach ochronnych zakładów przemysłowych i osiedli mieszkaniowych, m.in. Bieńczyce, Jagiellońskie i Kalinowe w Krakowie. Zajmował się także problemami patologii budownictwa.  


Był wielkim zwolennikiem nowych struktur AGH - Instytutów, stał się jednym z inicjatorów i organizatorów tworzenia Instytutów na WGG.  
Był wielkim zwolennikiem nowych struktur AGH - Instytutów, stał się jednym z inicjatorów i organizatorów tworzenia Instytutów na WGG.  
Linia 39: Linia 40:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Tysiąclecia Państwa Polskiego, Złotą Odznakę za pracę społeczną dla Miasta Krakowa, Złotą Odznakę za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Srebrną Honorową Odznakę Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Złotą Honorową Odznakę Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Złotą Honorową Odznakę Naczelnej Organizacji Technicznej.  
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Tysiąclecia Państwa Polskiego, Złotą Odznakę za pracę społeczną dla Miasta Krakowa, Złotą Odznakę za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Srebrną Honorową Odznakę Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Złotą Honorową Odznakę Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Złotą Honorową Odznakę Naczelnej Organizacji Technicznej.


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 45: Linia 46:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Bolewski A. [et al.]: Trudne lata Akademii Górniczej. Kraków 1989, s. ........
* Bolewski A. [et al.]: Trudne lata Akademii Górniczej. Kraków 1989, s. 51-489
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s.  
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 225
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 51, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 60, 78, 89
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 139, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
Linia 54: Linia 58:
==== Inne ====
==== Inne ====


*  Bieńczyce - założenie urbanistyczne - SzlakModernizmu.PL [online] [przeglądany 20.04.2020]. Dostępny w: https://szlakmodernizmu.pl/szlak/baza-obiektow/bienczyce---zalozenie-urbanistyczne
*  Bieńczyce - założenie urbanistyczne - Szlak Modernizmu.PL [online] [przeglądany 20.04.2020]. Dostępny w: https://szlakmodernizmu.pl/szlak/baza-obiektow/bienczyce---zalozenie-urbanistyczne
* Osiedle Jagiellońskie (Kraków) – Wikipedia, wolna ... [online] [przeglądany 20.04.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Osiedle_Jagiello%C5%84skie_(Krak%C3%B3w)
* Osiedle Jagiellońskie (Kraków) – Wikipedia, wolna ... [online] [przeglądany 20.04.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Osiedle_Jagiello%C5%84skie_(Krak%C3%B3w)
* Osiedle Kalinowe – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 20.04.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Osiedle_Kalinowe
* Osiedle Kalinowe – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 20.04.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Osiedle_Kalinowe
Linia 61: Linia 65:


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 20.04.2020</span>'''''

Wersja z 14:59, 17 cze 2021

Tadeusz Kantarek
Tadeusz Kantarek.jpg
Nazwisko Kantarek
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Doc. dr hab. inż.
Data urodzenia 18 stycznia 1922
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 8 kwietnia 1973
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności budownictwo, statyka budowli, wytrzymałość materiałów, budownictwo powszechne i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych
Wydział Wydział Geodezji Górniczej


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi

Doc. dr hab. inż. Tadeusz Kantarek (1922-1973)

Dyscyplina/specjalności: budownictwo, statyka budowli, wytrzymałość materiałów, budownictwo powszechne i przemysłowe, budownictwo na terenach górniczych

Nota biograficzna

Urodził się 18 stycznia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 kwietnia 1973 roku w Krakowie.

Przed wojną uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie. W czasie wojny złożył kolejno matury w liceach: handlowym w 1941 roku, mierniczym w 1942 roku i ogólnokształcącym w 1944 roku.

W 1943 roku rozpoczął studia wyższe w ramach tajnego nauczania i prace zarobkową, zostając asystentem prof. W. Goetla w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. Od 1945 roku kontynuował studia na Wydziale Inżynierskim Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej, pełniąc równocześnie funkcję asystenta w Katedrze Statyki Budowli i Wytrzymałości Materiałów. W 1948 roku na Oddziale Lądowym Wydziału Inżynierii uzyskał stopień magistra inżyniera budownictwa lądowego.

Następnie dziesięć lat pracy poświęcił zdobywaniu wszechstronnej praktyki zawodowej w zakresie budownictwa powszechnego i przemysłowego, w wykonawstwie i projektowaniu.

W 1957 roku wrócił do systematycznej pracy naukowej w AGH w Katedrze i Zakładzie Budownictwa Wydziału Geodezji Górniczej podejmując samodzielny kierunek badań związanych ze specyfiką uczelni, a to z budownictwem na terenach górniczych, a w szczególności z problemem oddziaływań deformującego się podłoża fundamentowego na konstrukcje budowli.

W 1960 roku n Wydziale Geodezji Górniczej na podstawie pracy "O reakcji normalnej podłoża górniczego w zagadnieniach budownictwa" napisanej pod kierunkiem prof. Tadeusza Kochmańskiego uzyskał doktorat. w 1964 roku na Politechnice Krakowskiej na podstawie rozprawy "O reakcji stycznej podłoża górniczego" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W czerwcu 1965 roku został powołany na stanowisko docenta. W latach 1969-1971 był kierownikiem w Zakładu Profilaktyki Budowlanej Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej WGG.

Autor ponad 20 publikacji. Promotor 1 pracy doktorskiej.

Świadom znaczenia i roli ścisłego związku z przemysłem, poświęcił mu wiele uwagi i czasu. W dziedzinie stosowania zabezpieczeń profilaktycznych przed szkodami górniczymi budowli projektowanych i istniejących, biorąc również udział w komisjach koordynujących eksploatację górniczą w filarach ochronnych zakładów przemysłowych i osiedli mieszkaniowych, m.in. Bieńczyce, Jagiellońskie i Kalinowe w Krakowie. Zajmował się także problemami patologii budownictwa.

Był wielkim zwolennikiem nowych struktur AGH - Instytutów, stał się jednym z inicjatorów i organizatorów tworzenia Instytutów na WGG.

Oprócz pracy naukowej i zawodowej prowadził ożywioną działalność społeczną. Był członkiem Komisji Górniczo-Geodezyjnej Krakowskiego Oddziału PAN, Komitetu Nauki PZITB, Podkomisji Budowlanej Komisji ds Ochrony Powierzchni przed Szkodami Górniczymi przy Głównym Urzędzie Górniczym.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Tysiąclecia Państwa Polskiego, Złotą Odznakę za pracę społeczną dla Miasta Krakowa, Złotą Odznakę za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Srebrną Honorową Odznakę Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Złotą Honorową Odznakę Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Złotą Honorową Odznakę Naczelnej Organizacji Technicznej.

Źródła do biogramu

Książki

  • Bolewski A. [et al.]: Trudne lata Akademii Górniczej. Kraków 1989, s. 51-489
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 225
  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 51, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 60, 78, 89
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 139, [foto]

Artykuły

  • Bolewski A.: Konspiracyjna działalność Akademii Górniczej w latach 1939-1945. Kwartalnik Historii Nauki i techniki 1984, nr 3-4, s. 586-604, [foto]

Inne