Tadeusz Mieczysław Gibas: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Tadeusz Gibas
|family-name=Gibas
| family-name = Gibas
|given-name=Tadeusz
| given-name = Tadeusz
|honorific-prefix=Prof. dr inż.
| additional-name =
|image=Tadeusz_Gibas.jpg
| honorific-prefix = Prof. dr inż.
|birth_date=17 czerwca 1922
| honorific-suffix =
|birth_place=Mordarka
| native_name =
|death_date=25 kwietnia 2015
| native_name_lang =
|fields=materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa
| image = Tadeusz_Gibas.jpg
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| image_size = 9137
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
| alt =
|name=Tadeusz Gibas
| caption =
|image_size=9137
| birth_date = 1922
| birth_place =  
| death_date =  
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = materiałoznawstwo i inżynieria materiałowa
| function =
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski OOP, nagrody resortowe
| signature =  
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Prof. dr inż. '''Tadeusz Gibas''' (1922–)
Prof. dr inż. '''Tadeusz Gibas''' (1922–2015)


Specjalność: materiałoznawstwo i inżynieria materiałowa
Specjalność: materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa


Urodził się w Mordarce. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1950), dr nauk technicznych (1965), prof. (1973).
== Nota biograficzna ==
Urodził się 17 czerwca 1922 roku w Mordarce. Zmarł 25 kwietnia 2015 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


W AGH był asystentem (1950–51) i wykładowcą w latach 1971–82. Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem (kierownik Zakładu w latach 1952–92, konsultant od 1993 r.). Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975–78 i od 1995 r.), kierownik Zakładu (1990–94).
W 1950 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, dr nauk technicznych – 1965, prof. – 1973.


Członek Komisji Nauk Ceramicznych, Komisji Nauk Mineralogicznych, Komisji Budowy Maszyn, Sekcji Podstaw Technologii, Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Polskiego Klubu Ekologicznego, Polskiego Klubu Materiałów Kompozytowych.
W latach 1950–1951 był asystentem w AGH. W latach 1971–1982 na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH prowadził wykłady z dziedziny materiałów ceramiczno-metalowych, w tym spiekania oraz nakładania powłok.
Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem w Krakowie (obecnie Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania), kierownik Zakładu Inżynierii Materiałowej w latach 1952–1992. Przeszedł na emeryturę w 1991 roku i od tego czasu wspierał Instytut pracując na części etatu aż do 2010 roku.
Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975–1978 i od 1995 roku).


Autor 10 książek i skryptów, 14 patentów.
Badania: materiałoznawstwo i inżynieria materiałów narzędziowych, zwłaszcza wysokiej twardości, w tym diamentu i azotków boru, z wykorzystaniem technik spiekania i HIP. Rozwój podstaw wytwarzania i metod badań wyżej wymienionych materiałów, organizacja laboratoriów, dydaktyka, kształcenie kadry specjalistów. Wdrażanie opracowanych technologii narzędzi ceramicznych i supertwardych. Jednym z najważniejszych osiągnięć było opracowanie podstaw ceramografii spieków ceramicznych.


Źródło:
Autor i współautor 10 książek i skryptów, 16 patentów, 170 artykułów i referatów publikowanych w Polsce i za granicą oraz współautor norm. Wypromował 5 doktorów.  
* Współcześni uczeni polscy. T. 1. s. 456


Członek Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Komisji Nauk Mineralogicznych PAN, International Plansee Society for Powder Metallurgy, Komisji Budowy Maszyn PAN, Sekcji Podstaw Technologii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Polskiego Klubu Ekologicznego, Polskiego Klubu Materiałów Kompozytowych.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], nagrody resortowe
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Współcześni uczeni polscy: słownik biograficzny. T. 1: A-G. Red nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 456, [foto]
==== Artykuły ====
* ''Dziennik Polski'' 2015, nr 99 (29 IV 2015), s. A10 [nekr.]
* ''Gazeta Wyborcza'' 2015, nr 100 (30 IV - 1 V 2015), s. 16-17 [nekr.]
==== Inne ====
* Wspomnienie o Panu Profesorze Tadeuszu Gibasie [online] [przeglądany 30.08.2017]. Dostępny w: https://www.ios.krakow.pl/881,a,wspomnienie-o-panu-profesorze-tadeuszu-gibasie.htm
* Zmarł profesor Tadeusz Gibas, syn ostatnich właścicieli dworu ... [online] [przeglądany 18.06.2020]. Dostępny w: https://limanowa.in/index.php/aktualnosci/zmarl-profesor-tadeusz-gibas-syn-ostatnich-wlascicieli-dworu-w-mordarce/21830


{{DEFAULTSORT:Gibas, Tadeusz }}
{{DEFAULTSORT:Gibas, Tadeusz }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 12:33, 18 cze 2020

Tadeusz Mieczysław Gibas
Tadeusz Gibas.jpg
Nazwisko Gibas
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 17 czerwca 1922
Miejsce urodzenia Mordarka
Data śmierci 25 kwietnia 2015
Dyscyplina/specjalności materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. dr inż. Tadeusz Gibas (1922–2015)

Specjalność: materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa

Nota biograficzna

Urodził się 17 czerwca 1922 roku w Mordarce. Zmarł 25 kwietnia 2015 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1950 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, dr nauk technicznych – 1965, prof. – 1973.

W latach 1950–1951 był asystentem w AGH. W latach 1971–1982 na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH prowadził wykłady z dziedziny materiałów ceramiczno-metalowych, w tym spiekania oraz nakładania powłok. Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem w Krakowie (obecnie Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania), kierownik Zakładu Inżynierii Materiałowej w latach 1952–1992. Przeszedł na emeryturę w 1991 roku i od tego czasu wspierał Instytut pracując na części etatu aż do 2010 roku. Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975–1978 i od 1995 roku).

Badania: materiałoznawstwo i inżynieria materiałów narzędziowych, zwłaszcza wysokiej twardości, w tym diamentu i azotków boru, z wykorzystaniem technik spiekania i HIP. Rozwój podstaw wytwarzania i metod badań wyżej wymienionych materiałów, organizacja laboratoriów, dydaktyka, kształcenie kadry specjalistów. Wdrażanie opracowanych technologii narzędzi ceramicznych i supertwardych. Jednym z najważniejszych osiągnięć było opracowanie podstaw ceramografii spieków ceramicznych.

Autor i współautor 10 książek i skryptów, 16 patentów, 170 artykułów i referatów publikowanych w Polsce i za granicą oraz współautor norm. Wypromował 5 doktorów.

Członek Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Komisji Nauk Mineralogicznych PAN, International Plansee Society for Powder Metallurgy, Komisji Budowy Maszyn PAN, Sekcji Podstaw Technologii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Polskiego Klubu Ekologicznego, Polskiego Klubu Materiałów Kompozytowych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nagrody resortowe

Źródła do biogramu

Książki

  • Współcześni uczeni polscy: słownik biograficzny. T. 1: A-G. Red nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 456, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2015, nr 99 (29 IV 2015), s. A10 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2015, nr 100 (30 IV - 1 V 2015), s. 16-17 [nekr.]

Inne