Stanisław Marian Knothe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Stanisław Marian Knothe | image = knothe.jpg | family-name = Knothe | given-name = Stanisław | additional-name = Marian | honori...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1919
| birth_date = 1919–
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Stanisław Marian Knothe''' (1919-)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Stanisław Marian Knothe''' (1919–)


Specjalność: mechanika górotworu,  
Specjalność: mechanika górotworu,  


Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975).
Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975).


W Akademii pracował od 1947 roku, początkowo jako st. asystent, następnie adiunkt (1947-53), z-ca profesora, docent i profesor (1958-89). Kierownik Zakładu Aerologii Górniczej (1959-82), z-ca dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1975-80).
W Akademii pracował od 1947 roku, początkowo jako st. asystent, następnie adiunkt (1947–53), z-ca profesora, docent i profesor (1958–89). Kierownik Zakładu Aerologii Górniczej (1959–82), z-ca dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1975–80).


Pracował również w Zakładzie i Instytucie Mech. Górotworu PAN. Był redaktorem naczelnym "Archiwum Górnictwa" oraz "Z Problemów Górnictwa", przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej ds. Górnictwa przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Główną dziedziną jego działalności naukowej są badania ruchów górotworu wywołane podziemną eksploatacją górniczą - jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów, która od 40 lat jest stosowana w polskim górnictwie oraz w innych krajach świata. Drugim kierunkiem jego działalności jest aerologia.
Pracował również w Zakładzie i Instytucie Mech. Górotworu PAN. Był redaktorem naczelnym „Archiwum Górnictwa” oraz „Z Problemów Górnictwa”, przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej ds. Górnictwa przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Główną dziedziną jego działalności naukowej są badania ruchów górotworu wywołane podziemną eksploatacją górniczą jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów, która od 40 lat jest stosowana w polskim górnictwie oraz w innych krajach świata. Drugim kierunkiem jego działalności jest aerologia.


Członek PAN i PAU oraz Międzynarodowego Biura Mechanizacji Górotworu, Międzynarodowego Towarzystwa Mech. Skał. Doktor Honoris Causa "Swojej" Alma Matris (1994).
Członek PAN i PAU oraz Międzynarodowego Biura Mechanizacji Górotworu, Międzynarodowego Towarzystwa Mech. Skał. Doktor Honoris Causa „Swojej” Alma Matris (1994).


Autor ok.100 prac z zakresu przemieszczeń górotworu pod wpływem ekspoatacji podziemnej oraz aerologii.
Autor ok.100 prac z zakresu przemieszczeń górotworu pod wpływem ekspoatacji podziemnej oraz aerologii.


Źródło:
Źródło:
* Kto jest kim w Polsce. s. 302
* Kto jest kim w Polsce. s. 302
* BIP 1994 nr 5. s. 16
* BIP 1994 nr 5. s. 16
* Miesiąc w Krakowie 2008 nr 7-8. s. 50-52, portr.
* Miesiąc w Krakowie 2008 nr 7–8. s. 50–52, portr.




{{DEFAULTSORT:Knothe, Stanisław Marian}}
{{DEFAULTSORT:Knothe, Stanisław Marian}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:19, 16 gru 2013

Stanisław Marian Knothe
Nazwisko Knothe
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 1919–


Dyscyplina/specjalności mechanika górotworu



Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski OOP oraz nagrody resortowe.
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Górniczy19581960
DziekanWydział Górniczy19811984

Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Marian Knothe (1919–)

Specjalność: mechanika górotworu,

Urodził się w Sosnowcu. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1947), doktorat (1950), habilitacja (1954), prof. nadzw. (1958), prof. zw. (1975).

W Akademii pracował od 1947 roku, początkowo jako st. asystent, następnie adiunkt (1947–53), z-ca profesora, docent i profesor (1958–89). Kierownik Zakładu Aerologii Górniczej (1959–82), z-ca dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy (1975–80).

Pracował również w Zakładzie i Instytucie Mech. Górotworu PAN. Był redaktorem naczelnym „Archiwum Górnictwa” oraz „Z Problemów Górnictwa”, przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej ds. Górnictwa przy Ministrze Górnictwa i Energetyki. Główną dziedziną jego działalności naukowej są badania ruchów górotworu wywołane podziemną eksploatacją górniczą — jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów, która od 40 lat jest stosowana w polskim górnictwie oraz w innych krajach świata. Drugim kierunkiem jego działalności jest aerologia.

Członek PAN i PAU oraz Międzynarodowego Biura Mechanizacji Górotworu, Międzynarodowego Towarzystwa Mech. Skał. Doktor Honoris Causa „Swojej” Alma Matris (1994).

Autor ok.100 prac z zakresu przemieszczeń górotworu pod wpływem ekspoatacji podziemnej oraz aerologii.

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. s. 302
  • BIP 1994 nr 5. s. 16
  • Miesiąc w Krakowie 2008 nr 7–8. s. 50–52, portr.