Stefan Jan Czarnocki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”)
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”)
Linia 76: Linia 76:
Członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego oraz Akademickiego Klubu Turystycznego
Członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego oraz Akademickiego Klubu Turystycznego


== Odznaczenia i nagrody ==
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Oficerski OOP]], medal św. Stanisława 3. klasy
[[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Oficerski OOP]], medal św. Stanisława 3. klasy

Wersja z 16:19, 15 sty 2016

Stefan Jan Czarnocki
Stefan Czarnocki.jpg
Nazwisko Czarnocki
Imię / imiona Stefan Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 5 (17 kwietnia) 1878
Miejsce urodzenia Gajlańce
Data śmierci 6 stycznia 1947
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności geologia, badanie złóż kopalin użytecznych
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Geologiczno Mierniczego AG (1945–1947)
Wydział Wydział Geologiczno-Mierniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19381939
DziekanWydział Geologiczno-Mierniczy19461947


Prof. zw. dr hab. inż. Stefan Jan Czarnocki (1878–1947)

Specjalność: geologia, badanie złóż kopalin użytecznych

Nota biograficzna

Urodził się 5 (17) kwietnia 1878 r. w Gajlańcach. Zmarł 6 stycznia 1947 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował w Instytucie Technologicznym w Charkowie, a następnie w Instytucie Górniczym w Petersburgu, gdzie w 1903 r. uzyskał tytuł inżyniera górniczego. Habilitował się na Akademii Górniczej.

Po studiach pracował w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Później zajmował się organizacją Wydziału Górniczego Politechniki Północno-Kaukaskiej. Był profesorem i dziekanem tegoż wydziału. W r. 1922 przyjechał do Warszawy, gdzie został zatrudniony w Państwowym Instytucie Geologicznym.

25 stycznia 1925 r. uzyskał veniam legendi Akademii Górniczej w Krakowie z zakresu geologii stosowanej. W lutym 1937 r. objął Katedrę Geologii Stosowanej na Wydziale Górniczym AG, od maja 1938 r. jako profesor zwyczajny, a w roku akademickim 1938/1939 prodziekan Wydziału Górniczego. 6 listopada 1939 roku aresztowany przez Niemców podczas Sonderaktion Krakau i trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, skąd wyszedł w 1940 r. po powrocie do Krakowa uczestniczył w tajnym nauczaniu, przygotowując zarazem podręczniki akademickie. Po wojnie zorganizował i w l. 1945-1947 był dziekanem Wydziału Geologiczno-Mierniczego AG.

Członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego oraz Akademickiego Klubu Turystycznego

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, medal św. Stanisława 3. klasy

Bibliografia

  • Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 46
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 43–46, portr.
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 42–44