Tadeusz Julian Banachiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Tadeusz Julian Banachiewicz
Nazwisko	Banachiewicz
Imię / imiona	Tadeusz
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. dr
Data urodzenia	13 lutego 1882
Miejsce urodzenia	Warszawa
Data śmierci	18 listopada 1954
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii
Wydział	Wydział Inżynierii ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru Pracy, Order Białej Róży.

Wersja z 13:15, 26 wrz 2014

Prof. nadzw. dr Tadeusz Julian Banachiewicz (1882–1954)

Specjalność: astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja

Życiorys

Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do Krypty Zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych na Uniwersytecie Warszawskim i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające odbył w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1915–1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji na Politechnice Warszawskiej, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to — z przerwą w latach okupacji — piastował do końca życia. Przez wiele lat był przedstawicielem Polski w Bałtyckiej Komisji Geodezyjnej.

W latach 1945-1951 był kierownikiem Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii Wydziału Inżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej.

Autor ponad 230 prac z astronomii, matematyki, mechaniki, geodezji i geofizyki. Ważnym jego osiągnięciem było wydanie prawie 12 tomów czasopisma „Acta Astronomica” oraz 25 zeszytów efemeryd gwiazd zaciemnionych.

Członek Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego w Londynie, Akademii w Padwie, Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Wiceprezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej.

Doktor honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego, Poznańskiego i Uniwersytetu w Sofii.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru PracyI klasy, Order Białej Róży III klasy

Bibliografia

Źródło:

Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 25–30
Nauka Polska 1954 nr 4 (8) s. 250–254
Słowniik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 12–13, portr.
Złota księga Wydziału Matematyki i Fizyki. Kraków 2000. S. 162-179
Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Kraków 1970. S. 527
Zeszyty Naukowe AGH 1959 nr 17 Geodezja z.2 s. 3-6

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 == Życiorys ==
-Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do Krypty Zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych na Uniwersytecie Warszawskim i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające odbył w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1915–1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji na Politechnice Warszawskiej, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to — z przerwą w latach okupacji — piastował do końca życia.
+Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do Krypty Zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych na Uniwersytecie Warszawskim i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające odbył w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1915–1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji na Politechnice Warszawskiej, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to — z przerwą w latach okupacji — piastował do końca życia. Przez wiele lat był przedstawicielem Polski w Bałtyckiej Komisji Geodezyjnej.
 W latach 1945-1951 był kierownikiem Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii [[Wydział Inżynierii|Wydziału Inżynierii]] Akademii Górniczo-Hutniczej.
@@ Linia 72: / Linia 72: @@
 Źródło:
 * Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 25–30
-* Nauka Polska 1954 nr 4 (8). s. 250–254
+* Nauka Polska 1954 nr 4 (8) s. 250–254
 * Słowniik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 12–13, portr.
 * Złota księga Wydziału Matematyki i Fizyki. Kraków 2000. S. 162-179
 * Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Kraków 1970. S. 527
+* Zeszyty Naukowe AGH 1959 nr 17 Geodezja z.2 s. 3-6
 {{DEFAULTSORT:Banachiewicz, Tadeusz Julian}}
 [[Category:Uczeni]]