Stanisław Włodzimierz Majewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Stanisław Włodzimierz Majewski
|family-name=Majewski
| family-name = Majewski
|given-name=Stanisław
| given-name = Stanisław
|additional-name=Włodzimierz
| additional-name = Włodzimierz
|honorific-prefix=Inż.
| honorific-prefix = Inż.  
|birth_date=1 listopada 1878
| honorific-suffix =  
|birth_place=Nowy Sącz
| native_name =  
|death_date=29 czerwca 1955
| native_name_lang =  
|death_place=Katowice
| image =  
|fields=historyk górnictwa i hutnictwa
| image_size =  
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
| alt =  
|name=Stanisław Włodzimierz Majewski
| caption =  
|honorific-suffix=
| birth_date = 1878
|native_name=
| birth_place =  
|native_name_lang=
| death_date = 1955
|image_size=
| death_place =  
|alt=
| resting_place =  
|caption=
| resting_place_coordinates =  
|resting_place=
| other_names =  
|resting_place_coordinates=
| residence =  
|other_names=
| citizenship =  
|residence=
| nationality =  
|citizenship=
| fields = historyk górnictwa i hutnictwa
|nationality=
| function =
|workplaces=
| faculty = Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|alma_mater=
| workplaces =  
|thesis_title=
| alma_mater =  
|thesis_url=
| thesis_title =  
|thesis_year=
| thesis_url =  
|doctoral_advisor=
| thesis_year =  
|academic_advisors=
| doctoral_advisor =  
|doctoral_students=
| academic_advisors =  
|notable_students=
| doctoral_students =  
|known_for=
| notable_students =  
|varia=
| known_for =  
|author_abbrev_bot=
| varia =  
|author_abbrev_zoo=
| author_abbrev_bot =  
|influences=
| author_abbrev_zoo =  
|influenced=
| influences =  
|signature=
| influenced =
|signature_alt=
| awards =  
|website=
| signature =  
|footnotes=
| signature_alt =  
|spouse=
| website =  
|children=
| footnotes =  
| spouse =  
| children =  
}}
}}
Inż.  '''Stanisław Włodzimierz Majewski''' (1878–1955)
Inż.  '''Stanisław Włodzimierz Majewski''' (1878–1955)
Linia 52: Linia 49:
Specjalność: historyk górnictwa i hutnictwa
Specjalność: historyk górnictwa i hutnictwa


Urodził się w Nowym Sączu zmarł w Katowicach. Ukończył wydz. górniczy i hutniczy AG w Leoben, oraz wydz. filozoficzny Uniw. Lwowskiego. W latach 1919–1923 był naczelnikiem wydz. solnego w Min. Przemysłu i Handlu, następnie do przejścia na emeryturę w 1939 r. pracował w Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach jako naczelnik, a potem jako zastępca prezesa.
== Życiorys ==
Urodził się 1 listopada 1878 r. w Nowym Sączu. Zmarł 29 czerwca 1955 r. w Katowicach.  


W latach 1938–1939 oraz w latach 1950–1951 wykładał historię górnictwa i metalurgii na AG. Był wykładowcą w Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach, przeniesionej w 1933 r. do Katowic.
W latach 1899-1903 ukończył wydział górniczy i hutniczy Akademii Górniczej w Leoben (Austria) oraz wydział filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego. Po zakończeniu studiów  pracował w galicyjskich kopalniach soli, a w 1910 r. założył Towarzystwo "Kali" we Lwowie, które prowadziło eksploatację soli potasowych i do 1913 r. był jego dyrektorem. Następnie prowadził własne biuro miernicze. Podczas I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej, potem służył w Wojsku Polskim. Po wojnie w latach 1919–1923 pełnił funkcję naczelnika wydziału solnego w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, następnie do czasu przejścia na emeryturę w 1939 r. pracował w Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach jako naczelnik, a potem jako zastępca prezesa.


Publikował wiele artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego, napisał też kilka podręczników i skryptów m.in. podręcznik solnictwa, skrypt wykładów historii górnictwa. Redagował miesięcznik „Technik”, „Kalendarz Górniczo-Hutniczy”, organizował biblioteki dla górników. Przetłumaczył na język polski dzieło Agricoli „O starożytnych i nowych kopalniach ksiąg dwoje” oraz memoriał E.L.G. Abta „W sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku”. Niektóre jego prace pozostały w maszynopisach.
W latach 1938–1939 oraz w latach 1950–1951 wykładał historię górnictwa i metalurgii w Akademii Górniczej w Krakowie. Był również wykładowcą w Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach, przeniesionej w 1933 r. do Katowic.
 
Okres okupacji spędził w Krakowie, gdzie pracował w Monopolu Solnym i wykładał w szkole górniczej.Opracował wówczas dla konspiracyjnej organizacji polskich inżynierów górniczych memoriał w sprawie zorganizowania po wojnie "stanu górniczego". Po wyzwoleniu zorganizował w Katowicach Państwową Szkołę Górniczą i do 1948 r. był jej dyrektorem. Do 1950 r. był zastępcą kuratora państwowych pól górniczych, a potem do 1954 r. pracował w Głównym Instytucie Paliw Naturalnych.
 
== Publikacje i dokonania ==
Publikował wiele artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego. Jest także autorem kilku podręczników i skryptów m.in. podręcznik solnictwa, skrypt wykładów historii górnictwa. W latach 1928-1933 redagował miesięcznik „Technik”, a potem „Kalendarz Górniczo-Hutniczy”, organizował biblioteki dla górników. Przetłumaczył na język polski dzieło Agricoli „O starożytnych i nowych kopalniach ksiąg dwoje” oraz memoriał E.L.G. Abta „W sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku”. Niektóre jego prace, jak np. "Encyklopedia kopalń" i "Powszechna historia górnictwa",  pozostały w maszynopisach.


Źródło:
Źródło:

Wersja z 08:22, 7 sie 2014

Stanisław Włodzimierz Majewski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Majewski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Inż.
Data urodzenia 1 listopada 1878
Miejsce urodzenia Nowy Sącz
Data śmierci 29 czerwca 1955
Miejsce śmierci Katowice
Dyscyplina/specjalności historyk górnictwa i hutnictwa
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii



Inż. Stanisław Włodzimierz Majewski (1878–1955)

Specjalność: historyk górnictwa i hutnictwa

Życiorys

Urodził się 1 listopada 1878 r. w Nowym Sączu. Zmarł 29 czerwca 1955 r. w Katowicach.

W latach 1899-1903 ukończył wydział górniczy i hutniczy Akademii Górniczej w Leoben (Austria) oraz wydział filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego. Po zakończeniu studiów pracował w galicyjskich kopalniach soli, a w 1910 r. założył Towarzystwo "Kali" we Lwowie, które prowadziło eksploatację soli potasowych i do 1913 r. był jego dyrektorem. Następnie prowadził własne biuro miernicze. Podczas I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej, potem służył w Wojsku Polskim. Po wojnie w latach 1919–1923 pełnił funkcję naczelnika wydziału solnego w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, następnie do czasu przejścia na emeryturę w 1939 r. pracował w Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach jako naczelnik, a potem jako zastępca prezesa.

W latach 1938–1939 oraz w latach 1950–1951 wykładał historię górnictwa i metalurgii w Akademii Górniczej w Krakowie. Był również wykładowcą w Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach, przeniesionej w 1933 r. do Katowic.

Okres okupacji spędził w Krakowie, gdzie pracował w Monopolu Solnym i wykładał w szkole górniczej.Opracował wówczas dla konspiracyjnej organizacji polskich inżynierów górniczych memoriał w sprawie zorganizowania po wojnie "stanu górniczego". Po wyzwoleniu zorganizował w Katowicach Państwową Szkołę Górniczą i do 1948 r. był jej dyrektorem. Do 1950 r. był zastępcą kuratora państwowych pól górniczych, a potem do 1954 r. pracował w Głównym Instytucie Paliw Naturalnych.

Publikacje i dokonania

Publikował wiele artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego. Jest także autorem kilku podręczników i skryptów m.in. podręcznik solnictwa, skrypt wykładów historii górnictwa. W latach 1928-1933 redagował miesięcznik „Technik”, a potem „Kalendarz Górniczo-Hutniczy”, organizował biblioteki dla górników. Przetłumaczył na język polski dzieło Agricoli „O starożytnych i nowych kopalniach ksiąg dwoje” oraz memoriał E.L.G. Abta „W sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku”. Niektóre jego prace, jak np. "Encyklopedia kopalń" i "Powszechna historia górnictwa", pozostały w maszynopisach.

Źródło:

  • Słownik polskich pionierów techniki. s. 130