Stanisław Franciszek Kurzawa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 46: Linia 46:
|spouse=
|spouse=
|children=
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Elektromechaniczny
|Rok_od=1950
|Rok_do=1952
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
}}
}}
Prof. dr inż. '''Stanisław Franciszek Kurzawa''' (1914–1974)
Prof. dr inż. '''Stanisław Franciszek Kurzawa''' (1914–1974)

Wersja z 17:09, 15 sty 2015

Stanisław Franciszek Kurzawa
Stanislaw Kurzawa.jpg
Nazwisko Kurzawa
Imię / imiona Stanisław Franciszek
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 7 listopada 1914
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 7 maja 1974
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności elektrotechnika teoretyczna, teoria obwodów
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Elektromechanicznego (1950–1952), Dziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej (1969–1972)
Wydział Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutnicze


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Elektromechaniczny19501952
DziekanWydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej19691972


Prof. dr inż. Stanisław Franciszek Kurzawa (1914–1974)

Specjalność: elektrotechnika teoretyczna, teoria obwodów

Życiorys

Urodził się 7 listopada 1914 roku w Krakowie. Zmarł 7 maja 1974 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej (1939) i był tam asystentem w 1939 roku. Następnie pracował w Polskim Przedsiębiorstwie Elektrycznym we Lwowie (1940–45). Pracę doktorską obronił w 1948 roku (Politechnika Wrocławska), habilitował się w 1950 roku (AGH).

Z AGH związany od 1945 roku. Był adiunktem Zakładu Elektrotechniki Ogólnej na Wydziale Elektromechanicznym w latach 1945–1948, zastępcą profesora w latach 1949–1950, docentem w latach 1950–1954, profesorem nadzwyczajnym w latach 1954–1974. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Elektrotechniki Ogólnej w latach 1947--1974. W latach 1950-1952 był dziekan Wydziału Elektromechanicznego, a w latach 1969–1972 dziekanem Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Członek Komisji Elektrotechniki i Automatyki PAN Oddział w Krakowie, przewodniczący Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.

Autor kilkunastu publikacji, w tym kilku książek. Promotor 8 prac doktorskich.

Współtwórca Wydziału Elektromechanicznego.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP


Źródło:

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 98
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 187, portr.