Stanisław Roman Płużański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Stanisław Roman Płużański
|family-name=Płużański
| image = Stanislaw_Pluzanski.jpg
|given-name=Stanisław Roman
| family-name = Płużański
|honorific-prefix=Prof. zw. inż.
| given-name = Stanisław
|image=Stanislaw_Pluzanski.jpg
| additional-name = Roman
|birth_date=26 lipca 1879
| honorific-prefix = Prof. zw. mgr inż.
|birth_place=Radom
| honorific-suffix =
|death_date=9 grudnia 1951
| native_name =
|death_place=Warszawa
| native_name_lang =
|fields=organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki
| image = Stanislaw_Pluzanski.jpg
|faculty=Komitet Organizacyjny AG
| image_size = 10325
|awards=Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta
| alt =
|name=Stanisław Roman Płużański
| caption =
|image_size=10325
| birth_date = 1879
| birth_place =  
| death_date = 1951
| death_place =  
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki
| function = P. o. Rektora w latach 1919/20
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta.
| signature =  
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Prof. zw. mgr inż. '''Stanisław Roman Płużański''' (1879–1951)
Prof. zw. inż. '''Stanisław Roman Płużański''' (1879–1951)


Specjalność: organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki
Dyscyplina/specjalności: organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki


Urodził się w Radomiu, zmarł w Warszawie. Studia mechaniczne odbył w Szkole Mechaniczno-Technicznej M. Mittego w Warszawie i Politechnice w Darmstadt (1899–1904). Po studiach podjął pracę w przemyśle, pracował m.in. w fabrykach silników spalinowych w Angli, w fabryce „Ursus” w Warszawie, w fabrykach pocisków w Ekaterynosławiu, był również dyrektorem Zakł. Samochodowych i Lotniczych.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 26 lipca 1879 roku w Radomiu, zmarł 9 grudnia 1951 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.  


W Akademii prof. zw. (1919) zaproszony przez Komitet Organizacyjny do jej tworzenia. Mianowany przez ministerstwo Rektorem, funkcji nie objął z powodu wyjazdu do Wiednia w sprawach wojskowych. W 1931 r. został mianowany prof. zw. PW, w latach 1935/37 oraz w latach 1946/48 pełnił obowiązki Dziekana Wydz. Mechanicznego. Po wojnie odbudował zniszczony Zakład Obróbki Metali PW i objął również kierownictwo Instytutu Obrabiarek i Narzędzi w Warszawie.
Wykształcenie zawodowe uzyskał w Szkole im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, a wyższe techniczne na Politechnice w Darmstadt, otrzymując w 1903 roku dyplom inżyniera budowy maszyn. Po studiach podjął pracę w przemyśle, pracował m.in. w fabrykach silników spalinowych w Angli, w fabryce „Ursus” w Warszawie, w fabrykach pocisków w Jekaterynosławiu, był również dyrektorem Zakładów Samochodowych i Lotniczych.
 
Profesor zwyczajny Akademii Górniczej (1919), zaproszony przez Komitet Organizacyjny do jej tworzenia. Mianowany przez ministerstwo Rektorem, funkcji nie objął z powodu wyjazdu do Wiednia. W 1931 roku został mianowany profesorem zwyczajnym Politechniki Warszawskiej, w latach 1935/37 oraz w latach 1946/48 pełnił obowiązki Dziekana Wydziału Mechanicznego. Po wojnie odbudował zniszczony Zakład Obróbki Metali Politechniki Warszawskiej i objął również kierownictwo Instytutu Obrabiarek i Narzędzi w Warszawie.


Napisał wiele prac z zakresu budowy maszyn i urządzeń oraz techniki wytwarzania amunicji.
Napisał wiele prac z zakresu budowy maszyn i urządzeń oraz techniki wytwarzania amunicji.


Od 1942 r. przewodniczący Komisji Akademickich Studiów Technicznych, a następnie Rady Akademickich Studiów Technicznych — RAST w Londynie. Członek TNW, Akademii Nauk Technicznych.
Od 1942 roku przewodniczący Komisji Akademickich Studiów Technicznych, a następnie Rady Akademickich Studiów Technicznych — RAST w Londynie. Członek TNW, Akademii Nauk Technicznych.
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta]]
 
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 95
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-131
* Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s. 275-278
* Polski Słownik Biograficzny. T. 26/4, z. 111 : Piwowarczyk Jan - Pniewski Władysław. Kraków 1981, s. 819-820
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1919/20]. Kraków 1919, s. 3-4
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 110-112
* Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 3 : M-R. Warszawa 1997, s. 434-436, [foto]
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 117
* Wychowankowie Akademii Górniczej w Krakowie na obczyźnie. Oprac. W. H. Folkierski, J. Leja, C. B. Twardowski. London 2001, s. 61-63
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 164-165 (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
 
==== Artykuły ====
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników'' 1994, nr 5, s. 5-6
* Bolewski A.: Profesorzy i wychowankowie Akademii Górniczej na obczyźnie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników'' 1994, nr 5, s. 11-12
* Moszyński W.: Wspomnienia pośmiertne: Stanisław Płużański (1879-1951). ''Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego'' 1951, T. 44, s. 150-152


Źródło:
* Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 275–278
* BIP 1994 nr 5. s. 6, 11
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 434–436
* Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 95
* Akademia Nauk Technicznych 1920–1932. s. 127–128
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 164–165
* Słownik biograficzny techników polskich. s. 110–112




{{DEFAULTSORT:Płużański, Stanisław Roman}}
{{DEFAULTSORT:Płużański, Stanisław Roman}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 11:15, 4 sty 2019

Stanisław Roman Płużański
Stanislaw Pluzanski.jpg
Nazwisko Płużański
Imię / imiona Stanisław Roman
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 26 lipca 1879
Miejsce urodzenia Radom
Data śmierci 9 grudnia 1951
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki
Wydział Komitet Organizacyjny AG


Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta

Prof. zw. inż. Stanisław Roman Płużański (1879–1951)

Dyscyplina/specjalności: organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki

Nota biograficzna

Urodził się 26 lipca 1879 roku w Radomiu, zmarł 9 grudnia 1951 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Wykształcenie zawodowe uzyskał w Szkole im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, a wyższe techniczne na Politechnice w Darmstadt, otrzymując w 1903 roku dyplom inżyniera budowy maszyn. Po studiach podjął pracę w przemyśle, pracował m.in. w fabrykach silników spalinowych w Angli, w fabryce „Ursus” w Warszawie, w fabrykach pocisków w Jekaterynosławiu, był również dyrektorem Zakładów Samochodowych i Lotniczych.

Profesor zwyczajny Akademii Górniczej (1919), zaproszony przez Komitet Organizacyjny do jej tworzenia. Mianowany przez ministerstwo Rektorem, funkcji nie objął z powodu wyjazdu do Wiednia. W 1931 roku został mianowany profesorem zwyczajnym Politechniki Warszawskiej, w latach 1935/37 oraz w latach 1946/48 pełnił obowiązki Dziekana Wydziału Mechanicznego. Po wojnie odbudował zniszczony Zakład Obróbki Metali Politechniki Warszawskiej i objął również kierownictwo Instytutu Obrabiarek i Narzędzi w Warszawie.

Napisał wiele prac z zakresu budowy maszyn i urządzeń oraz techniki wytwarzania amunicji.

Od 1942 roku przewodniczący Komisji Akademickich Studiów Technicznych, a następnie Rady Akademickich Studiów Technicznych — RAST w Londynie. Członek TNW, Akademii Nauk Technicznych.

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta

Źródła do biogramu

Książki

  • Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 95
  • Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-131
  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s. 275-278
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 26/4, z. 111 : Piwowarczyk Jan - Pniewski Władysław. Kraków 1981, s. 819-820
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1919/20]. Kraków 1919, s. 3-4
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 110-112
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 3 : M-R. Warszawa 1997, s. 434-436, [foto]
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 117
  • Wychowankowie Akademii Górniczej w Krakowie na obczyźnie. Oprac. W. H. Folkierski, J. Leja, C. B. Twardowski. London 2001, s. 61-63
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 164-165 (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników 1994, nr 5, s. 5-6
  • Bolewski A.: Profesorzy i wychowankowie Akademii Górniczej na obczyźnie. Biuletyn Informacyjny Pracowników 1994, nr 5, s. 11-12
  • Moszyński W.: Wspomnienia pośmiertne: Stanisław Płużański (1879-1951). Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 1951, T. 44, s. 150-152
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Stanisław_Roman_Płużański&oldid=43264”