Stanisław Takuski
| Stanisław Takuski | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Takuski | ||||||||
| Imię / imiona | Stanisław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 19 maja 1921 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Jasienna | ||||||||
| Data śmierci | 21 października 1984 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | eksploatacja złóż rud, budownictwo podziemne | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1969–1972) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Takuski (1921–1984)
Dyscyplina/specjalności: eksploatacja złóż rud, budownictwo podziemne
Nota biograficzna
Urodził się 19 maja 1921 roku w Jasiennej na ziemi nowosądeckiej, zmarł 21 października 1984 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.
W latach 1933–1939 uczęszczał do gimnazjum, a następnie do II Państwowego Liceum Humanistycznego im. Bolesława Chrobrego w Nowym Sączu, uzyskując świadectwo dojrzałości w 1939 roku. Podczas okupacji niemieckiej, w latach 1941–1945 przebywał w więzieniach w Nowym Sączu i Tarnowie oraz w obozach w Auschwitz oraz w Mauthausen-Gusen.
W 1945 roku podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, które ukończył w 1951 roku, wcześniej kończąc studia w zakresie planowania przemysłowego w krakowskiej Akademii Handlowej (1950) i anglistykę na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1952).
Pracę w AGH rozpoczął w 1951 roku na Wydziale Górniczym. Od marca 1960 do maja 1961 był dodatkowo zatrudniony w Krakowskim Przedsiębiorstwie Geologicznych Surowców Hutniczych.
W 1961 roku obronił pracę doktorską. Doktor habilitowany 1966, profesor nadzwyczajny 1972, profesor zwyczajny 1979.
W 1968 roku wszedł w skład Rady Techniczno-Ekonomicznej Zjednoczenia Budownictwa Kopalń Rud w Warszawie. Współpracował z przemysłem miedziowym. Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego Uczelniano-Przemysłowego Zespołu ds. Cynku i Ołowiu. Pełnił również wiele funkcji organizacyjnych, m.in. kierownika Zakładu Górnictwa Rud w katedrze Górnictwa Rud i Soli, pełnomocnika Rektora ds. Praktyk Zagranicznych Studentów, prodziekana Wydziału Górniczego, zastępcy dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy.
Jego zainteresowania naukowe dotyczyły zagadnień chemicznej stabilizacji piasków oraz wyciskania i zwalczania pęcznienia spągów oraz stabilizacji, cementacji i uszczelniania górotworu oraz szeroko rozumianej eksploatacji złóż. Był zwolennikiem badań in situ prowadzonych w kopalniach jako najbliższych rozwiązaniom praktycznym, zmieniającym dotychczasowy stan techniki i technologii.
Wiele podróżował, m.in. do Ghany, Jordanii, Libii, Brazylii, Indonezji, Hiszpanii, USA, gdzie wykładał bądź pracował jako ekspert. Z jego inicjatywy odbyły się w latach 1976 i 1981 pierwsze w Polsce konferencje naukowe poświęcone problemom górnictwa rudnego.
Autor lub współautor kilkudziesięciu publikacji, kilkunastu skryptów i podręczników, kilku patentów, wielu opracowań naukowo-badawczych i ekspertyz dla przemysłu. Promotor trzynastu prac doktorskich i kilkudziesięciu prac magisterskich i inżynierskich. Autor kilku pozycji publikowanych w wydawnictwach nie mających nic wspólnego z górnictwem, a wśród nich jednej z najciekawszych — poświęconej kompleksowi budowli seweriańskich w Leptis Magna, opublikowanej w czasopiśmie „Filomata” w 1978 roku.
W dwudziestą rocznicę jego śmierci zorganizowano w dniach 9-10 grudnia 2004 w AGH konferencję naukową "Dwadzieścia lat w podziemnych technologiach górniczych".
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi (1972), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1973), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1982)
Źródła do biogramu
Książki
- Informator nauki polskiej 1983. T. 2 : Indeksy. Warszawa 1983, s. 1110
- Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 42-267
- Polski Słownik Biograficzny. T. 52/1, z. 212 : Świrski Łukasz - Tanner Bernard. Kraków 2017, s. 121-123
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-1999. Kraków 1999, s. 119
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 369
Artykuły
- Kicki J.: Wspomnienie o Profesorze Stanisławie Takuskim (1921-1984). Górnictwo i Geoinżynieria : kwartalnik AGH 2004, z. 4/1, s. 13-15, [foto]
- Piechota S.: Wspomnienie o profesorze Stanisławie Takuskim. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1134. [Seria] Górnictwo 1987, z. 131, s. 7-9, [foto]
- Profesor Stanisław Takuski (1921-1984). Górnictwo i Geoinżynieria : kwartalnik AGH 2004, z. 4/1, okł., [foto]