Stefan Śliwiński

Stefan Śliwiński
Nazwisko	Śliwiński
Imię / imiona	Stefan
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	1918
Data śmierci	2007
Dyscyplina/specjalności	geologia; geologia górnicza, geologia ogólna, geologia złożowa ; ;
Odznaczenia i nagrody	Medal Zwycięstwa i Wolności, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka „Zasłużonemu w rozwoju woj. katowickiego”, Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla m. Krakowa”, Krzyż Kawelerski OOP, Złota Odznaka „Zasłużonemu dla polskiej geologii”, Medal KEN, Krzyż Batalionów Chłopskich, nagrody Ministra Edukacji Narodowej (dwukrotnie), nagrody Rektora AGH (pięciokrotnie); Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia.

Prof. dr hab. inż. Stefan Śliwiński (1918–2007)

Specjalność: geologia; geologia górnicza, geologia ogólna, geologia złożowa

Urodził się 18 lutego 1918 roku w Maciejowie. Zmarł 9 kwietnia 2007 roku. Pochowany na cmentarzu Bronowice-Pasternik w Krakowie. Absolwent AGH 1951; doktor nauk technicznych — AGH 1961, doktor habilitowany — AGH 1968, profesor (tytuł) — 1990.

Związany z AGH od 1951 roku. Zastępca asystenta 1950–1952, aspirant w Katedrze Złóż Rud 1953–1955, asystent, starszy asystent 1957–1961, adiunkt 1961–1971, docent 1971–1990, profesor 1990–2007. W latach 1956–1966 pracował w Krakowskim Przedsiębiorstwie Geol. Sur. Hutn.: III inżynier 1956–1957, inżynier dok. oraz weryfikator 1957–1966.

Odbył staże na Uniwersytecie w Belgradzie 1965–1966, praktyki w b. ZSRR, b. Czechosłowacji, b. NRD, Bułgarii, na Wegrzech i Wielkiej Brytanii.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego od 1954 roku (przewodniczący Komisji Rewizyjnej Oddziału Krakowskiego od 1970 roku), Komisji Nauk Geologicznych PAN, Oddział Krakowski w latach 1970–1988.

Prowadził badania naukowe z zakresu stratygrafii triasu śląsko-krakowskiego, tła geochemicznego występowania kruszców cynku i ołowiu, utworów węglanowych dewonu i kruszców, kartografii geologicznej w skali 1:25000 na ark. Siewierz-Zawiercie; warunków geologicznych dla zapory w Przeczycach na Czarnej Przemszy; kategorii złóż „stratoidalnych” w obrębie warstw „olkuskich”, występowania glonów Dasycladaceae w dolomitach kruszconośnych oraz zespołu pierwiastków towarzyszących w utworach na obrzeżu NE GZW i po części w Górach Świętokrzyskich. Uczestnik Polskiej Ekspedycji Geologicznej do Mongolii, 1962.

Przewodniczący Rady Oddziałowej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego ZNP; członek w Górniczo-Hutniczym Spółdzielczym Zrzeszeniu Budowy Domków Jednorodzinnych; praca nad wystawą dydaktyczną pt. „Czyn zbrojny w pamięci narodu”; organizator pomocy Polakom — Weteranom Września 1939 r. na Litwie i Białorusi, członek Zarządu i wiceprezes Związku Kombatantów RP i byłych Więźniów Polityczncyh przy AGH.

Autor kilkudziesięciu prac, w tym monografii i rozpraw. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 425–426, portr.
Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1016
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 363–364
Dziennik Polski 2007 nr 86 (12 IV 2007). s. 11 [nekrologi]