Stanisław Hajduk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|death_date=5 października 1967 | |death_date=5 października 1967 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|image= | |||
|fields=budownictwo mostów żelbetowych | |fields=budownictwo mostów żelbetowych | ||
|faculty=Wydziały Politechniczne | |faculty=Wydziały Politechniczne | ||
Wersja z 15:53, 22 sty 2018
| Stanisław Hajduk | |
|---|---|
| Nazwisko | Hajduk |
| Imię / imiona | Stanisław |
| Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
| Data urodzenia | 22 kwietnia 1883 |
| Miejsce urodzenia | Maków Podhalański |
| Data śmierci | 5 października 1967 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | budownictwo mostów żelbetowych |
| Wydział | Wydziały Politechniczne
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej |
Mgr inż. Stanisław Hajduk (1883–1967)
Dyscyplina/specjalności: budownictwo mostów żelbetowych
Nota biograficzna
Urodził się 22 kwietnia 1883 roku w Makowie Podhalańskim, zmarł 5 października 1967 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie.
Ukończył Gimnazjum im. J. Sobieskiego w Krakowie. W latach 1903-1909 studiował na Wydziale Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie, uzyskując dyplom inżyniera dróg i mostów. W trakcie studiów pracował jako technik w przedsiębiorstwie robót inżynierskich i architektonicznych (firma Sosnowski i Zachariewicz) we Lwowie. Zaprojektował i zbudował wiele mostów i dróg, a także wodociągów i oczyszczalni ścieków.
Uczestnik I wojny światowej jako żołnierz austriacki. W latach 1919-1921 był dowódcą pułku kolejowego Wojska Polskiego w randze podpułkownika.
W dwudziestoleciu międzywojennym prowadził wraz z bratem przedsiębiorstwo robót inżynierskich, a od 1935 roku biuro projektowania i wykonawstwa robót inżynierskich (do 1939 roku). Ponadto nauczał mechaniki i statyki, budownictwa wodnego i budowy mostów w Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie oraz w Szkole Przemysłowej w Bielsku.
W czasie II wojny światowej mieszkał we Lwowie, gdzie pracował jako docent w Katedrze Budowy Mostów, a następnie w Katedrze Budownictwa Wodnego Politechniki Lwowskiej.
W 1945 roku przeniósł się do Krakowa i został adiunktem I Katedry Budownictwa Wodnego na Wydziale Inżynierii Wydziałach Politechnicznych Akademii Górniczej. Prowadził wykłady i zajęcia z mechaniki gruntów i fundamentowania. Od 1953 roku pracował w Politechnice Krakowskiej.
W 1961 roku przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
Źródła do biogramu
Książki
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 3. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1993, s. 132-133
Artykuły
- Pietrzyk K.: Mgr. inż. Stanisław Hajduk : wspomnienie pośmiertne. Czasopismo Techniczne 1968, R. 73, z. 1-B Budownictwo (113), s. 48