Stefan Wolfke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|fields=technologia ceramiki
|fields=technologia ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy,
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
|name=Stefan Wolfke
|name=Stefan Wolfke
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 16: Linia 16:
|image_size=
|image_size=
|alt=
|alt=
|image=
|caption=
|caption=
|resting_place=
|resting_place=

Wersja z 09:51, 22 kwi 2017

Stefan Wolfke
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Wolfke
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 26 stycznia 1926
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 28 lipca 1985
Miejsce śmierci Zielonka k. Warszawy
Dyscyplina/specjalności technologia ceramiki
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Doc. dr inż. Stefan Wolfke (1926–1985)

Dyscyplina/specjalności: technologia ceramiki

Nota biograficzna

Urodził się w 26 stycznia 1926 roku w Warszawie, zmarł 28 lipca 1985 roku w Zielonce k. Warszawy, pochowany w Warszawie na cmentarzu Komunalnym Północnym.

W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Chemii Technicznej Politechniki Wrocławskiej.

W 1964 roku na Wydziale Ceramicznym AGH obronił pracę doktorską i uzyskał tytuł dra nauk technicznych.

W latach 1958–70 pracował w AGH jako asystent, a następnie adiunkt w Katedrze Technologii Ceramiki Budowlanej. W AGH prowadził szeroko zakrojoną działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną. Za osiągnięcia w tej pracy uzyskał w latach 1958 i 1968 nagrodę rektora AGH.

Opublikował około 50 prac naukowo-badawczych, był autorem lub współautorem wielu patentów i wniosków racjonalizatorskich oraz norm polskich i branżowych.

Był członkiem wielu towarzystw naukowych i zespołów rzeczoznawczych.

Od 1942 roku brał czynny udział w działaniach AK. W czasie powstania warszawskiego walczył w zgrupowaniu "Zaremba". Po upadku powstania został wywieziony przez hitlerowców do obozu jenieckiego w Łambinowicach, a następnie do miejscowości Markt-Pongau (Austria).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Warszawski Krzyż Powstańczy, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, złota i srebrna odznaka honorowa SITPMB, nagrody Rektora AGH i inne.

Bibliografia

Książki

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1992, s. 195–196