Stanisław Marian Knothe: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
| nationality = | | nationality = | ||
| fields = mechanika górotworu, | | fields = mechanika górotworu, | ||
| function = Dziekan Wydziału Górniczego | | function = Dziekan Wydziału Górniczego w latach 1958–60, 1981–84, Zasłużony dla AGH | ||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
| dhc_reason = za wybitne osiągnięcia w zakresie nauk technicznych, a zwłaszcza w zakresie przemieszczeń górotworu pod wpływem eksploatacji górniczej, ochrony terenów górniczych oraz w uznaniu zasług w rozwoju Wydziału Górniczego naszej Almae Matris | | dhc_reason = za wybitne osiągnięcia w zakresie nauk technicznych, a zwłaszcza w zakresie przemieszczeń górotworu pod wpływem eksploatacji górniczej, ochrony terenów górniczych oraz w uznaniu zasług w rozwoju Wydziału Górniczego naszej Almae Matris | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Stanisław Marian Knothe''' ( | Prof. zw. dr hab. inż. '''Stanisław Marian Knothe''' (1919–) | ||
Specjalność: mechanika górotworu, | Specjalność: mechanika górotworu, | ||
Urodził się w Sosnowcu | Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975). | ||
W Akademii pracował | W Akademii pracował od 1947 roku, początkowo jako st. asystent, następnie adiunkt (1947–53), z-ca profesora, docent i profesor (1958–89). Kierownik Zakładu Aerologii Górniczej (1959–82), z-ca dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1975–80). | ||
Pracował również w Zakładzie i Instytucie Mech. Górotworu PAN. Był redaktorem naczelnym „Archiwum Górnictwa” oraz „Z Problemów Górnictwa”, przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej ds. Górnictwa przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Główną dziedziną jego działalności naukowej są badania ruchów górotworu wywołane podziemną eksploatacją górniczą — jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów, która od 40 lat jest stosowana w polskim górnictwie oraz w innych krajach świata. Drugim kierunkiem jego działalności jest aerologia. | Pracował również w Zakładzie i Instytucie Mech. Górotworu PAN. Był redaktorem naczelnym „Archiwum Górnictwa” oraz „Z Problemów Górnictwa”, przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej ds. Górnictwa przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Główną dziedziną jego działalności naukowej są badania ruchów górotworu wywołane podziemną eksploatacją górniczą — jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów, która od 40 lat jest stosowana w polskim górnictwie oraz w innych krajach świata. Drugim kierunkiem jego działalności jest aerologia. | ||
Członek PAN i PAU oraz Międzynarodowego Biura Mechanizacji Górotworu, Międzynarodowego Towarzystwa Mech. Skał. | Członek PAN i PAU oraz Międzynarodowego Biura Mechanizacji Górotworu, Międzynarodowego Towarzystwa Mech. Skał. Doktor Honoris Causa „Swojej” Alma Matris (1994). | ||
Autor ok.100 prac z zakresu przemieszczeń górotworu pod wpływem ekspoatacji podziemnej oraz aerologii. | Autor ok.100 prac z zakresu przemieszczeń górotworu pod wpływem ekspoatacji podziemnej oraz aerologii. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Kto jest kim w Polsce. | * Kto jest kim w Polsce. s. 302 | ||
* | * BIP 1994 nr 5. s. 16 | ||
* | * Miesiąc w Krakowie 2008 nr 7–8. s. 50–52, portr. | ||
Wersja z 17:19, 21 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Marian Knothe (1919–)
Specjalność: mechanika górotworu,
Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975).
W Akademii pracował od 1947 roku, początkowo jako st. asystent, następnie adiunkt (1947–53), z-ca profesora, docent i profesor (1958–89). Kierownik Zakładu Aerologii Górniczej (1959–82), z-ca dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1975–80).
Pracował również w Zakładzie i Instytucie Mech. Górotworu PAN. Był redaktorem naczelnym „Archiwum Górnictwa” oraz „Z Problemów Górnictwa”, przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej ds. Górnictwa przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Główną dziedziną jego działalności naukowej są badania ruchów górotworu wywołane podziemną eksploatacją górniczą — jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów, która od 40 lat jest stosowana w polskim górnictwie oraz w innych krajach świata. Drugim kierunkiem jego działalności jest aerologia.
Członek PAN i PAU oraz Międzynarodowego Biura Mechanizacji Górotworu, Międzynarodowego Towarzystwa Mech. Skał. Doktor Honoris Causa „Swojej” Alma Matris (1994).
Autor ok.100 prac z zakresu przemieszczeń górotworu pod wpływem ekspoatacji podziemnej oraz aerologii.
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. s. 302
- BIP 1994 nr 5. s. 16
- Miesiąc w Krakowie 2008 nr 7–8. s. 50–52, portr.