Stefan Kreutz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=mineralogia, krystalografia, petrografia | |fields=mineralogia, krystalografia, petrografia | ||
|awards=Nagroda im. Lubomirskich AU (1918), Krzyż Komandorski | |awards=Nagroda im. Lubomirskich AU (1918), Krzyż Komandorski OOP | ||
|name=Stefan Kreutz | |name=Stefan Kreutz | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie, zmarł 30 marca 1941 w Krakowie. W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/20 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii. Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. | Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie, zmarł 30 marca 1941 w Krakowie. W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/20 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii. Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. W latach 1929-1930 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UJ. | ||
Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych | Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych. | ||
Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował o ochronę obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej itd. Sprowadził do | Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował o ochronę obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej itd. Sprowadził do Zakładu Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów. Był czynnym uczestnikiem wielu kongresów mineralogicznych, zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych. | ||
Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek Królewskiego Towarzystwa Mineralogicznego w Londynie, członek zwyczajny Niemieckiego Towarzystwa Mineralogicznego. Członek zarządu i wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. | |||
Członek czynny PAU, przew. Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU (1933–1939), del. PAU do Komitetu Nauk. Mineralogiczno-Geologicznego (1936–39). | |||
Czł. honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie". | |||
Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich. | Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich. | ||
| Linia 63: | Linia 65: | ||
= Odznaczenia i nagrody = | = Odznaczenia i nagrody = | ||
[[Krzyż Komandorski | [[Krzyż Komandorski OOP]] | ||
Wersja z 13:44, 18 lis 2014
| Stefan Kreutz | |
|---|---|
| Nazwisko | Kreutz |
| Imię / imiona | Stefan |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr |
| Data urodzenia | 6 czerwca 1883 |
| Miejsce urodzenia | Lwów |
| Data śmierci | 30 marca 1941 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | mineralogia, krystalografia, petrografia
|
| Odznaczenia i nagrody | Nagroda im. Lubomirskich AU (1918), Krzyż Komandorski OOP |
Prof. zw. dr Stefan Kreutz (1883–1941)
Specjalność: mineralogia, krystalografia, petrografia
Życiorys
Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie, zmarł 30 marca 1941 w Krakowie. W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/20 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii. Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. W latach 1929-1930 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UJ.
Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych.
Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował o ochronę obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej itd. Sprowadził do Zakładu Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów. Był czynnym uczestnikiem wielu kongresów mineralogicznych, zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych.
Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek Królewskiego Towarzystwa Mineralogicznego w Londynie, członek zwyczajny Niemieckiego Towarzystwa Mineralogicznego. Członek zarządu i wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Członek czynny PAU, przew. Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU (1933–1939), del. PAU do Komitetu Nauk. Mineralogiczno-Geologicznego (1936–39). Czł. honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie".
Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Źródło:
- BIP 1994 nr 5. s. 6
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. s. 93–96
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 344–346
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 118–120