Tadeusz Haupt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 13: Linia 13:
|name=Tadeusz Haupt
|name=Tadeusz Haupt
|image_size=12807
|image_size=12807
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|Rok_od=1966
|Rok_od=1966
|Rok_do=1969
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|Rok_od=1969
|Rok_do=1972
|Rok_do=1972
}}
}}
Linia 24: Linia 28:
Dyscyplina/specjalności: termodynamika, energetyka
Dyscyplina/specjalności: termodynamika, energetyka


== Nota biograficzna ==


Urodził się 17 grudnia 1918 roku w Płauczy Małej, w powiecie brzeżańskim (obecnie Ukraina). Zmarł 26 grudnia 1985 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


== Nota biograficzna ==
W 1937 roku ukończył Gimnazjum Państwowe w Brzeżanach i rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Naukę przerwała okupacja. W latach 1941-1942 pracował jako mechanik samochodowy, w latach 1942-1944 jako pracownik biurowy w Centrali Gospodarstwa Rolnego.


Urodził się 17 grudnia 1918 roku w Płauczy Małej (obecnie Ukraina). Zmarł 26 grudnia 1985 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
W 1945 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie działała tymczasowa siedziba Politechniki Śląskiej. Na Wydziale Mechanicznym PŚ ukończył studia w 1946 roku, gdzie dodatkowo od czerwca 1945 roku pełnił obowiązki młodszego asystenta w Katedrze Termodynamiki i Pomiarów.


Ukończył studia na Politechnice Śląskiej w 1946 roku. Doktor — AGH 1961, doktor habilitowany — Politechnika Krakowska 1963, profesor (tytuł) — 1971, profesor zwyczajny (tytuł) — 1979.
1 września 1946 roku jako starszy asystent rozpoczął pracę w Zakładzie Silników Cieplnych [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]] Akademii Górniczej.  


W 1945 roku objął stanowisko asystenta w Katedrze Pomiarów Maszyn Politechniki Śląskiej w Gliwicach, a w 1946 roku stanowisko starszego asystenta w Zakładzie Silników Cieplnych [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]] Akademii Górniczej.  
Dodatkowo pracował jako projektant w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Rozbudowy Krakowa (1949–1951). W 1951 roku objął stanowisko adiunkta w Zakładzie Silników Cieplnych, a w 1963 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH.


Dodatkowo pracował jako projektant w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Rozbudowy Krakowa (1949–1951). W 1951 roku objął stanowisko adiunkta w Zakładzie Silników Cieplnych, a w 1963 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH.
Doktor — AGH 1961, doktor habilitowany — Politechnika Krakowska 1963, profesor (tytuł) — 1971, profesor zwyczajny (tytuł) — 1979.


W latach 1966–1972 był prodziekanem Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Dodatkowo kierował Zakładem Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych (1968–1985).
W latach 1966–1972 — przez dwie trzyletnie kadencje — był prodziekanem Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Dodatkowo kierował Zakładem Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych (1968–1985).


Jednocześnie był projektantem w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej i Urządzeń Chłodniczych w Krakowie (1952–1953) i w Biurze Projektowym Przemysłu Koksochemicznego „Koksoprojekt” w Zabrzu — oddział w Krakowie (1955–1961). Był również wykładowcą na Politechnice Częstochowskiej (1955–1960).
Jednocześnie był nauczycielem przedmiotów związanych z mechanizacją i cieplnością w Krakowskiej Szkole Technicznej (1946-1951), projektantem w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Budowlanych (1950-1951; na zlecenie rektora AGH współtworzył projekty sieci i centrali cieplnej dla Akademii), w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej i Urządzeń Chłodniczych w Krakowie (1952–1953) oraz w Biurze Projektowym Przemysłu Koksochemicznego „Koksoprojekt” w Zabrzu — oddział w Krakowie (1955–1961). Był również wykładowcą na Politechnice Częstochowskiej (1955–1960).


Pełnił funkcję doradcy naukowego w Biurze Projektów Naukowych (1966–1969).
Pełnił funkcję doradcy naukowego w Biurze Projektów Naukowych (1966–1969).


Był członkiem komitetów i komisji PAN, NOT, SIPTH. Pełnił funkcję konsultanta i rzeczoznawcy w Petrochemii Płockiej i w Zakładach Azotowych w Tarnowie.
Był członkiem komitetów i komisji PAN, NOT, SIPTH. Pełnił funkcję konsultanta i rzeczoznawcy m.in. w Petrochemii Płockiej oraz w Zakładach Azotowych w Tarnowie.


Autor 84 publikacji i 3 patentów. Promotor około 100 prac dyplomowych i 7 prac doktorskich.
Autor 84 publikacji i 3 patentów. Promotor około 100 prac dyplomowych i 7 prac doktorskich.
Linia 50: Linia 56:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa"
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa"


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
====Książki====


* Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 142-159, [foto]
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 216-217, [foto]  
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 216-217, [foto]  
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 71-73, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 114
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 114


====Artykuły====
====Artykuły====
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1992, nr 3, (grudzień), s. 6
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1992, nr 3, (grudzień), s. 6
* Sieński H.: Profesor Tadeusz Haupt : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 63. ''Biuletyn AGH'' 2018, nr 132, s. 27-29, [foto]


{{DEFAULTSORT:Haupt, Tadeusz }}
{{DEFAULTSORT:Haupt, Tadeusz }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 15:56, 25 cze 2020

Tadeusz Haupt
Tadeusz Haupt.jpg
Nazwisko Haupt
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 17 grudnia 1918
Miejsce urodzenia Płaucza Mała
Data śmierci 26 grudnia 1985
Dyscyplina/specjalności termodynamika, energetyka
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1966–1972)
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Maszyn Górniczych i Hutniczych19661969
ProdziekanWydział Maszyn Górniczych i Hutniczych19691972

Prof. zw. dr hab. inż. Tadeusz Haupt (1918–1985)

Dyscyplina/specjalności: termodynamika, energetyka

Nota biograficzna

Urodził się 17 grudnia 1918 roku w Płauczy Małej, w powiecie brzeżańskim (obecnie Ukraina). Zmarł 26 grudnia 1985 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1937 roku ukończył Gimnazjum Państwowe w Brzeżanach i rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Naukę przerwała okupacja. W latach 1941-1942 pracował jako mechanik samochodowy, w latach 1942-1944 jako pracownik biurowy w Centrali Gospodarstwa Rolnego.

W 1945 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie działała tymczasowa siedziba Politechniki Śląskiej. Na Wydziale Mechanicznym PŚ ukończył studia w 1946 roku, gdzie dodatkowo od czerwca 1945 roku pełnił obowiązki młodszego asystenta w Katedrze Termodynamiki i Pomiarów.

1 września 1946 roku jako starszy asystent rozpoczął pracę w Zakładzie Silników Cieplnych Wydziału Elektromechanicznego Akademii Górniczej.

Dodatkowo pracował jako projektant w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Rozbudowy Krakowa (1949–1951). W 1951 roku objął stanowisko adiunkta w Zakładzie Silników Cieplnych, a w 1963 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

Doktor — AGH 1961, doktor habilitowany — Politechnika Krakowska 1963, profesor (tytuł) — 1971, profesor zwyczajny (tytuł) — 1979.

W latach 1966–1972 — przez dwie trzyletnie kadencje — był prodziekanem Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Dodatkowo kierował Zakładem Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych (1968–1985).

Jednocześnie był nauczycielem przedmiotów związanych z mechanizacją i cieplnością w Krakowskiej Szkole Technicznej (1946-1951), projektantem w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Budowlanych (1950-1951; na zlecenie rektora AGH współtworzył projekty sieci i centrali cieplnej dla Akademii), w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej i Urządzeń Chłodniczych w Krakowie (1952–1953) oraz w Biurze Projektowym Przemysłu Koksochemicznego „Koksoprojekt” w Zabrzu — oddział w Krakowie (1955–1961). Był również wykładowcą na Politechnice Częstochowskiej (1955–1960).

Pełnił funkcję doradcy naukowego w Biurze Projektów Naukowych (1966–1969).

Był członkiem komitetów i komisji PAN, NOT, SIPTH. Pełnił funkcję konsultanta i rzeczoznawcy m.in. w Petrochemii Płockiej oraz w Zakładach Azotowych w Tarnowie.

Autor 84 publikacji i 3 patentów. Promotor około 100 prac dyplomowych i 7 prac doktorskich.

Jego imię nosi audytorium w budynku AGH B-3.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa"

Źródła do biogramu

Książki

  • Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 142-159, [foto]
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 216-217, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 71-73, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 114

Artykuły

  • Biuletyn Rektora [AGH] 1992, nr 3, (grudzień), s. 6
  • Sieński H.: Profesor Tadeusz Haupt : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 63. Biuletyn AGH 2018, nr 132, s. 27-29, [foto]