Stanisław Mazurkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 15: Linia 15:
|image_size=
|image_size=
|alt=
|alt=
|image=
|caption=
|caption=
|resting_place=
|resting_place=
Linia 50: Linia 49:


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 15 lipca 1892 roku w Łanczynie. Zmarł 25 września 1964 roku w Krakowie.  
Urodził się 15 lipca 1892 roku w Łanczynie. Zmarł 25 września 1964 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  


Studia wyższe ukończył w 1924 roku na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie.  
Studia wyższe ukończył w 1924 roku na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie.  

Wersja z 14:17, 29 cze 2017

Stanisław Mazurkiewicz
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Mazurkiewicz
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Mgr inż.
Data urodzenia 15 lipca 1892
Miejsce urodzenia Łanczyn
Data śmierci 25 września 1964
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności geodezja, miernictwo
Wydział Wydział Górniczy



Mgr inż. Stanisław Mazurkiewicz (1892–1964)

Dyscyplina/specjalności: geodezja, miernictwo

Nota biograficzna

Urodził się 15 lipca 1892 roku w Łanczynie. Zmarł 25 września 1964 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studia wyższe ukończył w 1924 roku na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie.

W latach 1920-1924 pracował jako asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego na Wydziale Górniczym AG.

Pracował w przemyśle na stanowisku mierniczego w kopalni "Mortimer" Zagórze (1924), następnie w latach 1924-1930 w kopalni "Grodziec II" jako inżynier ruchu i w kopalni "Siemianowice" jako zastępca zawiadowcy (1930-1938). W latach 1938-1939 podjął pracę w koncernie górniczo-hutniczym "Wspólnota Interesów" w Katowicach na stanowisku mierniczego górniczego.

Brał udział w kampanii wrześniowej (21 Dywizja Podhalańska), następnie trafił do niewoli niemieckiej: Oflag XI B Braunschweig (1939-1940); Oflag II C Woldenberg (1940-1945).

Po wojnie powrócił do pracy w przemyśle jako: dyrektor kopalni "Bolesław Śmiały" (Łaziska Średnie)(1945-1956); inspektor górniczy Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (1947-1948); dyrektor kopalń "Bolesław Śmiały" i "Waleska" (1949-1950). Był ponadto pracownikiem Dyrekcji Kopalń Soli w Warszawie na stanowisku szefa działu produkcji (1950) oraz Zarządu Przemysłu Solnego w Wieliczce jako dyrektor techniczny (1956–1960).

W 1961 roku przeszedł na emeryturę.

Bibliografia

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 116