Stanisław Wdowiarz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9: Linia 9:
|fields=geologia naftowa, geologia regionalna Karpat i zapadliska przedkarpackiego
|fields=geologia naftowa, geologia regionalna Karpat i zapadliska przedkarpackiego
|function=Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1957–60)
|function=Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1957–60)
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|faculty=Wydział Wiertniczo-Naftowy
|awards=Krzyż Oficerski OOP,  Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Nagroda Państwowa III stopnia
|awards=Krzyż Oficerski OOP,  Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Nagroda Państwowa III stopnia
|name=Stanisław Wdowiarz
|name=Stanisław Wdowiarz
Linia 66: Linia 66:
Urodził się w miejscowości Rogi 23 lipca 1911 r., zmarł 14 stycznia 1987 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1936); dr (1938), prof. (tytuł) (1954), prof. zw. (tytuł) (1968). Studia uzupełniające odbył w Rumunii jako stypendysta rządu rumuńskiego.
Urodził się w miejscowości Rogi 23 lipca 1911 r., zmarł 14 stycznia 1987 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1936); dr (1938), prof. (tytuł) (1954), prof. zw. (tytuł) (1968). Studia uzupełniające odbył w Rumunii jako stypendysta rządu rumuńskiego.


Do 1950 r. pracował jako geolog górnictwa naftowego. Następnie Naczelny geolog — Centralny Zarząd Przemysłu Naftowego (1951–1954); dziekan [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH (1956–1960); kier. Oddz. Karpackiego Inst. Geologicznego w Krakowie (1960–1968); kier. Katedry Geologii Naftowej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH (1966–1968); dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH (1968–1970); kier. Zakładu Geologii Naftowej na [[Wydział Wiertniczo-Naftowy|Wydziale Wiertniczo-Naftowym]] AGH (1968–1981); prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1974–1979). Jako pracownik naukowo-dydaktyczny z Akademią związany był do emerytury (1971).
Do 1950 r. pracował jako geolog górnictwa naftowego. Następnie Naczelny geolog — Centralny Zarząd Przemysłu Naftowego (1951–1954); dziekan [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH (1956–1960); kier. Oddz. Karpackiego Inst. Geologicznego w Krakowie (1960–1968); kier. Katedry Geologii Naftowej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH (1966–1968); dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH (1968–1970); kier. Zakładu Geologii Naftowej na [[Wydział Wiertniczo-Naftowy|Wydziale Wiertniczo-Naftowym]] AGH (1968–1981); prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1974–1979). Jako pracownik naukowo-dydaktyczny z Akademią związany był do emerytury (1981).


Był sekretarzem na Polskę Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej; doradcą do spraw ropy naftowej i gazu ziemnego w Centralnym Urzędzie Geologii; konsultantem naukowym Oddz. Karpackiego PIG; założycielem i czł. Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego.
Był sekretarzem na Polskę Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej; doradcą do spraw ropy naftowej i gazu ziemnego w Centralnym Urzędzie Geologii; konsultantem naukowym Oddz. Karpackiego PIG; założycielem i czł. Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego.

Wersja z 14:35, 27 sty 2015

Stanisław Wdowiarz
Stanislaw Wdowiarz.jpg
Nazwisko Wdowiarz
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr
Data urodzenia 23 lipca 1911
Miejsce urodzenia Rogi
Data śmierci 14 stycznia 1987
Dyscyplina/specjalności geologia naftowa, geologia regionalna Karpat i zapadliska przedkarpackiego
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1957–60)
Wydział Wydział Wiertniczo-Naftowy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Nagroda Państwowa III stopnia
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Geologiczno-Poszukiwawczy19561960
ProdziekanWydział Wiertniczo-Naftowy19741979


Prof. zw. dr Stanisław Wdowiarz (1911–1987)

Specjalność: geologia naftowa, geologia regionalna Karpat i zapadliska przedkarpackiego

Życiorys

Urodził się w miejscowości Rogi 23 lipca 1911 r., zmarł 14 stycznia 1987 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1936); dr (1938), prof. (tytuł) (1954), prof. zw. (tytuł) (1968). Studia uzupełniające odbył w Rumunii jako stypendysta rządu rumuńskiego.

Do 1950 r. pracował jako geolog górnictwa naftowego. Następnie Naczelny geolog — Centralny Zarząd Przemysłu Naftowego (1951–1954); dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1956–1960); kier. Oddz. Karpackiego Inst. Geologicznego w Krakowie (1960–1968); kier. Katedry Geologii Naftowej na Wydziale Górniczym AGH (1966–1968); dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH (1968–1970); kier. Zakładu Geologii Naftowej na Wydziale Wiertniczo-Naftowym AGH (1968–1981); prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1974–1979). Jako pracownik naukowo-dydaktyczny z Akademią związany był do emerytury (1981).

Był sekretarzem na Polskę Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej; doradcą do spraw ropy naftowej i gazu ziemnego w Centralnym Urzędzie Geologii; konsultantem naukowym Oddz. Karpackiego PIG; założycielem i czł. Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego.

Był czł. grup roboczych opracowujących w ramach prac Międzynarodowego Kongresu Geologicznego mapy geologiczne Europy oraz mapy tektoniczne krajów KBAG; czynnie uczestniczył w sesjach Międzynarodowego Kongresu Geologicznego, w Światowych Kongresach Naftowych; brał udział w poszukiwaniach ropy naftowej i gazu ziemnego w Polsce i krajach sąsiednich; projektował i współprojektował wiele otworów wiertniczych; współpracował naukowo ze służbą geologiczną Rumunii i Maroka.

Był członkiem Polskiego Tow. Geologicznego (od 1936), Belgijskiego Tow. Geologicznego (od 1960), Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej (od 1963), wielu rad naukowych i technicznych oraz stowarzyszeń regionalnych.

Autor 117 prac z dziedziny budowy geologicznej Europy Środkowej oraz występowania ropy naftowej i gazu.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN, Stopień „Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia”, Nagroda Państwowa III stopnia oraz inne odznaczenia resortowe, stowarzyszeniowe, państwowe i regionalne.

Bibliografia

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993. S. 776–777
  • Geologia 1988 T. 14, z. 4. s. 124
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 389
  • Wiek Nafty 2009 nr 2. s. 37–41, portr.
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 164–169