Stefan Węgrzyn

Stefan Węgrzyn
Nazwisko	Węgrzyn
Imię / imiona	Stefan ;
Data urodzenia	20 maja 1925
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	28 lipca 2011
Miejsce śmierci	Gliwice
Dyscyplina/specjalności	stany nieustalone w obwodach elektrycznych ;
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1989
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za zasługi dla rozwoju nauki w zakresie teorii procesów rozwoju (technologii informatycznych) stanów nieustalonych w układach dynamicznych oraz stabilności w przestrzeniach Banacha, równanie Gille'a-Węgrzyna, a także za twórczą współpracę z naszą Uczelnią
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą

Stefan Węgrzyn (1925–2011)

Specjalność: stany nieustalone w obwodach elektrycznych

Nota biograficzna

Urodził się 20 maja 1925 maja w Krakowie. Zmarł 28 lipca 2011 roku i został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach. Wyższe studia techniczne rozpoczął w 1944 roku na Wydziale Elektrycznym Lwowskiego Instytutu Politechnicznego, kontynuował i ukończył je w 1949 r. w Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Doktor nauk technicznych (1951), doktor fizyki Uniwersytetu w Tuluzie (1960), profesor nadzwyczajny (1961), profesor zwyczajny (1968).

Doktor honoris causa Uniwersytetu w Lille we Francji (1973), Uniwersytetu w Sherbrook w Kanadzie (1977), Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1988), Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1989) oraz Politechniki Rzeszowskiej.

Członek PAN, członek czynny PAU. Przewodniczący Komitetu Narodowego ds. Współpracy z Międzynarodową Federacją Przetwarzania Informacji (IFIP).

Przebieg pracy zawodowej: Politechnika Śląska w Gliwicach - asystent (1949–1954), docent (1954–1961), profesor (od 1961), kierownik Katedry Teorii Regulacji (1961–1968), kierownik Katedry Kompleksowych Systemów Sterowania (1968–1975), dyrektor Instytutu Informatyki (1972–1995); PAN w Warszawie: zastępca dyrektora ds. nauki Instytutu Automatyki (1953–1969), dyrektor Instytutu Informatyki Teoretycznej i Stosowanej (od 1968).

Zaangażowany do pracy w Katedrze Podstaw Elektrotechniki Politechniki Śląskiej skoncentrował swe zainteresowania naukowe, jako jeden z nielicznych w Polsce, na zagadnieniach stanów nieustalonych w obwodach elektrycznych. Prowadził badania dotyczące: metod i analizy układów dynamicznych, systemów rozwijających się — genetyka procesów rozwoju zbiorów opartych o przekształcenia ich poszczególnych elementów, informatyka rozumiana jako dziedzina o ruchu i przekształcaniu informacji.

Autor około 120 prac oryginalnych, 10 książek. Autor kilku patentów. Promotor kilkudziesięciu prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą; Tytuł de l'Ordre des Palmes Académiques Chevalier i Officier, Medal PAN im. M. Kopernika, Krzyż AK; Nagroda Państwowa (I i II stopnia).

Źródło:

Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S — Ż. Warszawa 2002. s. 636
Gazeta Wyborcza 2011 nr 176 (30–31 VII 2011) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 8 [nekrologi]